Εντάξει, ο Αλέξης Τσίπρας είναι υπόλογος έναντι (και) των αγροτών για όσα τους είχε υποσχεθεί και δεν τήρησε. Είναι χιλιοειπωμένα αυτά, δεν έχει νόημα η επανάληψή τους. Αλλωστε, πληρώνει τώρα το κόστος αυτής της ασυνέπειας και αμετροέπειάς του.

Ομως, εδώ που έχουν οδηγηθεί τα πράγματα, δεν μπορεί να γίνει κάτι διαφορετικό. Η συνάντηση με τους αγρότες έγινε και συζητήθηκαν διεξοδικά τα πάντα. Η κυβέρνηση έκανε ορισμένες υποχωρήσεις (εδώ), όσες μπορεί να κάνει στη σημερινή συγκυρία. Τηρουμένων των αναλογιών, δεν είναι αμελητέες. Οι περισσότεροι αγρότες, με βάση τα εισοδήματα που δηλώνουν (και αυτά είναι πολύ μικρά – εδώ) δεν θα έχουν φορολογική επιβάρυνση. Θα έχουν, ασφαλώς, επιβάρυνση στις ασφαλιστικές εισφορές τους, αλλά το βάρος μετριάζεται, καθώς θα κατανεμηθεί σταδιακά έως το 2021. Να μην πληρώσουν παραπάνω δεν γίνεται, καθώς το ταμείο τους, ο ΟΓΑ, δεν θα μπορέσει να επιβιώσει.

Δυστυχώς, αυτό που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και πολλά χρόνια, από τις περιόδους των παχιών αγελάδων, δεν έγινε. Δεν το επιδίωξαν οι κυβερνήσεις, δεν το αποδέχονταν οι αγρότες, οι οποίοι είχαν καλομάθει με το «δεν πληρώνω» (καθόλου φόρους, μικρές εισφορές). Τώρα θα είναι όλα δυσκολότερα, ειδικά για τους φτωχότερους αγρότες.

Οι αγρότες να κάνουν το επόμενο, συνυπολογίζοντας -όχι μόνο το δικό τους, αλλά και- το συνολικό πρόβλημα της χώρας. Η οποία δεν αντέχει για πολύ ακόμα να μένει με κλειστούς τους δρόμους. Η ζημιά κάθε μέρα μεγαλώνει

Ομως, φοβάμαι ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο πολύ διαφορετικό. Οσες μέρες κι αν μείνουν στα μπλόκα, πολύ δύσκολα η κυβέρνηση θα κάνει κι άλλες υποχωρήσεις. Κι αν κάνει, δεν θα τις δεχθεί η Τρόικα. Δεν βγαίνει ο λογαριασμός.

Η κυβέρνηση έκανε το πρώτο βήμα υποχώρησης. Οι αγρότες να κάνουν το επόμενο, συνυπολογίζοντας -όχι μόνο το δικό τους, αλλά και- το συνολικό πρόβλημα της χώρας. Η οποία δεν αντέχει για πολύ ακόμα να μένει με κλειστούς τους δρόμους. Η ζημιά κάθε μέρα μεγαλώνει.

Ηρθε, λοιπόν, η ώρα να φύγουν από τα μπλόκα. Δεν θα είναι ήττα τους. Αντίθετα, θα είναι στάση υπευθυνότητας. Αν υπάρχουν κάποιοι που επιδιώκουν άλλα πράγματα, για παράδειγμα να ρίξουν την κυβέρνηση, να απομονωθούν. Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι θα το πετύχουν και η κυβέρνηση θα πέσει, πλανώνται αν νομίζουν ότι η επόμενη -όποια κι αν είναι- θα ανοίξει το κρατικό πουγκί γι’ αυτούς. Τέτοιο πουγκί δεν υπάρχει.

Η αδιαλλαξία και η επίδειξη δύναμης είναι κακοί σύμβουλοι. Δεν οδηγούν πουθενά. Εκτός αν κάποιοι από τους συνδικαλιστές του αγροτικού χώρου επιδιώκουν να στείλει η κυβέρνηση τα ΜΑΤ, για να κάνουν «ηρωική έξοδο» και να ανοίξουν έτσι οι δρόμοι.

Η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια τέτοιων μετώπων. Να κάνουν όλοι ένα βήμα πίσω.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News