Ο τελικός αγώνας για το Κύπελλο Ελλάδας κρίθηκε με ένα γκολ οφσάιντ. Για τους εντελώς αδαείς, ήταν άκυρο, δεν έπρεπε να μετρήσει. Ε και; Μήπως το πρώτο ήταν ή θα είναι το τελευταίο; Εδώ έχουν κριθεί παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα από διαιτητικά λάθη, σιγά που θα στάξει η ουρά του γαϊδάρου για ένα μίζερο ελληνικό Κύπελλο.

Δεν είναι, λοιπόν, αυτό το θέμα μας, δεν είναι όσα συνέβησαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Αλλά όσα αίσχη συνέβησαν ΠΡΙΝ από τον αγώνα. Και κυρίως η απαράδεκτη αφωνία που έχει πιάσει όλους τους ανευθυνοϋπεύθυνους ΜΕΤΑ το τέλος του.

Πρώτον, ένας άσημος άνθρωπος από την Θεσπρωτία, βοηθός διαιτητή, έσωσε την τιμή της Πολιτείας. Ναι, ήταν αυτός που έκανε το σοβαρό λάθος, το οποίο έκρινε τον αγώνα. Δεν γνωρίζω αν ήταν «εσκεμμένο», όπως λένε οι ηττημένοι ή ανθρώπινο. Θέλω να πιστεύω το δεύτερο, αλλά αλλού είναι η ουσία.

Δεύτερον, αυτός ο άνθρωπος δεν περίμενε κάν να γράψει την έκθεσή του ο παρατηρητής του αγώνα, να τον κρίνει και ό,τι προκύψει. Ναι, μπορεί να φοβήθηκε για το τι τον περίμενε είτε στα αποδυτήρια είτε μόλις θα έφευγε από το γήπεδο και έσπευσε να ζητήσει συγγνώμη. Ναι, αλλά το έκανε. Ανέλαβε την ευθύνη για ένα (μη) σφύριγμα και ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί. Πόσους τέτοιους, σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, έχουμε δει;

Τρίτον, όλοι οι άλλοι είναι στις θέσεις τους. Ποιοι είναι αυτοί; Πρώτα-πρώτα η διοίκηση της περιβόητης ΕΠΟ, η οποία είναι υπεύθυνη για τη διανομή των εισιτηρίων. Για την ακρίβεια, αυτή τα δίνει στις διοικήσεις των ομάδων και εκείνες τα μοιράζουν όπου γουστάρουν. Και σε χούλιγκαν ή και σε κακοποιά στοιχεία, όπως αποδείχτηκε πριν από τον αγώνα στην πόλη του Βόλου, αλλά και γύρω από το γήπεδο. Ολα όσα έκαναν το γύρο του κόσμου (εδώ). Γι’ αυτήν τη διανομή των εισιτηρίων, εννοείται, ουδείς υπεύθυνος των Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών θα ελεγχθεί. Και δεν μιλάμε για οποιονδήποτε αγώνα, αλλά για τη «γιορτή» του ποδοσφαίρου, στην οποία θα πήγαιναν οπαδοί από δύο ομάδες, κάτι που δεν γίνεται σε άλλους αγώνες.

Μετά οι άλλοι, υψηλότερα ιστάμενοι, της ελληνικής Πολιτείας. Οι οποίοι πήραν την απόφαση να γίνει ο τελικός σε ένα προφανέστατα ακατάλληλο γήπεδο, στο οποίο δεν μπορούσε να γίνει κανένας, έστω στοιχειώδης, έλεγχος. Γι’ αυτό και μπούκαραν μέσα όσοι ήθελαν και με ό,τι ήθελαν. Ποιοι είναι αυτοί οι υψηλότερα ιστάμενοι; Δεν μπορεί παρά να είναι δύο. Ο αρμόδιος για τον αθλητισμό υφυπουργός και ο υπουργός για τη δημόσια τάξη.

Ο πρώτος είναι αυτός που έπρεπε να έχει καταλάβει ότι ο τελικός μόνο στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας έπρεπε να γίνει, καθώς είναι το μόνο που συγκεντρώνει τις προδιαγραφές ελέγχου και ασφάλειας. Κι αν δεν ήταν σε θέση να το καταλάβει, έπρεπε να του το είχε καταστήσει σαφές ο της Δημόσιας Τάξης συνάδελφός του.

Αλλά, θα μου πείτε, ο Τόσκας δεν μπορεί να καταλάβει ότι μέρα παρά μέρα μια χούφτα μπαχαλάκηδες ξεμπουκάρουν από το Πολυτεχνείο, πετροβολούν τη διμοιρία των ΜΑΤ, καίνε που και που κάποιο τρόλε:i και ξαναμπαίνουν μέσα σαν κύριοι. Πώς έχουμε την απαίτηση να καταλάβει πιο σύνθετα πράγματα, όπως η ασφαλής διεξαγωγή ενός αγώνα;

Από την άλλη, ο Βασιλειάδης, υφυπουργός Αθλητισμού, που πάει και στα γήπεδα ως φίλαθλος, δεν ήταν σε θέση να καταλάβει ότι δεν έπρεπε να γίνει ο αγώνας αυτός σε χώρο χωρίς στοιχειώδεις προαδιαγραφές ασφάλειας; Ή απλώς δεν μπορούσε να πει «όχι» στους ανευθυνοϋπεύθυνους της ΕΠΟ, αλλά και στις ομάδες, που «διαβεβαίωναν» ότι δεν θα ανοίξει ρουθούνι;

Ειλικρινά δεν μπορώ να πω τι από τα δύο ισχύει. Δεν αποκλείω την εκδοχή να μην είχε καταλάβει, αλλιώς γιατί να το επιτρέψει; Μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση ότι πριν από μερικούς μήνες, όταν γινόταν ο ντόρος για ένα ταξίδι του Πρωθυπουργού στο Παρίσι, που κρατήθηκε μυστικό, ο ίδιος άνθρωπος (Βασιλειάδης) είχε βγει στην τηλεόραση και είχε πει την… επική φράση «είναι υποχρεωμένος ο Πρωθυπουργός να δίνει αναφορά για το πού πηγαίνει;» (εδώ). Oταν δεν μπορείς να καταλάβεις ότι είναι αυτονόητη υποχρέωση όλων των αξιωματούχων της Πολιτείας να δηλώνουν πού πάνε, όταν πάνε με δημόσιο χρήμα, πώς να καταλάβεις πιο σύνθετα πράγματα, όπως είναι η διεξαγωγή ενός αγώνα, που απαιτεί σχεδιασμό, μέτρα, συντονισμό, ενδεχομένως σύγκρουση με ισχυρούς επιχειρηματίες και τα παρόμοια;

Δεν πέρασε πολύς καιρός από τις «διαβεβαιώσεις» ότι όλα αυτά θα παταχθούν και φτάσαμε στο αίσχος του Βόλου.

Αυτοί, λοιπόν, οι δύο υπεύθυνοι δημόσιοι άνδρες, ο Τόσκας και ο Βασιλειάδης, προφανώς αισθάνονται «δικαιωμένοι» με όσα έγιναν στο Βόλο. Που είχαμε μόνο μερικά… ψιλομαχαιρώματα και όχι νεκρό. Γι’ αυτό και ουδείς αισθάνθηκε την ανάγκη να πει κάτι. Να δώσει μια εξήγηση. Μια εξήγηση, βρε αδερφέ. Ούτε συγγνώμη ούτε τίποτα. Φυσικά, ούτε λόγος για παραίτηση. Αυτά είναι για τους… βοηθούς διαιτητές!

Αλλωστε, για τις εξηγήσεις και τη συγγνώμη υπάρχει και η άποψη του διασήμου καουμπόι της οθόνης Τζον Γουέιν: «Ποτέ μη δίνεις εξηγήσεις, ποτέ μη ζητάς συγγνώμη. Είναι σημάδι αδυναμίας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News