O υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου απευθύνεται σε πολλά διαφορετικά «ακροατήρια». Και κάτι τέτοιο θέλει ταλέντο αυθεντικό, καθώς πρέπει να είσαι εξίσου πειστικός προς όλες τις κατευθύνσεις.

Στο θέμα των Θρησκευτικών, από τη μια πλευρά ήρθε να αντικαταστήσει τον «ηττημένο» Νίκο Φίλη (που πάντως διατήρησε μια πολιτική συνέπεια). Ετσι, στην Εκκλησία έδειξε το… πιο όμορφο προφίλ του.

Από την άλλη, εξίσου πειστικός θέλησε να δείξει και στο κομματικό του κοινό (στο ίδιο τραπέζι και ο κ. Φίλης), δηλώνοντας ότι «το μάθημα των Θρησκευτικών άλλαξε και δεν υπάρχει επιστροφή στο παρελθόν», ενώ η… «Συννεφούλα» του Διονύση Σαββόπουλου δεν αφαιρέθηκε τελικά από τα προτεινόμενα βιβλία του.

Μικρή παρένθεση εδώ, που κάπως πρέπει να εκφραστεί: τι δουλειά είχε από την πρώτη στιγμή η «Συννεφούλα», η Ριάνα και ο Ασιμος στη διδασκαλία των Θρησκευτικών; Δεν μοιάζει λίγο με χαριτωμένη πολιτική «φάρσα», πιο πολύ για να έχουν οι (νέοι) πολιτικοί μας την αίσθηση ότι «βγάζουν τη γλώσσα» στην Εκκλησία;

Oπως έλεγε χθες χαριτολογώντας πανεπιστημιακός που είναι σε θέση να ξέρει πολλά γύρω από το θέμα «Μήπως φαντάστηκαν στην αρχή ότι ήταν “κρυπτοχριστιανική μελωδία” η Συννεφούλα;»

Πάντως, ο προσεκτικός κ. Γαβρόγλου φαίνεται ότι τις τελευταίες ημέρες αφέθηκε στην υπερβολή. Ενα μικρόβιο που οι υπουργοί Παιδείας συχνά, το επωάζουν.

Ξεχνώντας εδώ πως όταν το θέμα έρχεται στα Θρησκευτικά ή την Ιστορία, τελικά οι υπουργοί αποδεικνύονται αναλώσιμοι…

Στην ουσία τώρα, η αλήθεια είναι ότι από τα νέα προγράμματα σπουδών δεν έχει αφαιρεθεί τίποτα ακόμη, καθώς είναι υπό διαμόρφωση. Ολα όσα μάθαμε τις προηγούμενες μέρες αποτελούν απλώς την συμφωνία Εκκλησίας-Πολιτείας.

Εκείνο που δεν ανέφερε καθόλου όμως ο κ. Γαβρόγλου αλλά ανέφερε με έμφαση από την πλευρά του ο εισηγητής από την πλευρά της Εκκλησίας Μητροπολίτης Υδρας Εφραίμ, ήταν ότι για πρώτη φορά δέχεται υπουργός Παιδείας ότι τα σχολικά βιβλία (στην περίπτωση αυτή του έτους 2018-19), πριν τυπωθούν «θα τεθούν στην διάθεσιν της Εκκλησίας για την απαιτούμενη δογματική παρακολούθησή» τους.

Δηλαδή η Εκκλησία θα ελέγξει το περιεχόμενό τους πριν τυπωθούν! Αποτελεί μάλλον η συμφωνία αυτή μια πολύ γλαφυρή εκδοχή της σοφής ρήσης «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος»…

Είπε με έμφαση ο κ. Εφραίμ: «Πρέπει εδώ εξ αρχής να δεχθούμε ότι διάλογος, μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για την διδακτέα ύλη των Θρησκευτικών στην εκπαίδευση έγινε για πρώτη φορά. Και μάλιστα ετονίσθη ότι η Εκκλησία συναποφασίζει με την Πολιτεία δια θέματα αφορώντα εις αυτήν, ως τούτο απορρέει εκ του Συντάγματος και του Καταστατικού αυτής Χάρτου (Ν. 590/1977). Τούτο πλέον αποτελεί ένα κεκτημένο για την Εκκλησία μας».

Αυτά προέκυψαν μετά την πρόσφατη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας για το θέμα τα μέλη της οποίας και ανακοίνωσαν ότι «έγιναν δεκτές παρεμβάσεις, διορθώσεις, προσθήκες, αφαιρέσεις, προτάσεις της Επιτροπής της Εκκλησίας εις το υλικό διδασκαλίας».

Και δεν ξέρω γιατί, αλλά εγώ εμπιστεύομαι πιο πολύ αυτά που είπε ο Μητροπολίτης Υδρας.

Ο οποίος επί του «θρησκευτικού μνημονίου» μας ενημέρωσε επίσημα και χωρίς πλατειασμούς:

– Για το Δημοτικό: Τα Βασικά Θέματα με ομολογιακό περιεχόμενο φθάνουν το 82,4% -με 10,1% διομολογιακές αναφορές- (στους Φακέλους το ποσοστό φθάνει το 90%, κατά την άποψη των λαϊκών μελών τής Επιτροπής μας) και τα Βασικά Θέματα με θρησκειολογικό περιεχόμενο, μόλις το 17,6%, στο δε Γυμνάσιο τα Βασικά Θέματα με αμιγώς ομολογιακό περιεχόμενο το 74,2% -με 19,5 διομολογιακές αναφορές- και τα Βασικά Θέματα με θρησκειολογικό περιεχόμενο τό 25,8%), αλλά κυρίως η έκφραση, ως ένας τρόπος χρήσεως μιας συγκεκριμένης ορολογίας στα Προγράμματα Σπουδών (π.χ. ὁ «μετανάστης» Χριστός) και ο υπάρχων θρησκευτικός συγκρητισμός σε κάποια κείμενα (π.χ. Θεός, Αλλάχ, Βούδας κ.ο.κ. σέ ίση βάση), με τον οποίον δεν ξεκαθαρίζεται η διαφοροποίηση μεταξύ των θρησκειών και δεν επιτρέπεται σε ένα παιδί να ξεκαθαρίσει αυτά τα ζητήματα, απεναντίας επιτείνεται η σύγχυσή του.

– Για το Λύκειο:

α) ἕνα ἰνδιάνικο παραδοσιακό παραμύθι (Ὁ Ἄνεμος) γιά τόν «Ανεμο» πού απήγαγε την ομορφη κόρη ενός ἰνδιάνου φύλαρχου (Καταργήθηκε),

β) τους στίχους από το τραγούδι «Ο Μπαγάσας» του Νικόλα Ασιμου (1997, «Ρέ μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί πάνω…» (Καταργήθηκε),

γ) τους στίχους από το «Περιβόλι» (1966) (Παραμένει ομοφώνως – στον Φάκελο Μαθητή υπάρχει στην υποενότητα «Πέρασμα από τη φιλία και τη λαχτάρα συναναστροφής στη θρησκεία ως επικοινωνία με το ιερό», σ. 29) και τη «Συννεφούλα» (1966) του Διον. Σαββόπουλου (Καταργήθηκε),

δ) τόν 61ο Ψαλμό (Παραμένει ομοφώνως – στον Φάκελο Μαθητή ὑπάρχει στήν ὑποενότητα «Πέρασμα από τη φιλία και τη λαχτάρα συναναστροφής στη θρησκεία ως επικοινωνία με το ιερό», σ. 30),

ε) στίχους ἀπό τό τραγούδι «Umbrella» (2007) τῆς Rihanna, (Καταργήθηκε),

στ) κείμενα γιά τον «Θεῖο Ἔρωτα» και την «Προσευχή»,  (Παραμένουν ομοφώνως – στον Φάκελο Μαθητή υπάρχει στήν υποενότητα «Η προσευχή, η λατρεία, η θεογνωσία και η θεολογία ως επικοινωνία στις χριστιανικές θρησκευτικές παραδόσεις», σ. 31),

ζ) κείμενο τοῦ Ἱσπανοῦ Ἁγίου τῆς Ρ/καθολικῆς Ἐκκλησίας Ἰωάννου τοῦ Σταυροῦ, (Παραμένει ομοφώνως – στόν Φάκελο Μαθητή ὑπάρχει στήν ὑποενότητα «Η προσευχή, η λατρεία, η θεογνωσία και η θεολογία ως επικοινωνία στις χριστιανικές θρησκευτικές παραδόσεις», σ. 32-33),

η) τούς στίχους από το τραγούδι «Δίψα» (2003) του Νίκου Πορτοκάλογλου («Δέν εἶν’ ἡ Κίρκη, ἡ μάγισσα, σοῦ σέξ ἡ θεά, ἡ Καλυψώ, ἡ Ναυσικᾶ μέ τοῦ μπαμπά τά λεφτά …») (Παραμένει ομοφώνως – στον Φάκελο Μαθητή υπάρχει στην υπο ενότητα «Η προσευχή, η λατρεία, η θεογνωσία και η θεολογία ως επικοινωνία στις χριστιανικές θρησκευτικές παραδόσεις», σ. 32-36) και

θ) αμέσως μετά ακολουθεί απόσπασμα από την «Ἐπί τοῦ Ὄρους Ὁμιλία» (Ματθ. κεφ. 5 – 7) (Παραμένει ομοφώνως αφού είναι σε άλλη ενότητα μέ τίτλο «Τρόπος ουσιαστικής επικοινωνίας: αναζητώντας ένα πρότυπο» – στον Φάκελο Μαθητή παρουσιάζεται στίς σελ. 37-38).

Για τα παραπάνωμ το υπουργείο Παιδείας λέει ότι η συζήτηση δεν «άγγιξε» του εκπαιδευτικό υλικό, αλλά μόνο τα προγράμματα Σπουδών. Ο κ. Εφραίμ μάλλον μόνος του τα σκέφτηκε έτσι αναλυτικά κιόλας, όλα τα παραπάνω.

Επίσης το υπουργείο Παιδείας λέει ότι την Ριάνα και τον Ασιμο  τον είχε αφαιρέσει ήδη το Ινστιτούτο Εκπαιδευτική Πολιτικής (μετά την έναρξη των συνομιλιών με την Εκκλησία;), ενώ η «Συννεφούλα» παραμένει.

Ισως εδώ τελικά, τις επόμενες ημέρες, έχουμε έναν… θείο συμβιβασμό, για την τιμή του Διονύση Σαββόπουλου.

(σ.σ. Για την… ιστορία, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταστήσει σαφές από την Συνθήκη του Άμστερνταμ του 1997 ότι τα ζητήματα που αφορούν στις σχέσεις Εκκλησίας – Πολιτείας καθώς και στην διδακτέα ύλη της Παιδείας δεν είναι ζητήματα δικής της αρμοδιότητος, αλλά του κάθε κράτους – μέλους ξεχωριστά. Στις πιο πολλές χώρες το μάθημα έχει ομολογιακό χαρακτήρα, ανοικτό δηλαδή και όχι με τη μορφή κατήχησης: Γερμανία, Ιταλία με βάση το Ρωμαιοκαθολογικό δόγμα, Βέλγιο, Θρησκευτικά ή μάθημα Ηθικής, Ισπανία, Αυστρία, Πορτογαλία, Πολωνία, Φιλανδία, Δανία, Ρουμανία -όπου επανήλθε μετά από 65 χρόνια. Στην Αγγλία η διδασκαλία του διαφοροποιείται και βασικά έχει θρησκειολογικό περιεχόμενο, στη Γαλλία, εκτός από Αλσατία και Λωρραίνη) απαγορεύεται κάθε θρησκευτική διδασκαλία μέσα στο πρόγραμμα του δημοσίου σχολείου, στη Σουηδία απόλυτα θρησκειολογικό και ουδετερόθρησκο μοντέλο).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News