Ποιος νίκησε και ποιος έχασε στο debate του ΠΑΣΟΚ; Κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος, νίκησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και έχασε ο «όλος ΣΥΡΙΖΑ». Το «όλον ΠΑΣΟΚ» μπορεί βέβαια να χαίρεται διότι ξεκόλλησε από τους βυθούς που το ‘χε καταβυθίσει η προηγούμενη δεκαπενταετία και έβγαλε επιτέλους την μύτη του πάνω από την επιφάνεια του νερού, αλλά επί του παρόντος έως εκεί.

Γιατί νίκησε ο Μητσοτάκης; Διότι από μια πολιτισμένη και –σε μερικά σημεία- ενδιαφέρουσα συζήτηση που άφησε γενικά καλές εντυπώσεις, δεν ξεχώρισε κανένας ως πραγματικός ηγέτης και δυνητικά πρωθυπουργήσιμος. Ούτε ο Ανδρουλάκης, ούτε ο Δούκας, ούτε η Διαμαντοπούλου, ούτε ο Γερουλάνος, πολύ δε περισσότερο η Γιαννακοπούλου και ο Κατρίνης, ανέδειξαν κάποιο καίριο προσόν που θα μπορούσε να τους βάλει σε ανταγωνιστική θέση απέναντι στον Μητσοτάκη προσωπικά.

Πλην οι πολιτικοί οργανισμοί μετατρέπονται σε κόμματα εξουσίας μόνο όταν στοιχηθούν πίσω από έναν αξιόπιστο ηγέτη. Η δε εξουσία κατακτάται από τα κόμματα αυτά, μόνο όταν στον θρόνο τους κάθεται πολιτικός που διαθέτει περισσότερα ηγετικά προσόντα από αυτόν που πάει να γκρεμίσει και να αντικαταστήσει στον πρωθυπουργικό θώκο.

Επί του παρόντος, στις έξι πολυθρόνες του debate του ΠΑΣΟΚ δεν καθόταν κάποιος ικανός να προσπεράσει τον Μητσοτάκη στο δημοσκοπικό ερώτημα «ποιον θεωρείτε καταλληλότερο για πρωθυπουργό». Οσο ο Μητσοτάκης θα προηγείται σε αυτόν τον δείκτη, το πολιτικό μας σκηνικό παραμένει στα ίδια. Αν δείτε ανατροπή σε αυτό το δεδομένο, μπορείτε να στοιχηματίσετε για επερχόμενη πολιτική αλλαγή.

Από την άλλη πλευρά, ο μέγας ηττημένος του debate δεν ήταν τόσο ο Δούκας, όπως εκτιμούν κάποιοι, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ. Καθότι ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ διεκδικούν τον ίδιο κεντροαριστερό χώρο. Οπότε, απέναντι σε ένα κόμμα που αυτοκατάντησε είσοδος λαϊκής πολυκατοικίας στην οποία μαλλιοτραβιούνται σαν ένοικοι πολυκατοικίας για τις ώρες του καλοριφέρ και το άπλωμα των ρούχων στα μπαλκόνια, εμφανίστηκε ένα κόμμα σοβαρό, πολιτισμένο, με αυτοσυγκράτηση σε μάχη ηγεσίας και με αξιοπρεπή πολιτικό διάλογο.

Στη μάχη αυτών των δύο για την κατάληψη της Κεντροαριστεράς, ο σοβαρός θα κερδίσει τον φαιδρό. Εδώ που τα λέμε, θα πρόκειται και για αποκατάσταση μιας βαριάς ιστορικής αδικίας. Ο ιδιοκτήτης καταφέρνει ύστερα από δεκαπέντε χρόνια να βγάλει τον σαλταδόρο καταληψία από το χωράφι του. Αλλά η κυριαρχία της Κεντροαριστεράς στο σύνολο της χώρας, είναι άλλης τάξεως ζήτημα που δεν δείχνει να αφορά το παρόν. Είναι μια μάχη που θα δοθεί την τετραετία 2027-33.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News