Η είδηση για τις 106 εργασίες – κλώνους που προμηθεύτηκαν τα πιο δημιουργικά μυαλά του Πανεπιστημίου Πατρών, ξένισε πολλούς – μα γιατί; Αφού ζούμε στη χώρα της κλοπής, παντός είδους, βουτηγμένοι στην καχυποψία και την άμυνα μη και τυχόν μας γδύσουν, μη μας πάρουν την ιδέα, κινούμενοι στην αέναη τροχιά του «ο κλέψας του κλέψαντος».

Έχουν περάσει μήνες, χωρίς να ιδρώσει το αυτί κανενός από την ελληνική Βουλή μετά τη δημοσιοποίηση της λογοκλοπής που συντελέστηκε σε πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής για τα δάνεια. Όχι από ανώριμους φοιτητίσκους που λοξοδρόμησαν μπας και περάσουν ένα μαθηματάκι, όπως στην περίπτωση της Πάτρας, αλλά από εκλεγμένους, πεπειραμένους και καθόλα σοβαρούς εκπροσώπους του Κοινοβουλίου, που δέχθηκαν να υπογράψουν για λογαριασμό της πλειοψηφίας, ένα κείμενο ξένο προς αυτούς, σε μεγάλο τμήμα του, πιστή αντιγραφή, λέξη προς λέξη, επιστημονικής μονογραφίας που δημοσιεύθηκε το 2014, με την υπογραφή του Θανάση Ξηρού, δικηγόρου, διδάκτορα Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Με τη μέθοδο copy – paste, δεκάδες παράγραφοι, σελίδες ολόκληρες, με τις ιδέες και τις απόψεις ενός ειδικού, έγιναν ευκολότατα κτήμα μελών της Εξεταστικής. Τι κι αν δεν ρωτήθηκε ο ειδικός; Τι κι αν δεν υπήρχε έστω αναφορά στην πνευματική του εργασία – ιδιοκτησία; Ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Και πλήρης απάθεια, με ολίγη από κυνισμό: «Έλα μωρέ, τώρα, συνηθίζονται αυτά».

Κατάργηση κάθε ορίου και δικαιώματος με την οικειοποίηση της σκέψης του άλλου, μεταμφίεση, παραπλάνηση, απόκρυψη.

Παρείσφρηση στο μυαλό του. Το αποκάλυψε και μια άλλη, παρεμφερής είδηση, απείρως πιο τρομακτική. Στην πρόσφατη έκθεση της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), κοινοποιείται ότι οι τηλεφωνικές υποκλοπές έχουν αυξηθεί κατά 40% τα δυο τελευταία χρόνια. Διωκτικές αρχές και μυστικές υπηρεσίες διατυπώνουν ολοένα και περισσότερα αιτήματα για συνακροάσεις συνομιλιών, μόνο το 2016 υποβλήθηκαν 8.124 αιτήματα για παρακολουθήσεις τηλεφώνων, αριθμός που το 2014 ήταν στις 5.800. Μας ακούνε λοιπόν περισσότερο απ΄ ότι πριν, ακούνε κι αυτούς που λένε συνεχώς «αγαπούλα» μπας και μαρτυρήσουν κάνα όνομα, και τις συνομιλίες τους, χωρίς ειρμό, με απαντήσεις ανακόλουθες, τόσο που λες μα πως στήνουν βρε παιδί μου με αυτό το IQ απάτη.

Λογοκλοπές, υποκλοπές, κι εκείνες οι –χειρότερες όλων- κλοπές που έρχονται για να μας παραλύσουν πλήρως, με υπολογιστές που θα αρπάζουν τις ιδέες μας, μπορεί να ‘χουν τη δύναμη να τις διαγράφουν κιόλας.

Κλοπές που τις καταπίνει η καθημερινότητα, συνήθεις και διαχρονικές. Στις αρχές του χρόνου η αξιωματική αντιπολίτευση κράδαινε στη Βουλή την αύξησή τους (κατά 11% ληστείες και κατά 9,5% κλοπές ΙΧ και μηχανών) ∙ ζωοκλοπές, κλοπές ακριβών ιατρικών μηχανημάτων από νοσοκομεία, κλοπές σε τράπεζες, στο πετρέλαιο της πολυκατοικίας και τα βενζινάδικα – μόλις πέρυσι ο Σύνδεσμος Εταιριών Εμπορίας Πετρελαιοειδών παραδέχθηκε το εύρος της παραβατικότητας ύστερα από μυστική έρευνα που ανέθεσε στο ΕΜΠ.

Κλοπές που δεν αξιολογούνται όπως θα έπρεπε, περνάνε στα ψιλά, αφορούν όμως τη χλωρίδα της χώρας κι έχουν κι αυτές τη δική τους σημασία. Μας κλέβουν τη μαλοτήρα από την Κρήτη, για να φυτέψουν τους κλεμμένους σπόρους στη Βουλγαρία και να ανοίξουν δίαυλο συνεργασίας με τη γερμανική φαρμακοβιομηχανία, μας κλέβουν και τη μαστίχα από τη Χίο. Οι μαστιχοπαραγωγοί δεν έχουν να φοβούνται μόνο τις βροχές, λέει, φοβούνται τώρα και τους αγιογδύτες που πάνε μες στο θεοσκόταδο και σαρώνουν ό,τι μαστίχι πέφτει κάτω από το σκίνο.

Μακρύς ο κατάλογος, ατέρμονος. Και πίσω του, η επιθυμία ή καλύτερα ο φθόνος, η απληστία, η οκνηρία, θανάσιμα αμαρτήματα όλα τους, παρεμπιπτόντως κάποια από αυτά και εθνικά μας χαρακτηριστικά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News