Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν λυρικός. Μίλησε για το ποτάμι που «δεν γυρίζει πίσω», για την οικονομία που άντεξε και που για πρώτη φορά ύστερα από επτά εφιαλτικά χρόνια θα εμφανίσει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, τους υψηλότερους, όπως είπε, σε επίπεδο Ευρωζώνης. Μίλησε ακόμα και για την άνοιξη και ότι θα συνθέσουμε τη μουσική. Αν υπήρχε λίγο παραπάνω κέφι στην ομήγυρη θα μιλούσε και για μελισσούλες. Αχάριστοι μάλλον οι υπόλοιποι στο Υπουργικό Συμβούλιο που δεν ήταν τόσο κεφάτοι και χάσαμε την ευκαιρία. Αλλά ενθουσιασμός με το στανιό δεν γίνεται και πώς να έχεις κέφι βλέποντας τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να κοιτά τον Τσίπρα από απέναντι στο μεγάλο τραπέζι.

Ενώπιον των υπουργών, ο Πρωθυπουργός είπε ότι σημασία δεν έχουν τόσο τα όσα συμβαίνουν στο Χίλτον με τους Θεσμούς, σημασία έχει η «επόμενη ημέρα». Τσάμπα δηλαδή ξημεροβραδιάζονται ο Τσακαλώτος και η Εφη Αχτσιόγλου στο ξενοδοχείο με την Ντέλια Βελκουλέσκου και τους άλλους. Σημασία έχουν τα ωραία και τα μεγάλα, η επόμενη ημέρα, η ατζέντα 2021, η ανάπτυξη που έρχεται και άλλα τέτοια όμορφα, που περιέγραψε ο Πρωθυπουργός.

Είναι προφανές τι κάνει ο Αλέξης Τσίπρας. Επενδύει σε ένα νέο εθνικό αφήγημα για «μια νέα στρατηγική για τον τόπο», ένα πεδίο συζήτησης που δεν απαιτεί πολλές και δύσκολες λεπτομέρειες με αναφορές στην πραγματικότητα. Στην κουβέντα για εθνική στρατηγική υπάρχει δόξα για όλους, όλοι μπορούν να έχουν μια άποψη, άλλωστε ως τότε ποιος ζει ποιος πεθαίνει που λέει και μια ψυχή.

Είναι προτιμότερο να αμπελοφιλοσοφείς για τους πλούσιους που πρέπει να γίνουν λιγότερο πλούσιοι για να ζουν όλοι καλύτερα, παρά να πέφτεις στον τοίχο των δεδομένων. Είναι προτιμότερο να λες ότι η ανάπτυξη έρχεται και θα καλπάζει πανευρωπαϊκά, παρά να διαβάζεις τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Ναι, αυτής που την ώρα που ο κ. Τσίπρας μιλούσε για τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρωζώνη, ανακοίνωνε ότι κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2016, το ΑΕΠ παρουσίασε τελικά μείωση κατά 1,4% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2015. Μιλάμε για δραματική συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας σε ένα τρίμηνο με γιορτές και κατανάλωση. Πού να έρθουν τα στοιχεία για το α’ τρίμηνο του 2017…

Ο κ. Τσίπρας επιμένει να αγνοεί βασικές παραδοχές της οικονομίας. Ακόμα και αν προσπεράσουμε το σοκ ότι το σύνολο του 2016 κλείνει τελικά με ύφεση 0,1% έναντι της αρχικής εκτίμησης για αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,3%, η ανάπτυξη για να έρθει και να είναι τόση όσο έχει προβλεφθεί, πρέπει η Ελλάδα να ενταχθεί στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ στο πρώτο τρίμηνο του 2017. Αυτό αναφέρει ως αναγκαία συνθήκη ο προϋπολογισμός. Αλλά το QE δεν έχει έρθει ακόμα και ο Κλάους Ρέγκλινγκ λέει ότι δύσκολα θα υπάρξει συμφωνία για κλείσιμο της αξιολόγησης ως τις 20 Μαρτίου. Αρα ξεχνάμε και την ποσοτική χαλάρωση μέχρι τα τέλη του Μαρτίου.

Την ίδια ώρα ο Γιάννης Στουρνάρας είναι μεν αισιόδοξος ότι απογειωνόμαστε αλλά μιλάει και αυτός για ανάγκη άμεσου κλεισίματος της αξιολόγησης. Ο κ. Τσίπρας όμως δεν βιάζεται τόσο. Σημασία έχουν τα άλλα, τα μεγάλα, το 2021.

Την ίδια ώρα όμως, βγαίνει και η Moody’s και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τη μείωση των τραπεζικών καταθέσεων στα 119,7 δισ. ευρώ. Η αύξηση των καταθέσεων θεωρείται «ζωτικής σημασίας» για τη μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση των τραπεζών, λέει ο αμερικανικός οίκος. Που σημαίνει ότι αν δεν αυξηθούν οι καταθέσεις, θα χρειαστεί και άλλη ανακεφαλαιοποίηση. Και ξέρετε τότε ποιος θα πληρώσει την ανακεφαλαιοποίηση… Αλλά αυτό ακριβώς δεν είναι το ζήτημα; Να τα «πάρουμε» από τους «πλούσιους»;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News