Οι πολιτικοί πρέπει να διατηρούν ένα μίνιμουμ σοβαρότητας και αξιοπιστίας, αν θέλουν να συνομιλούν με τους πολιτικούς αντιπάλους τους και να μπορούν να εφαρμόσουν τις αποφάσεις που παίρνουν. Με τον Νίκο Παππά συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Και μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση που τα κόμματα της  αντιπολίτευσης δίνουν (ακόμα) σημασία σε όσα λέει και, κυρίως, συνδιαλέγονται (ακόμα) μαζί του για όσα επιχειρεί να εφαρμόσει.

Ο υπουργός Επικρατείας βγήκε σήμερα (Πέμπτη) το πρωί στην τηλεόραση και είπε πάλι για το νόμο του, που «δεν έπεσε» και «θα εφαρμοστεί» όπως εκείνος ονειρεύεται (εδώ). Όμως, πόση αξία έχουν όσα λέει, όταν έχει συλληφθεί επανειλημμένως ψευδόμενος και, κυρίως, όταν ξέρει ότι η ουσία του νόμου του έχει πάει περίπατο με την απόφαση του ΣτΕ;

Ο κ. Παππάς παίζει τα τελευταία ρέστα του. Όχι όπως οι πάλαι ποτέ γνωστοί «παπατζήδες» της Ομόνοιας. Αυτοί κέρδιζαν μονίμως, διότι εύρισκαν εύκολα θύματα και κορόιδα και, κυρίως, διότι είχαν δίπλα τους τσιλιαδόρους και αβανταδόρους, για να ξεγελούν τα κορόιδα. Ο κ. Παππάς δεν έχει τίποτα από αυτά. Κορόιδα δεν υπάρχουν, όλοι έχουν καταλάβει τι ήθελε να κάνει, δηλαδή να ελέγξει σχεδόν όλο το τηλεοπτικό τοπίο. Και οι αβανταδόροι έχουν περιοριστεί δραστικά, είναι αβέβαιο αν τον εμπιστεύονται ακόμα και όσοι (ένας-δυο είναι) θα αποκτούσαν τηλεοπτικό κανάλι, όπως τους είχε υποσχεθεί.

Επιπλέον, ο (ακόμα) υπουργός Επικρατείας έχει μπει στο στόχαστρο ακόμα και συντρόφων του, υπουργών και άλλων ΣΥΡΙΖΑίων, έτσι όπως τα κατάφερε με το νόμο που έφτιαξε και το διαγωνισμό-παρωδία που οργάνωσε, με Καλογρίτσες άφραγκους, με επιτροπές υπαλλήλων που δεν ήξεραν (και δεν ήθελαν) να ελέγξουν στοιχειωδώς τα «Πόθεν Εσχες» κτλ. Μάλιστα, φημολογείται ότι ως και ο μέντοράς του Πρόεδρος της Δημοκρατίας λέει ότι τα έκανε (ο Παππάς) «μαντάρα» στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών. Τζάμπα πήγαν, προφανώς, οι οδηγίες που του είχε δώσει.

Ο κ. Παππάς λέει τη μια μέρα το «άλφα» και την άλλη το «ωμέγα». Τη μια απειλεί να κλείσει τα κανάλια μέσα σε πέντε μέρες και την επομένη τα μαζεύει σαν την βρεγμένη γάτα. Τη μια φαίνεται να συμφωνεί με τον πασχίζοντα να κάνει τον διαμεσολαβητή  με την αντιπολίτευση, πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση και την άλλη τον υπονομεύει με «τσαμπουκαλίδικες» δηλώσεις σαν τις σημερινές (εκτός αν και ο κ. Βούτσης είναι στο κόλπο «του καλού και του κακού», οπότε τίποτα δεν έχει σημασία).

Γι’ αυτό η αντιπολίτευση δεν έχει κανένα λόγο να  συνδιαλέγεται με τον περί ου ο λόγος (ακόμα) υπουργό. Διότι ο λόγος του είναι εντελώς αναξιόπιστος. Ποιος μπορεί να τον πάρει στα σοβαρά, έπειτα από όσα έχει πει και κάνει;

Ο κ. Παππάς είναι σε δεινή πολιτική θέση. Αν αποτύχει και αυτή η προσπάθεια συναινετικής λύσης του προβλήματος, δεν θα μπορεί να σταθεί πουθενά. Πώς μπορεί να παραμείνει στη θέση του  ένα πρόσωπο που τα έκανε -κατά Προκόπην Παυλόπουλον– «μαντάρα» και δεν θα βρίσκει ούτε ένα συνομιλητη (ως και ο Λεβέντης αποκήρυξε το «νόμο Παππά»);

Σ’ αυτήν την περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας, όσο κι αν θέλει να στηρίξει το άλτερ εγκο του, θα βρεθεί σε δεινή θέση. Τι να το κάνει ένα «καμένο χαρτί»;

Εντάξει, δεν θα χαθεί ο κ. Παππάς. Μπορεί να του ανατεθεί πιο καίριος ρόλος: να βρίσκει επενδυτές και αγοραστές ελληνικών προϊόντων, σαν κι αυτούς που αναζητούσε παλιότερα στην Βενεζουέλα…

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News