Η Ατροπος είναι η Μοίρα που με τα κοφτερά ψαλίδια της κόβει το νήμα της ζωής και παραδίδει τις ψυχές στα σκοτάδια του Αδη. Και έμεινε καιρό πάνω από το νεκροκρέβατο του Ανδρέα Μπάρκουλη. Ακόνιζε τα ψαλίδια της, τα χτυπούσε δυνατά το ένα με το άλλο, όμως άφηνε το νήμα να ξεφτάει. Εβγαινε ο θόρυβος έξω από το δωμάτιο, τραβούσε προς τα εκεί περίεργους, κανάλια, κυράτσες του μεσημεριού, λαίμαργα μάτια που ανοιγοκλείνουν στην καρέκλα του κομμωτηρίου. Α, ναι, η μοίρα δεν ήταν δίκαιη για τον Ανδρέα Μπάρκουλη. Ισως δεν ήταν και οι άνθρωποι του.

Ο Μπάρκουλης δεν είχε έναν ήσυχο θάνατο. Είχε ένα θάνατο-ριάλιτι. Σχεδόν ακούσαμε όλοι τον ρόγχο, είδαμε τη ψυχή να φεύγει, να αφήνει αποτύπωμα σαν χνώτο πάνω στο γυαλί του φακού. Ηταν μία θλιβερή πορεία προς το μνήμα. Οι ρεπόρτερ πάνω από το νεκροκρέβατο, όρνεα κανονικά που διεκδικούν το μερίδιο τους στη νεκρή σάρκα. Πρόθυμες όλες οι εκπομπές να αναδείξουν το δράμα, να συμπονέσουν τη θυμωμένη σύζυγο, να συμπαρασταθούν στο παιδί που ‘ναι να ορφανέψει σε εθνικό δίκτυο. Φαρμακωμένες οι Τατιάνες, σαν τις γυναίκες της γειτονιάς που παριστάνουν τις πονεμένες μόνο και μόνο για να μυρίσουν λίγο αίμα και να βρέξουν ώμο με δάκρυα. Και φυσικά πάνω από όλα οι τηλεθεατές. Με ανομολόγητη χαιρεκακία να παρακολουθούν την έκπτωση του όμορφου, το κατάντημα του γόη. Νέκταρ για τα ταπεινά μας ένστικτα. Τι και αν ήταν όμορφος; Τι και αν ήταν σταρ; Να πώς κατάντησε. Παρηγοριά στη ζήλια μας ήταν όλο αυτό.  Οι περισσότεροι τηλεθεατές παρακολούθησαν τον θάνατο του Μπάρκουλη ως ένα δράμα. Όχι ανθρώπινο, αλλά τηλεοπτικό. Δεύτερη καριέρα έκανε ο μακαρίτης, ως αντεστραμμένο είδωλο του πρώτου του ρόλου. Στο σινεμά ήταν νέος όμορφος, τσαχπίνης, σκανδαλιάρης. Και στην τηλεόραση, γέρος, άσχημος, παραιτημένος, ημιθανής. Στην πρώτη το κοινό τον αγάπησε και τον ζήλεψε. Στη δεύτερη τον λυπήθηκε.

Κάποια μέσα ενημέρωσης ανήγγειλαν τον θάνατο του Ανδρέα Μπάρκουλη πριν τον γιατρό. Εμπαινε και έβγαινε από τη ζωή. Ο γιος του έγραφε στο facebook ότι ζει. Μετά έφυγε η ψυχή και η σύζυγος πήγε και έγραψε, πάλι στο facebook, τον αποχαιρετισμό προς τον αγαπημένο της. Πεθαίνει ο άνθρωπος σου και πας και γράφεις στο facebook; Ναι, εντάξει, ο καθένας πενθεί όπως γουστάρει. Μην κάνεις like, άλλαξε κανάλι αν δεν σου αρέσει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News