Ανάβεις την τηλεόραση στην Ελλάδα του 2017. Ξέρεις ότι η χώρα κατακερματίζεται. Υποψιάζεσαι ότι αύριο τα παιδιά σου θα παραλάβουν ένα ρημάδι – μία «μη χώρα» στην οποία θα βολτάρουν διάφορα funds ψευδοεπενδυτές που αγοράζουν τα πάντα σε συμβολική τιμή μαζί με πολιτευτές ψευδοπροφήτες μελλοντικών καλύτερων ημερών, πανίσχυρους παπάδες και ξεπεσμένους σταρ του Survivor.

Παρακολουθείς λοιπόν σήμερα τις πολιτικές εκπομπές σε αυτή τη χώρα. Τις ειδήσεις. Τους βλέπεις όλους να μιλάνε απλώς για να καπελώσει ο ένας τη φωνή του άλλου και στο τέλος να μην ακουστεί τίποτα. Ερχεσαι αντιμέτωπος με την κατάντια – τόσο την πολιτική, όσο και τη λεγόμενη δημοσιογραφική.

Και μετά, κοιτάζεις τον Τζάστιν Τριντό στην τηλεόραση του Καναδά. Είναι μόνο μερικές ημέρες αφότου η κυβέρνησή του επιβεβαίωσε πως πρόκειται να νομιμοποιήσει τη μαριχουάνα. Ο Καναδάς θα είναι η πρώτη χώρα από τις G7 που θα προχωρήσει σε τέτοια νομιμοποίηση.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, που αναμένεται να ψηφιστεί τον επόμενο χρόνο, η κατοχή από ενηλίκους άνω των 18 ετών, ως 30 γραμ. κάνναβης θα είναι νόμιμη, καθώς και η καλλιέργεια έως τεσσάρων δενδρυλλίων ανά νοικοκυριό. Οι όροι αγοραπωλησίας θα οριστούν σε περιφερειακό επίπεδο. Και σε περίπτωση παράνομης πώλησης σε ανηλίκους, η ποινή θα είναι ως και 14 χρόνια φυλάκισης. Από την άλλη όμως το νομοσχέδιο δεν δίνει και αμνηστία σε όλους όσοι είχαν στο παρελθόν κατηγορηθεί για παράνομη κατοχή και χρήση της κάνναβης.

Ο καναδός πρωθυπουργός λοιπόν δεν συμφωνεί απολύτως με το νομοσχέδιο. Θεωρεί ότι η μη αμνηστία είναι άδικη ηθικά και κοινωνικά.

Ηθικά, διότι στιγματίζει ως εγκληματίες, πολίτες οι οποίοι καταδικάστηκαν στο παρελθόν για κάτι που σήμερα νομιμοποιείται. Η σκέψη του πρωθυπουργού είναι πως αν καταγραφεί στο ποινικό μητρώο σου η χρήση ναρκωτικών, θα δυσκολεύεσαι μετά για πάντα να βρεις δουλειά, να νοικιάσεις σπίτι και να ταξιδέψεις έξω από τη χώρα.

Κοινωνικά αυτή η απόφαση είναι επίσης άδικη, διότι αν τελικά ισχύσει μόνο οι προνομιούχοι με τις υψηλές γνωριμίες και αποδοχές θα μπορούσαν να γλυτώσουν τη ρετσινιά του «καταδικασμένου». Μιλώντας στους κατάλληλους και λαδώνοντας για να καθαριστεί το μητρώο τους. Οι φτωχοί θα περιφέρονταν άνεργοι, άστεγοι και εγκλωβισμένοι και δεν θα μπορούσαν να σηκώσουν κεφάλι ποτέ.

Οσο για τους αριθμούς, μιλάνε από μόνοι τους: σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία του Καναδά, τα πιο πρόσφατα στοιχεία, του 2015, λένε πως εκείνη τη χρονιά κατηγορήθηκαν 49.577 Καναδοί για παράνομη κατοχή  μαριχουάνας. Πόσοι από αυτούς θα μπορούσαν άραγε να γλυτώσουν τον εφ’ όρου ζωής στιγματισμό;

Δείτε λοιπόν τι κάνει, αυτός ο νέος πολιτικός που θέλει να ασκήσει πολιτική. Εμφανίζεται σε τηλεοπτική εκπομπή (καναδικό κανάλι Vice) και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους αντιτίθεται στο νομοσχέδιο της κυβέρνησής του. Και για να δώσει στους Καναδούς να καταλάβουν τους λόγους που διαφωνεί, χρησιμοποιεί ένα οικογενειακό παράδειγμα.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Τζάστιν Τριντό λοιπόν, έξι μήνες προτού ο αδελφός του, Μισέλ (1975-1998), σκοτωθεί από χιονοστιβάδα στον Καναδά το 1998, σε ηλικία 23 ετών, είχε εμπλακεί σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Εκεί, κατά τον έλεγχο των αστυνομικών, συνελήφθη με μερικά στριμμένα τσιγάρα μαριχουάνας και κατηγορήθηκε για παράνομη κατοχή.

Το γεγονός αυτό είχε πανικοβάλει τον Μισέλ Τριντό, σύμφωνα με τον σημερινό αρχηγό του κράτους. Ωστόσο ο πατέρας των δύο αδελφών, Πιερ Τριντό (1919-2000), πρωθυπουργός του Καναδά στις περιόδους 1968-1979 και 1980-1984 αλλά και υπουργός Δικαιοσύνης το 1967-68, καθησύχασε τον γιο του που κινδύνευε να στιγματιστεί. Του είπε ότι «θα κανονίσει το θέμα με τις γνωριμίες του». Οπερ και έπραξε. Όπως ανέφερε ο Τζάστιν Τριντό στην τηλεοπτική εκπομπή «Μίλησε σε όλους τους φίλους του από τον δικαστικό τομέα, προσέλαβε τον καλύτερο δικηγόρο και ήταν σίγουρος ότι μπορούσε να απαλλάξει τον Μισέλ από την κατηγορία.

»Μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό ως οικογένεια επειδή είχαμε την οικονομική δυνατότητα και επειδή ο πατέρας μου είχε τις επαφές. Ετσι εξασφαλίσαμε ότι ο μικρότερος αδελφός μου θα γλίτωνε την καταδικαστική απόφαση για το υπόλοιπο της ζωής του».

Ο Τζάστιν Τριντό χρησιμοποίησε αυτή την προσωπική ιστορία, η οποία θα μπορούσε και να τον εκθέσει, σύμφωνα με πολλούς, προκειμένου να μιλήσει στην κοινωνία για ένα πρόβλημα που θεωρεί σημαντικό. Μαζί του στην ίδια εκπομπή ήταν καλεσμένος και ο πρώην αρχηγός της καναδικής αστυνομίας, Μπιλ Μπλερ.

«Μία από τις μεγάλες αδικίες στη χώρα αυτή είναι η άνιση και δυσανάλογη επιβολή τέτοιων νόμων» δήλωσε ο Μπλερ συμπληρωματικά των όσων ανέφερε ο Τριντό. «Αυτή η αδικία έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στις ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας – στις μειονότητες, στους Αβορίγινες, στους κατοίκους των υποβαθμισμένων συνοικιών».

Περιττό δε να πούμε πως σε παλιότερη συνέντευξή του στη Huffington Post ο Τζάστιν Τριντό είχε δηλώσει πως συνολικά κάπνισε πέντε έξι φορές μαριχουάνα και πως η τελευταία ήταν δύο χρόνια ΜΕΤΑ την εκλογή του ως βουλευτής.

Εχει σημασία λοιπόν να είσαι «Τριντό» όταν κυβερνάς μια χώρα και θέλεις να αφήσεις πίσω σου κάτι που να είναι καλό για την κοινωνία. Εχει σημασία να είσαι ικανός άνθρωπος και να θέλεις να βελτιώσεις τα πράγματα. Να προσπαθείς προσωπικά να κυβερνήσεις, να ορθώνεις αληθινό πολιτικό λόγο και όχι να αποστηθίζεις μπροστά στον καθρέφτη σου τις εξυπνάδες που σου γράφουν οι επικοινωνιολόγοι για να κερδίσεις μερικά δευτερόλεπτα εντυπώσεων. Βασικά έχει σημασία, πάνω απ΄όλα, να είσαι πολιτικός για τους πολίτες και όχι πολιτικός για το ατομικό συμφέρον σου. Πόσοι τέτοιοι υπάρχουν στην Ελλάδα σήμερα;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News