Το σκάνδαλο Novartis είναι σημαντικό για έναν και μόνο λόγο. Διότι έχουν ανακατευθεί αμερικανοί εισαγγελείς, οι οποίοι, ως γνωστόν, δεν παίζουν. Επίσης, είναι πολύ γνωστό ότι η φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα εκτοξεύθηκε στα ουράνια μετά τα μέσα της δεκαετίας του 2000 και είναι από τις βασικές αιτίες της χρεοκοπίας των ασφαλιστικών ταμείων.

Το σκάνδαλο, λοιπόν, είναι υπαρκτό και η διερεύνησή του μια σοβαρή υπόθεση. Ομως, αν κρίνουμε από τον τρόπο που η κυβέρνηση επέλεξε να το πετάξει στην ειδησεογραφική αρένα, η βασική στόχευσή της είναι προπαγανδιστική. Την συνθέτουν τα εξής στοιχεία:

1. Αν και όλες οι κυβερνήσεις κάνουν αντιπερισπασμούς όταν στριμώχνονται, η επιλογή να ‘ρθει άρον άρον στην ειδησεογραφική επιφάνεια η υπόθεση την επομένη του συλλαλητηρίου μαρτυρά του λόγου το αληθές. Είναι (και) ένας προπαγανδιστικός αντιπερισπασμός.

2. Η παρουσία του υπουργού Τζανακόπουλου στον Αρειο Πάγο μαρτυρά ότι το παιχνίδι είναι, πρωτίστως, επικοινωνιακό. Αν ήταν ουσίας, θα είχε ενημερωθεί ο αρμόδιος υπουργός(Δικαιοσύνης) Κοντονής και τέλος. Αν δεν κάνουμε λάθος, ο Τζανακόπουλος είναι εκπρόσωπος της κυβέρνησης και όχι των εισαγγελέων.

3. Η πανηγυρική δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης Δ. Παπαγγελόπουλου ότι είναι «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους». Όχι ότι δεν μπορεί να είναι τέτοιο. Αλλά όταν το λέει ένα πρόσωπο που συνηθίζει να πετάει πολιτικές κοτσάνες στον αέρα (δείτε μια εδώ), πρέπει να κουμπωνόμαστε. Αν και πρώην εισαγγελέας, ο Παπαγγελόπουλος είναι ένας μεγαλο-λογάς από τότε που έγινε υπουργός, άρα για όσα λέει κρατάμε μικρό καλάθι.

4. Τι θα πει «ο Πρωθυπουργός έδωσε εντολή να διαβιβαστεί αμέσως ο φάκελος στη Βουλή»; Σε ποιον έδωσε την εντολή; Αν δεν κάνουμε λάθος, αυτό είναι υποχρέωση των εισαγγελέων. Μόλις η υπόθεση που ερευνούν φτάσει σε πολιτικά πρόσωπα, είναι υποχρεωμένοι να στείλουν τη δικογραφία στη Βουλή «αμελητί», κατά την έκφραση του συνταγματικού νομοθέτη. Η -ανακοινωθείσα μάλιστα-«εντολή» του πρωθυπουργού απλώς εκθέτει την Εισαγγελική Αρχή.

5. Η συμπερίληψη στη δικογραφία προσώπων εμφανώς άσχετων με την υπόθεση μόνο και μόνο επειδή κάπου αναφέρθηκε το όνομά τους ή επειδή είχαν κάποια τυπική σχέση με το αντικείμενο φανερώνει από τη μια εισαγγελική τσαπατσουλιά και από την άλλη κυβερνητική μεθόδευση. Τι θα πει, για παράδειγμα, ότι «εμπλέκονται δύο πρώην πρωθυπουργοί», όταν ο ένας από αυτούς (Πικραμένος) ήταν υπηρεσιακός; Πότε πρόλαβε μέσα σε ένα μήνα να αποκτήσει ευθύνες για ένα σκάνδαλο που είχε αρχίσει καμιά δεκαριά χρόνια πριν; Το ίδιο συμβαίνει με τις πομπώδεις αναφορές ότι «εμπλέκονται οκτώ υπουργοί», όταν ορισμένοι από αυτούς -είναι εμφανέστατο- δεν έχουν καμία σχέση, αφού δεν είχαν καμιά αρμοδιότητα; Το στίγμα, όμως, του τσουβαλιάσματος τούς δόθηκε.

6. Ορισμένες πληροφορίες, που έφτασαν πρώτες σε φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης (καθόλου περίεργο), κάνουν λόγο για βαλίτσες με λεφτά που πήγαν από την Novartis σε πρώην πρωθυπουργό και άλλα πολιτικά πρόσωπα. Αυτό φέρονται να έχουν καταθέσει «προστατευόμενοι μάρτυρες» (είναι αυτοί που, για λόγους προστασίας τους, δεν ανακοινώνονται τα στοιχεία τους και σε ενδεχόμενη δίκη θα καταθέσουν εκ του μακρόθεν). Προκαλεί μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι μετά από τόσα σκάνδαλα (Κοσκωτά, Ζίμενς, Τσοχατζόπουλου) βρέθηκαν πολιτικά πρόσωπα τόσο ανυποψίαστα που δέχτηκαν να πάρουν βαλίτσες με λεφτά, γνωρίζοντας ότι κάποιοι έκαναν τη συσκευασία και κάποιοι τις μετέφεραν. Πρέπει να είναι εντελώς ηλίθιοι.

Το στοιχείο αυτό δείχνει ότι μπορεί να επαναλαμβάνεται μια μεθόδευση από την οποία έχουν περάσει 25 χρόνια. Την υπενθυμίζουμε. Το 1992 έγινε η δίκη για το σκάνδαλο Κοσκωτά, η πλέον πολύκροτη στα ελληνικά πολιτικά χρονικά λόγω της εμπλοκής του Ανδρέα Παπανδρέου, πρώην Πρωθυπουργού τότε. Ενα από τα στοιχεία που τον έστειλαν στο εδώλιο είναι η κατάθεση ενός σωματοφύλακα του Κοσκωτά, ο οποίος είχε πει ότι μετέφερε στον πρώην Πρωθυπουργό εκατομμύρια μέσα σε κούτες από πάμπερς. Κατά την κατάθεσή του, όμως, στο Ειδικό Δικαστήριο αυτός ο τύπος, ο περίφημος Μαμανέας, αποδείχτηκε ψευδομάρτυρας, προκαλώντας την οργή ακόμα και του προέδρου του Βασ. Κόκκινου, σφοδρού πολέμιου του Ανδρέα Παπανδρέου. Κάπως έτσι η σκευωρία κατέρρευσε.

Τα τότε πάμπερς μοιάζουν με τις σημερινές βαλίτσες. Κι επειδή τέτοιες «μαρτυρίες» είναι απίθανο να μπορούν να τεκμηριωθούν, μένει να δούμε αν η υπόθεση Novartis είναι «δεμένη» με πραγματικά στοιχεία (επαναλαμβάνουμε ότι σκάνδαλο στη φαρμακευτική δαπάνη υπάρχει) ή αν θα κυριαρχήσουν τέτοια «γαργαλιστικά». Τα οποία παραπέμπουν εμφανώς σε προπαγανδιστικές μεθοδεύσεις, που θα την αφυδατώσουν και θα δημιουργήσουν την εντύπωση ότι τουλάχιστον ορισμένες πτυχές της έχουν τον χαρακτήρα σκευωρίας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News