Οι ειδήσεις -και τα ειδησάρια-, ατέλειωτες. Και πάντοτε με μια ισχυρή αίσθηση ελληνικής υπερηφάνειας και αυταρέσκειας. «Ο Τομ Χανκς -και πάλι- στο σπίτι του στην Αντίπαρο», «Η Αλεσάντρα Αμπρόζιο στη Μύκονο», «Ο Κερτ Ράσελ και η Γκόλντι Χον» στη Σκιάθο, «Ο Ψινάκης παρέα με Τζιμ Γιαννόπουλο και Τζέιμς Κάμερον». Κάθε -μακρύ- ελληνικό καλοκαίρι, παρόμοιες ειδήσεις, αναφορικά με την προτίμηση που δείχνουν σταρ του Χόλιγουντ αλλά και κάθε τύπου celebrities, όπως και ισχυροί άνθρωποι παγκοσμίως, ομογενείς και μη, στα νησιά μας, κατακλύζουν τα περιοδικά και το διαδίκτυο. Όμως το προφανές ερώτημα που προκύπτει είναι: καλά όλα αυτά αλλά γιατί ποτέ η έλευση αυτών των ανθρώπων στην χώρα μας δεν αξιοποιήθηκε κατάλληλα για να συνδυάσουμε ματαιοδοξία και business; Και πιο αρχαιοελληνικά, το τερπνόν μετά του ωφελίμου;

Έρχονται που έρχονται στον ρημαδότοπο που τυγχάνει να είναι και πανέμορφος. Γιατί στελέχη του υπουργείου Τουρισμού ή του Πολιτισμού ή όποιου άλλου, δεν οργανώνονται, να τους πιάσουν πάνω στο τσακίρ κέφι και με μια οργανωμένη προσπάθεια να τους πείσουν να γυρίσουν τη νέα τους ταινία στην Ελλάδα; Που, από άποψη κινηματογραφικών location, διαθέτει ό,τι τραβά η καρδιά του κάθε επίδοξου κινηματογραφικού παραγωγού: βουνά, θάλασσες, πεδιάδες, φαράγγια, ποτάμια κ.ο.κ. Δεν υπάρχει περίπτωση, αν οι άνθρωποι αυτοί πλησιάζονταν σοβαρά και με σχέδιο από τους εκάστοτε κυβερνώντες, να μην είχαμε κάθε χρόνο 2-3 major κινηματογραφικές παραγωγές να γυρίζονται εδώ, με όλα τα οφέλη που μπορεί να σημαίνει αυτό για την χώρα: χρήματα, εκατομμύρια δολάρια, δουλειά στα ξενοδοχεία, στα catering, σε εκείνους που εργάζονται στην κατασκευή σκηνικών, τα εστιατόρια, τα ταξί κ.λ.π.

Κατά τα άλλα, είμαστε σε οικονομική κρίση και θέλουμε να βγούμε από αυτήν. Κρατώντας την πόρτα μας κλειστή π.χ. σε ένα φιλμ 100 εκ. του Μάικλ Μπέι και εκείνος μετά πηγαίνει και το γυρίζει π.χ. στη Τζαμάικα. Ή με την ιστορία του ραντεβού Όλιβερ Στόουν και Βενιζέλου να έχει γίνει πλέον urban legend, για το πόση ώρα περίμενε ο Aμερικανός σκηνοθέτης τον ;Eλληνα υπουργό να τον δεχθεί για να συζητήσουν για τον “Μέγα Αλέξανδρο”, μέχρι που τελικά βαρέθηκε και έφυγε πετώντας μας στα μούτρα μερικά ξεγυρισμένα «fuck off!». Και μετά πήγε στην Μάλτα και στο Μαρόκο  για να το γυρίσει. Ένα φιλμ που, ανεξαρτήτως καλλιτεχνικής αξίας, για την οποία ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του, είχε ελληνικό θέμα με παγκόσμια όμως διάσταση και θα αποτελούσε, για όσο κρατούσε η ταινία, ένα πρώτης τάξεως διαφημιστικό κλιπ 2,5 (!) ωρών που θα προέβαλλε τις ομορφιές τής Ελλάδας σε εκατομμύρια θεατές σε όλον τον κόσμο.

Για το θέμα έχω μιλήσει, κατά καιρούς, με αρκετούς ανθρώπους, κυρίως ομογενείς, τής χολιγουντιανής κινηματογραφικής βιομηχανίας. Τον Αλεξάντερ Πέιν ( δις τιμημένος με Οσκαρ ), τον Φαίδων Παπαμάικλ τζούνιορ, τούς αδελφούς Μάντιλορ. Την περίοδο τής κρίσης, ο Λούις Μάντιλορ, ο μικρότερος αδελφός τής Νία Βαρντάλος στο «Γάμος α λα ελληνικά», μού έλεγε: «Εγώ θέλω να γυρίσω μια ταινία στην Αρκαδία. Χρειάζομαι μια τοποθεσία, θα την γυρίσω με δικά μου χρήματα, αλλά ελπίζω στην υποστήριξη των τοπικών αρχών.» Για παράδειγμα: ο πολύ διάσημος διευθυντής φωτογραφίας του Χόλιγουντ, υποψήφιος για Όσκαρ κ.λπ., ο Φαίδων Παπαμάικλ τζούνιορ, γύρισε μια ταινία στην Αρκαδία με τον Νικ Νόλτε και τον θυμάμαι να μου λέει για το πόσο δύσκολη τού έκαναν τη ζωή οι τοπικές αρχές κ.ο.κ. «Ε, αν βρω κι εγώ δυσκολίες, θα την γυρίσω αλλού, στη Βουλγαρία ή στη Ρουμανία. Σε άλλη χώρα, ίσως και έξω από το Λος Άντζελες, σε μια τοποθεσία που να θυμίζει χωριό. Αλλά και πάλι, γιατί να μην την γυρίσω εδώ, στην Αρκαδία; Θα είναι στα αγγλικά και τα ελληνικά, έχω κάποιες ιδέες, και θέλω να χρησιμοποιήσω 2-3 Αμερικανούς σταρ ενώ οι υπόλοιποι θα ήθελα να είναι Ελληνες ηθοποιοί. Δεν θα ήταν τέλειο να γυριστεί εδώ και με όλους τους Αρκάδες να συμμετέχουν;».

Ανάλογες ήταν και οι απορίες του Αλεξάντερ Πέιν, ο οποίος μιμούμενος χαριτωμένα την ελληνική προφορά, μετέφερε συζητήσεις του με Ελληνες: «μού λένε, ελα-ρε-μαλάκα να κάνουμε ένα movie να σκίσει κ.λπ. και μετά εξαφανίζονται. Ενώ εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος μπορεί να έχω ήδη κάνει σχετική συζήτηση με κάποιον παραγωγό στο Χόλιγουντ. Όμως έτσι, δεν πρόκειται να σε πάρει κανείς στα σοβαρά.»

Δεν μας παίρνουν στα σοβαρά ( γενικότερα…), αυτό είναι το θέμα. Γιατί; Γιατί ξέρουν. Ότι δεν υπάρχει πραγματικό ενδιαφέρον. Ότι κάποιοι θα θελήσουν να πάρουν την μίζα τους. Ότι θα τους ταλαιπωρούν με την γραφειοκρατία ενώ αυτοί κομίζουν εκατομμύρια δολάρια και δουλειές. Ότι δεν θα τους σεβαστούν, ότι δεν θα έχουν απέναντί τους επαγγελματίες, ότι, ότι, ότι… Θυμάμαι τον φίλο μου Δημήτρη Χριστοφορίδη, επί 30ετία κάτοικο του Λος Αντζελες, συνεργάτη σε μαγαζιά με Πάμελα Αντερσον, Μίκι Ρουρκ κ.α., να εκπλήσσεται κι αυτός με την ελληνική νοοτροπία, παρότι Ελληνας, όταν πριν κάποια χρόνια ήρθε για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα. Είδε τον Αβραμόπουλο, προσπάθησε να συναντηθεί με τον  υπουργό Τουρισμού Άρη Σπηλιωτόπουλο, αλλά ματαίως! Μεγάλες και ωραίες κουβέντες και από ουσία μηδέν. Υποτίθεται η Όλγα Κεφαλογιάννη, ως πιο νέα, κάτι θα έκανε αλλά, κοντά σε όλα τα άλλα, είναι και αυτή η καταραμένη συνήθειά η κάθε νέα κυβέρνηση να αλλάζει σχεδόν το 100% των ανθρώπων τής προηγούμενης, ακόμη κι αν αρκετοί από αυτούς είναι άξιοι και δημιουργικοί.

Κι έτσι, οι καλοκαιρινές μέρες κυλούν ευχάριστα. Με αναμνηστικές φωτό με τους σταρ και παραγωγούς του Χόλιγουντ στα ελληνικά νησιά, προορισμένες κατά βάση για τα social media και τον  lifestyle πολτό. Με όλα αυτά τα μεγάλα ονόματα τής παγκόσμιας showbiz να μάς βλέπουν κάπως σαν «μια αγάπη για το καλοκαίρι»: με τη διάθεσή μας για γλεντοκόπι απεριόριστη αλλά, από κει και πέρα, με την οργάνωσή μας για την ολοκλήρωση μιας σοβαρής δουλειάς με μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, ανύπαρκτη.

Βέβαια τώρα εχουμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τον οποίον το Χόλιγουντ είναι μάλλον ένα κακό πράγμα. Και συν τοις άλλοις, ο Παρατζάνοφ και ο Ταρκόφσκι δεν ζουν, για να τούς φέρουμε εδώ, να διδάξουν κινηματογράφο. Ως υπουργός τουρισμού, η Ελενα Κουντουρά, μοντέλο διεθνούς φήμης, παιδί τού lifestyle αλλά και επιχειρηματίας, καλείται να πράξει ανάλογα. Αλλά πάλι, πώς να βάλεις π.χ. την Τζολί να συνομιλήσει με τον Στρατούλη ή τον Λαφαζάνη; Κομματάκι δύσκολο.

Ο Τομ Χανκς -για ένα ακόμη καλοκαίρι- στην Αντίπαρο. Η Σοφία Βεργκάρα στην Μύκονο. Ο Κερτ Ράσελ στη Σκιάθο. Ε και;

---

*Ο Γιάννης Τριανταφύλλου είναι δημοσιογράφος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News