Όποια και αν είναι η εξέλιξη τις μέρες που ακολουθούν, η χώρα για να βγει από το τέλμα θα χρειαστεί σύμπνοια και συμφωνία μιας ευρείας πλειοψηφίας της κοινωνίας για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, σε έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή για βασικά σημεία στο πεδίο της οικονομίας, της παιδείας, της κοινωνικής συνύπαρξης και συλλειτουργίας.
Δυστυχώς όμως στη χώρα μας και η πολιτική συζήτηση έχει συχνά τα χαρακτηριστικά που έχουν οι συζητήσεις μεταξύ οπαδών. Έτσι, τα επιχειρήματα εξαντλούνται στην αναπαραγωγή πηχυαίων τίτλων εφημερίδων και εκφέρονται με το μεγαλύτερο δυνατό φανατισμό και ένταση. Οι συζητήσεις μεταξύ οπαδών έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό. Υπάρχει σταθερά η θέληση του εξευτελισμού ή της ταπείνωσης του αντιπάλου με διάφορα κοσμητικά, ειδικά μετά την ήττα του τελευταίου.Οι βρισιές και η λογομαχία που ακολουθεί την επομένη ενός αγώνα μεταξύ δύο αιώνιων αντιπάλων στο γραφείο, στο καφενείο ή σε κάποιο δημόσιο χώρο συχνά μπορεί να είναι και πιο επώδυνη από την ήττα της ίδιας της ομάδας μας. Ο φίλος της ηττημένης ομάδας σκέφτεται πάντα την καζούρα που θα ακολουθήσει. Συχνά η καζούρα είναι τόσο έντονη ώστε η μόνη δυνατή απάντηση είναι η επίθεση. Στο πλαίσιο αυτό αντλεί κανείς επιχειρήματα από τη διαιτησία, από εξωγενείς παράγοντες κ.λπ. για να υπερασπίσει την ομάδα και τελικά τον εαυτό του.
Οι όροι διεξαγωγής των συζητήσεων αυτών δεν αφήνουν περιθώριο στο να αναγνωρίσουμε την αξία του αντιπάλου. Αρνούμαστε να παραδεχθούμε ότι η ομάδα μας ήταν χειρότερη, ότι κάναμε λάθος γιατί απέναντί μας έχουμε αυτόν που θέλει να μας ταπεινώσει. Το θυμικό μας δεν επιτρέπει να κάνουμε βήμα πίσω έναντι αυτού, ακόμα και όταν έχει δίκιο.
Αυτό ισχύει και στην πολιτική στη χώρα μας. Οι κόρνες των αυτοκινήτων στον δρόμο την επομένη των εκλογών δεν ήταν μόνο για να πανηγυρίσουμε αλλά ενίοτε και για να πικάρουμε τους πικραμένους αντιπάλους που έμεναν κλεισμένοι στα σπίτια τους.
Τις μέρες που θα ακολουθήσουν εύχομαι οι εξελίξεις να είναι οι καλύτερες δυνατές για τη χώρα. Ωστόσο όποια και αν είναι η έκβαση θα πρέπει όλοι να δείξουμε αυτοσυγκράτηση στα λόγια και στις πράξεις μας, ειδικά έναντι αυτών που είχαν και ίσως έχουν ακόμα διαφορετική άποψη από εμάς.
Αν το καταφέρουμε αυτό ίσως μπορέσουμε να πείσουμε αυτούς οι οποίοι έκαναν διαφορετικές πολιτικές επιλογές ότι έσφαλαν σε έναν βαθμό ώστε τα επόμενα βήματα να τα κάνουμε μαζί. Αν εγκλωβιστούμε σε ρεβανσιστικές λογικές θα εγκλωβίσουμε και τους πολιτικούς αντιπάλους στις λανθασμένες επιλογές τους.
*Ο Κωνσταντίνος Ρόκας είναι δικηγόρος και βοηθός έρευνας και διδασκαλίας στο Πανεπιστήμιο του Σερζί Ποντουάζ στο Παρίσι (Cergy-pontoise).
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News