Τις τελευταίες ώρες, ένα από τα θέματα συζήτησης στα σόσιαλ μίντια είναι η ηλικία του νέου προέδρου της ΕΡΤ, του Χρήστου Λεοντή: 78 χρονών, γεμάτος φρέσκιες ιδέες ο νέος πρόεδρος της ΕΡΤ, σχολιάζουν σκωπτικά οι χρήστες. Εχουν δίκιο; Είναι ο κ. Λεοντής πολύ μεγάλος για να αναλάβει τη θέση προέδρου της κρατικής τηλεόρασης; Πρέπει η ηλικία ενός ανθρώπου να λαμβάνεται υπόψη σε τέτοιες περιπτώσεις, αλήθεια; Μήπως το να βάζουμε όρια και να προδικάζουμε ότι ο μεγάλος άνθρωπος έχει μπαγιάτικο μυαλό, είναι αδικία; Και βέβαια, δεν είναι μόνο ο πρόεδρος πολύ μεγάλος σε ηλικία, είναι επίσης και ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ, Βασίλης Κωστόπουλος.

Το σίγουρο είναι ότι η οξύνοια και η προοδευτικότητα του πνεύματος δεν έχουν σχέση με την ηλικία. Εδώ, όμως, έχουμε αντιστρέψει εντελώς αυτή την αυτονόητη διαπίστωση. Εδώ τα χρόνια τα έχουμε αναγάγει σε μονάδα μέτρησης ικανότητας. Θεωρούμε κάθε υπέργηρο σοφό, και επομένως ικανό να ασκήσει διοίκηση, ενώ ο μικρότερος σε ηλικία μας φαίνεται ανεπαρκής, μόνο και μόνο επειδή είναι νέος. Δεν σημαίνει ότι ο κάθε νέος είναι και ικανός, αλλά μεταξύ ενός εικοσάχρονου δημιουργικού ανθρώπου κι ενός ογδοντάχρονου, διαλέγεις τον νέο.

Ο Χρήστος Λεοντής είναι αναμφισβήτητα ένας σημαντικός μουσικοσυνθέτης της χώρας. Είναι ταλαντούχος και ικανός στην Τέχνη του, μια αξιόλογη προσωπικότητα της Ελλάδας που θα μείνει στην ιστορία της. Σαφώς και μπορεί να είναι κι ένας 78άρης που αφουγκράζεται την εποχή του. Αν όντως είναι, θα ακολουθήσει ως πρόεδρος της ΕΡΤ το παράδειγμα του Μάνου Χατζιδάκι. Τι έκανε ο τελευταίος όντας διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος (στα πενήντα του); Συνεργάστηκε με νέους, ταλαντούχους δημιουργούς κι έτσι έκανε το Τρίτο Πρόγραμμα σημείο αναφοράς.

Ο ευφυής και προοδευτικός Μάνος το είχε καταλάβει, ότι μόνο σε συνεργασία με το νέο άνθρωπο πας μπροστά. Δες πώς πράττουν και τα μεγάλα κεφάλια των σοσιαλ μιντια, του YouTube και της Google για παράδειγμα. Ο μέσος όρος ηλικίας του ανθρώπινου δυναμικού τους είναι τα είκοσι χρόνια, μετά τα τριάντα οι υπάλληλοι τους βγαίνουν στη σύνταξη. Προφανώς δεν το κάνουν από ιδιοτροπία, ούτε γιατί υποτιμούν τους μεγαλύτερους, το κάνουν γιατί έτσι είναι πιο πιθανό να τρέξεις κατοστάρι με την εποχή σου.

Κανονικά, έτσι θα έπρεπε να κινείται κι ένα κρατικό κανάλι, να τρέχει κατοστάρι με νέους ανθρώπους, να είναι με το ένα πόδι στο μέλλον και όχι με τα δυο στο παρελθόν. Εδώ βλέπεις στελέχη της ΕΡΤ βγαλμένα λες μέσα απ’ το χρονοντούλαπο της ιστορίας και αναρωτιέσαι: έχουν άραγε αντίληψη των νέων μέσων και του ψηφιακού καναλιού; Εχουν ο Λεοντής κι ο Κωστόπουλος, ας πούμε, προφίλ στα σοσιαλ μιντια; Ή, το πιθανότερο, άμα τους πεις «έχω insta» (instagram) να σου απαντήσουν: «στον γιατρό να πας, αντιβίωση να σου δώσει»;

ΥΓ. Και για να μην είμαστε άδικοι, αυτό δεν συμβαίνει μόνο στην ΕΡΤ. Ετσι είναι λίγο-πολύ όλη η ελληνική τηλεόραση. Τον νέο διστάζει να τον εμπιστευτεί και να τον δοκιμάσει, πόσο μάλλον να τον βάλει σε διευθυντικά πόστα. Το αποτέλεσμα βέβαια φαίνεται στις οθόνες: βλέπεις τους ίδιους και τους ίδιους, σε μπαγιάτικες συνταγές.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News