Με την προβοκατόρικη –ως συνήθως– πρόταση του να φιλοξενηθούν τα προσφυγόπουλα και στα ιδιωτικά σχολεία, ο υφυπουργός Παιδείας είπε μάλλον άθελά του κάτι βαθιά ρατσιστικό.

Οι προθέσεις του Κώστα Ζουράρι όταν έκανε την πρόσφατη δήλωση-πυροτέχνημα είναι μάλλον σαφείς: να δώσει άλλη διάσταση του γνωστού διχασμού που αποτελεί την κυριότερη δύναμη συσπείρωσης της κυβέρνησης: από τη μια πλευρά «εμείς» (σ.σ.: όπου το «εμείς» συμπεριλαμβάνει τα λαϊκά παιδιά που πηγαίνουν στο δημόσιο «σχολειό», στίβουν την πέτρα της διαπλοκής με γυμνά χέρια, που στις ελληνικές ταινίες τα παίζει ο Κούρκουλος, κοκ…).

Και από την άλλοι «αυτοί» (σ.σ.: δηλαδή οι προνομιούχες ελίτ που συμπαθούν το τρισκατάρατο Χάρβαρντ, που είναι φλώροι, που φοράνε τις επονείδιστες γραβάτες, που στις ελληνικές ταινίες τους παίζει ο Κατράκης ως πλοιοκτήτης «Ρίχτερ», κοκ). Ο απλός, εύληπτος διαχωρισμός, σε ένα ακόμα αμπαλάζ, έτοιμος για λαϊκή κατανάλωση. Τίποτα μεμπτό μέχρι εδώ. Ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι μπορεί για να εξασφαλίσει την πολιτική του επιβίωση.

Στη βάση της πρότασης Ζουράρι με άλλα λόγια δεν κρύβεται μια πρόθεση ενσωμάτωσης των προσφυγόπουλων. Δεν τον ενδιαφέρει να μάθουν ελληνικά. Τον ενδιαφέρει να μοιραστεί «διαταξικά» το βάρος που προκαλούν. Και φυσικά οι εντυπώσεις. Να πει δηλαδή το ακροατήριό του: «μπράβο, κάνε ένα καψώνι στους ταξικούς αντιπάλους να τρομάξουν λίγο».

Μόνο που όταν θεωρείς «καψώνι» την φιλοξενία προσφύγων, στην πραγματικότητα κάτι σου έχει ξεφύγει. Θεωρείς ήδη τα προσφυγόπουλα κάτι «μιαρό». Κάτι που δεν πρέπει να επιβαρύνει (σ.σ.: λέξη κλειδί) μόνο εμάς αλλά και τις γειτονιές τις «Aνω Πόλης». Στην ουσία δεν απέχει από το «όποιος αγαπάει τους μετανάστες να τους πάρει σπίτι του». Που όλοι ξέρουμε από ποιον ιδεολογικό υπόνομο προέρχεται.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News