Κατά μια έννοια, οι έλληνες εθνικιστές και  επαγγελματίες πατριώτες «προηγούνται» των «συναδέλφων» τους από τα Σκόπια. Οι δικοί μας οργάνωσαν τα συλλαλητήριά τους το Γενάρη και τον Φλεβάρη πριν καν αρχίσουν εντατικά οι συνομιλίες για την επίλυση του προβλήματος μεταξύ των δύο χωρών. Δεν ήθελαν, δηλαδή, να γίνει ούτε καν προσπάθεια.

Οι της άλλης πλευράς άφησαν να φτάσουν οι δύο κυβερνήσεις κοντά στη συμφωνία και βάλθηκαν να την χαλάσουν, ακριβώς για να μη γίνει αυτό που καταφέρνουν να αποτρέπουν εδώ και 25 χρόνια (εδώ). Να μη λυθεί το πρόβλημα και μείνουν χωρίς «αφήγημα» και χωρίς δουλειά.

Πάντως, όσα λένε είναι ίδια, επιβεβαιώνοντας ότι ο εθνικισμός και ο επαγγελματικός πατριωτισμός ελάχιστα διαφέρουν από χώρα σε χώρα:

– Οι σκοπιανοί εθνικιστές και οι αφελείς και αντιστόρητοι που τους ακολουθούν δεν θέλουν να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση στο θέμα του ονόματος, γιατί το επί δεκαετίες κουτόχορτο που τους τάιζαν είχε ταυτίσει το κράτος τους με τον… Μεγαλέξανδρο. Κι ας έχει πει καθαρά ο εμβληματικός ηγέτης τους Κίρο Γκλιγκόροφ ότι είναι Σλάβοι (εδώ).

– Οι έλληνες ομότεχνοί τους, πατώντας στο ανιστόρητο ιδεολόγημα «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική», απορρίπτουν κάθε συμβιβαστική λύση, προφασιζόμενοι ότι δεν παίζει κανένα ρόλο το γεγονός ότι η γειτονική χώρα Μακεδονία ονομαζόταν επί επτά δεκαετίες: 45 χρόνια ως επαρχία της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας και 25 χρόνια ως ξεχωριστό κράτος.

Γι’ αυτό, σήμερα που υπάρχουν καλές προϋποθέσεις για την επίλυση του προβλήματος, η προσπάθεια δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί για μικροκομματικούς υπολογισμούς και τακτικισμούς. Η κυβέρνηση Ζάεφ έχει κάνει πολλά βήματα, αδιανόητα πριν από μερικά χρόνια. Θα φανεί σύντομα αν μπορεί να κάνει το τελευταίο και αποφασιστικό.

Εμάς (πρέπει να) μας ενδιαφέρει τι κάνει η δική μας κυβέρνηση. Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε να έχουν επενδύσει στην επίλυση ενός προβλήματος που κρατάει 25 χρόνια, να πετύχουν εκεί που όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις απέτυχαν. Τις τελευταίες ημέρες δημιουργείται η εντύπωση ότι, με πρόσχημα τις δυσκολίες που έχει η κυβέρνηση Ζάεφ, ο κ. Τσίπρας θέλει να αφήσει τη (σχεδόν έτοιμη) λύση είτε να «σιτέψει» είτε να παραπεμφθεί στις καλένδες. Αν έχουν βάση οι πληροφορίες ότι αυτό γίνεται για να μη διαταραχθεί ο κυβερνητικός γάμος με τους ΑΝΕΛ του (και) «μακεδονομάχου» Πάνου Καμμένου, το λάθος είναι τριπλό:

Πρώτον, διότι ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ χάνουν την ευκαιρία να λύσουν ένα σοβαρό εθνικό πρόβλημα. Δεν έχουν έστω τη φιλοδοξία να λένε ότι το έλυσαν αυτοί; Oταν σε λίγους μήνες  θα χάσουν την εξουσία, τι θα έχουν να λένε ότι πέτυχαν στη θητεία τους;

Δεύτερον, διότι η λύση μπορεί να έλθει χωρίς ουσιαστικό κόστος, πολιτικό και εκλογικό. Αν η συμφωνία επιτευχθεί και στη συνέχεια αποδεχθεί ότι δεν επήλθε η… συντέλεια του κόσμου, τα περί «προδοσίας» και «προδοτών» θα πάρουν τα θέση που τους αξίζει στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. Δηλαδή, ακόμα και με στενά κομματικά κριτήρια να το δουν, ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν να χάσουν τίποτα αν προχωρήσουν στη λύση. Αντίθετα, αν υπαναχωρήσουν, θα είναι απολύτως ευάλωτοι στην αντιπολιτευτική κριτική. Αλλωστε, ενδεχόμενη αποτυχία στην επίλυση του Μακεδονικού, την γκρίνια στο κυβερνητικό στρατόπεδο θα ενισχύσει. Και η ΝΔ θα απαλλαγεί από έναν εσωκομματικό μπελά, καθώς είναι γνωστό ότι μια λύση με προδιαγραφές του 2008 (κυβέρνηση Καραμανλή) θα δυσκόλευε τη σημερινή ηγεσία της.

Τρίτον, αν αποτύχει να λύσει το θέμα, ο κ. Τσίπρας θα χάσει πόντους στις σχέσεις του με τους διεθνείς παίκτες στην περιοχή, οι οποίοι είχαν ποντάρει σε λύση στη δική του κυβερνητική περίοδο. Και δεν γνωρίζουμε να αυτό θα έχει κάποιον αντίκτυπο στην αντιμετώπιση άλλων ανοιχτών θεμάτων.

Η ευκαιρία να λυθεί το πρόβλημα είναι σήμερα καλύτερη παρά ποτέ. Αρκεί η ελληνική κυβέρνηση να μην ακολουθήσει την πεπατημένη: ενώ, δηλαδή, εμφανίζεται μέχρι τώρα να επισπεύδει τις διαδικασίες, εκμεταλλευόμενη τις υποχωρήσεις της άλλης πλευράς, στο παρά πέντε να βρει πρόφαση και να αναβάλει τη λύση, για να αποφύγει τις αντιδράσεις.

Αν συμβεί αυτό, θα πρόκειται για την χειρότερη τύφλωση. Διότι οι κυβερνήσεις εκλέγονται για να λύνουν τα προβλήματα και όχι για να τα διαιωνίζουν. Πόσω μάλλον όταν γνωρίζουν ότι ο χρόνος δεν είναι σύμμαχός τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News