Κατηγορούσαμε τους παλιούς πολιτικούς ότι κατέφευγαν σε υπερβολές και στην τεχνητή όξυνση και πόλωση, για να καλύπτουν τις πραγματικές διαφορές και συγκλίσεις και να «μαντρώνουν» τους ψηφοφόρους τους.

Οι παλιοί αποσύρθηκαν και σήμερα όλα τα κόμματα έχουν στην ηγεσία τους πρόσωπα από τις νεότερες γενιές. Πόσο απογοητευτικό είναι να τους ακούς – και αυτούς – να υπερβάλλουν και να ανακαλύπτουν «αβύσσους» εκεί που δεν υπάρχουν.

Πρώτος διδάξας σε αυτόν τον τομέα ήταν ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος δαιμονοποίησε όλους τους αντιπάλους του, είπε του κόσμου τις τερατολογίες και σήμερα αναγκάζεται να τις καταπιεί.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αρχηγός μόλις λίγων ημερών. Στην πρώτη ομιλία του φρόντισε να πει «μας χωρίζει άβυσσος με τις πρακτικές του ΣΥΡΙΖΑ», επειδή η κυβέρνησή του «οικοδομεί κομματικό κράτος, διορίζει συγγενείς και κολλητούς και ενδιαφέρεται για τους λίγους και όχι για τους πολλούς».

Δεν ξέρουμε τι θα κάνει ο κ. Μητσοτάκης, αν κάποια στιγμή σχηματίσει τη δική του κυβέρνηση. Ομως, το «μας χωρίζει άβυσσος» δεν αποτυπώνει την πραγματικότητα για τις πρακτικές του κόμματός του, όταν ήταν στην κυβέρνηση. Το κομματικό κράτος δεν το ανακάλυψε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τους διορισμούς συγγενών και φίλων. Ηταν πάγια τακτική των κομμάτων εξουσίας. Το ότι τη συνεχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απαλλάσσει τα άλλα κόμματα. Ούτε, φυσικά, δικαιολογεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Πάντως «άβυσσος» δεν υπάρχει.

Επιπλέον, διαβάζοντας την πρώτη ομιλία του κ. Μητσοτάκη (εδώ), διαπιστώνουμε ότι δεν απέφυγε τον πειρασμό να χαϊδέψει τα αυτιά σχεδόν όλων των κοινωνικών ομάδων. Είπε ότι το κόμμα του «θα αγκαλιάσει τον επιχειρηματία, τον αγρότη, τον εργαζόμενο, τον άξιο δημόσιο υπάλληλο». Ακόμα και για «τους λιγότερο προνομιούχους συμπολίτες μας» μίλησε. Τάχθηκε κατά της επιβολής φόρων, αλλά η κυβέρνηση, στην οποία ο ίδιος ήταν υπουργός, επέβαλε πολλούς και υψηλούς. Είπε ότι διαφωνεί με την πρόταση της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό, αλλά θα χρειαστεί να εξηγήσει πώς θα το λύσει η δική του κυβέρνηση χωρίς να μειώσει τις συντάξεις και, ταυτόχρονα, χωρίς να αυξήσει φόρους και εισφορές. Μαγικοί τρόποι δεν υπάρχουν.

Ο κ. Μητσοτάκης και η κυρία Γεννηματά καλό είναι να αποφεύγουν τέτοιες μεγαλοστομίες. Οχι μόνο γιατί διαψεύστηκαν στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά γιατί μπορεί να χρειαστεί να τις καταπιούν στο μέλλον

Η Φώφη Γεννηματά είναι, επίσης, νέα αρχηγός. Στην πρώτη, μετά την εκλογή Μητσοτάκη, δήλωσή της είπε – κι αυτή – «μας χωρίζει άβυσσος με τις απόψεις του» (εδώ). Αν δεν κάνουμε λάθος, το κόμμα της συγκυβερνούσε μέχρι πριν από ένα χρόνο με το κόμμα του κ. Μητσοτάκη. Η ίδια ήταν υπουργός στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και δεν θυμόμαστε να είχε πει ποτέ ότι διαφωνεί με τις βασικές αποφάσεις της. Τις ψήφισε όλες. Πώς, λοιπόν, σήμερα ανακαλύπτει τέτοια «άβυσσο»; Αν το λέει για να «μπετονάρει» τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, στη βάση της παλιάς «αντιδεξιάς» συσπείρωσης, μάλλον δεν είναι η καλύτερη μέθοδος.

Οι ψηφοφόροι όλων των κομμάτων, που εντάσσονται στο λεγόμενο ευρωπαϊκό τόξο, έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχουν τόσο μεγάλες διαφορές. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε το δικό του Μνημόνιο και εφαρμόζει μια πολιτική πανομοιότυπη με εκείνη των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Διαφορές, βεβαίως, υπάρχουν. Αλλά στην εφαρμοσμένη πολιτική υπάρχουν πολλά κοινά σημεία. Και σε καμιά περίπτωση δεν υπάρχει «άβυσσος». Ο κ. Μητσοτάκης και η κυρία Γεννηματά καλό είναι να αποφεύγουν τέτοιες μεγαλοστομίες. Οχι μόνο γιατί διαψεύστηκαν στο πρόσφατο παρελθόν, αλλά γιατί μπορεί να χρειαστεί να τις καταπιούν στο μέλλον.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News