Ο Αλέξης Τσίπρας συμπεριφέρεται όπως ένας δειλός πολιτικός. Με μπόι που δεν φτάνει στο ύψος του αξιώματός του.

Μία τραγωδία που βύθισε τη χώρα στο πένθος εκτιλύχθηκε μισή ώρα μακριά από το γραφείο του. Δεκάδες άνθρωποι απανθρακώθηκαν αβοήθητοι. Ο αριθμός των νεκρών συνέχεια μεγαλώνει. Και κανένας δεν γνωρίζει τον αριθμό των αγνοουμένων.

Και όμως, ο Πρωθυπουργός δεν πήγε στον τόπο της τραγωδίας. Δεν πήγαν ούτε οι αρμόδιοι υπουργοί, ούτε η Περιφερειάρχης.

Αλλά ο Πρωθυπουργός; Είναι δυνατόν ο Πρωθυπουργός να μην σπεύδει δίπλα στους ανθρώπους που θρηνούν, κοντά σε εκείνους που έχασαν τα πάντα;

Φοβάται, λένε, την οργή των πολιτών. Μα, τότε τι σημαίνει η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης; Πώς αναλαμβάνεις μία ευθύνη χωρίς να την αντιμετωπίζεις; Είτε θα παραιτηθείς, είτε θα βγεις εκεί έξω, να περπατήσεις στα καμένα και να κοιτάξεις τους ανθρώπους στο πρόσωπο. Κούφια λόγια εκστόμισε ο Αλέξης Τσίπρας. Και άσκοπα. Αφού η κυβέρνηση μας λέει ότι ο μηχανισμός ήταν επιχειρησιακά επαρκής, για ποιο λόγο αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη ο Πρωθυπουργός;

Όμως εδώ αποκαλύπτεται ότι ο Πρωθυπουργός δεν τόλμησε ούτε καν να σταθεί ενώπιον της αλήθειας. Εκείνο το βράδυ στο Συντονιστικό, στη διάρκεια της σύσκεψης, προσέβαλε όλους εμάς και εξευτέλισε υπουργούς και αξιωματικούς. Όπως αποδεικνύεται, την ώρα της ζωντανής μετάδοσης, το Συντονιστικό είχε ενημερωθεί για τη ύπαρξη νεκρών. Στη σύσκεψη δεν ακούγεται τίποτα. Γνώριζαν και δεν το έλεγαν στο Πρωθυπουργό; Δύσκολο. Έπαιζαν όλοι μαζί θέατρο; Το πιθανότερο. Κάποτε θα το μάθουμε και αυτό.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός που δεν δίστασε να μετατοπίσει την ευθύνη μίας τραγωδίας στους πολίτες. Από τη μια τους χαρακτηρίζει καταπατητές και από την άλλη τους διορίζει. Να πάει τώρα στους γονείς των διδύμων, να τους δώσει το ΦΕΚ με τον διορισμό τους. Ας μην αρχίσουν πάλι οι διάφοροι να λένε ότι δεν μας αξίζει κάτι τέτοιο. Αυτό μας αξίζει και τίποτα περισσότερο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News