Για όλα φταίνε οι άλλοι: «Η χώρα μας εδώ και μια επταετία βιώνει τις σκληρές συνέπειες στρεβλών επιλογών. Είτε αυτές ήταν οι επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων που οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, είτε των εταίρων μας στην Ευρώπη που μας υπέδειξαν από την αρχή της κρίσης τη λάθος συνταγή για την υπέρβασή της».

Το είπε ο Αλέξης Τσίπρας στο συνέδριο Concordia το βράδυ της Τετάρτης. Παρεμπιπτόντως, τα δυόμιση από τα επτά χρόνια κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ. Και επί των ημερών του ήταν που η χώρα πέρασε τα πρόθυρα της χρεοκοπίας…

Επειδή φταίνε οι άλλοι για όλα τα δεινά της χώρας, «εμείς», η κυβέρνηση δηλαδή, φτιάχνουμε μια εικονική πραγματικότητα και την περιγράφουμε: «Οι περισσότεροι δείκτες, όπως αυτοί της ιδιωτικής κατανάλωσης, του εμπορίου, των εξαγωγών, των επενδύσεων αλλά κυρίως της απασχόλησης – που μας αφορά ιδιαίτερα καθώς έχουμε μια τρομακτική ανεργία στη χώρα από το 2010 και μετά – οι περισσότεροι, λοιπόν, δείκτες και κυρίως ο δείκτης της απασχόλησης, ανακάμπτουν». Και αυτά τα είπε ο κ. Τσίπρας στο ίδιο συνέδριο.

Κι ας μην αγοράζει κανείς τίποτε (ούτε καν γάλα από το σούπερ μάρκετ) και ας κοιτούν οι καταστηματάρχες με βλέμμα απλανές μέσα από τις βιτρίνες των καταστημάτων τους, κι ας έχουν όλοι εξαντλήσει όλα τους τα περιθώρια, μήπως και πληρώσουν κανέναν φόρο, κάποια δόση, κάτι…

Ομως σε αυτό το περιβάλλον, έρχεται η αγαπημένη έννοια της Αριστεράς: «Το δικαίωμα», αυτό δηλαδή που αξιωματικά μας οφείλεται, επειδή εμείς είμαστε «οι καλοί» και πρέπει να ανταμειφθούμε – για λόγους ηθικούς πρωτίστως… «Διότι κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί στην Ελλάδα το δικαίωμα της στη βιώσιμη ανάπτυξη». Και πάλι, δια στόματος Αλέξη Τσίπρα.

Και έπειτα από όλα αυτά, το συμπέρασμα συνάγεται σχεδόν αβίαστα.

Αφού οι άλλοι φταίνε για τη συμφορά που μας βρήκε, οι άλλοι πρέπει να κάνουν το χρέος τους και να μας σώσουν.

Αλέξης Τσίπρας: «Να αναλάβει δηλαδή η Ευρώπη συγκεκριμένες δεσμεύσεις και πρωτοβουλίες – πέρα από την αναγκαία επέκταση του χρονικού διαστήματος της ωρίμανσης των αποπληρωμών – να αναλάβει και συγκεκριμένες δεσμεύσεις και πρωτοβουλίες για επενδυτικά προγράμματα, κερδοφόρα προγράμματα, που θα τονώσουν την ανάπτυξη, που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και που θα γεφυρώσουν τελικά στη πράξη, τις διαφορετικές εκτιμήσεις για τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, ανάμεσα στους θεσμούς, ανάμεσα στο ΔΝΤ και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς».

Το εφεύρημα επανέρχεται, λίγες ημέρες προτού ο Ευκλείδης Τσακαλώτος βρεθεί και πάλι αντιμέτωπος με αυτά που είναι σε όλους γνωστά.

Οι συμφωνίες όμως είναι συμφωνίες και οι εταίροι ζητούν απλώς την τήρησή τους. Η κυβέρνηση τις υπέγραψε και τις ψήφισε, από εκεί κι έπειτα θα όφειλε να έχει πράξει κάτι, να εκπονήσει ένα σχέδιο, να ενισχύσει κάποια οικονομική δραστηριότητα, να δημιουργήσει ένα περιβάλλον που να ευνοεί στοιχειωδώς την λειτουργία της οικονομίας.

Δεν έχει κάνει τίποτε από αυτά. Το μόνο που έχει κάνει είναι να διορίζει στο Δημόσιο και να συνεχίζει την εξόντωση του ιδιωτικού τομέα.

Τα άλλα τα περιμένει από άλλους…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News