Εντάξει, όσοι υποστηρίζουμε (όχι σήμερα, αλλά από το 1992 και με όλες τις κυβερνήσεις) ότι η λύση στο Μακεδονικό πρέπει να είναι συμβιβαστική και έντιμη, θεωρούμαστε… εθνικώς ύποπτοι από τους επαγγελματίες πατριώτες κάθε εποχής. Το ίδιο και σήμερα, που το αντιμετωπίζει η κυβέρνηση Τσίπρα.

Ομως, η εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» είναι υπεράνω πάσης υποψίας, δεν μπορεί να κατηγορηθεί επ’ ουδενί για… ΣΥΡΙΖΑϊσμό. Σφόδρα αντιπολιτευόμενη είναι και μάλλον υποστηρικτική προς τη ΝΔ και τον αρχηγό της. Με αφορμή, λοιπόν, τα χτεσινά συλλαλητήρια, έγραψε ότι «…καμιά διαπραγμάτευση, ιδιαίτερα για μείζονα θέματα, δεν γίνεται με κραυγές, συνθήματα ή διχαστικές κορώνες». Και αλλού: «Κανείς δεν δικαιούται να πλειοδοτεί σε πατριωτισμό και να κατηγορεί όσους συμφωνούν με τη σύνθετη ονομασία ως μειωμένης εθνικής συνείδησης» (εδώ).

Την ίδια μέρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε στους τομεάρχες της ΝΔ (εδώ η ομιλία του). Και όσα είπε για το Μακεδονικό αποπνέουν ακριβώς αυτό το αίσθημα του «υπερπατριωτισμού» (σε αντιδιαστολή με κάποιους προφανώς… λιγότερο πατριώτες!) που περιέγραψε το άρθρο. Ιδού πώς το είπε ο κ. Μητσοτάκης:

1. «Ο κ. Τσίπρας παραμένει επικίνδυνος για τα εθνικά συμφέροντα».

2. «Ο κ. Κοτζιάς συχνά μοιάζει να υπερασπίζεται περισσότερο τα επιχειρήματα των γειτόνων μας παρά τις αυτονόητες αξιώσεις της χώρας μας».

3. «Βλέπουμε μια μεγάλη αγωνία να βρεθεί πάση θυσία και όσο γίνεται ταχύτερα μια λύση προκειμένου να εξυπηρετηθούν διεθνείς σκοπιμότητες».

Τα συμπεράσματα είναι εύλογα. Ο κ. Μητσοτάκης καταγγέλλει τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών ως μειωμένης εθνικής αξιοπιστίας, που επιδιώκουν να εξυπηρετήσουν (όχι το εθνικό συμφέρον, αλλά) διεθνείς σκοπιμότητες.

Τι θυμίζουν αυτά;

Πρώτον, τις κραυγές περί «εθνικής μειοδοσίας» εναντίον του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, όταν εκείνος επιχειρούσε, πριν από 25 χρόνια, να λύσει το πρόβλημα. Το επισημαίνει εύστοχα ο Γιώργος Παπανδρέου (εδώ), ο οποίος έχει δεχθεί, επίσης, ανάλογες κατηγορίες.

Δεύτερον, τις πιο πρόσφατες διχαστικές αναφορές του Αλέξη Τσίπρα σε «Ελληνες» και «λιγότερο Ελληνες» (εδώ).

Ο σημερινός αρχηγός της ΝΔ, ο οποίος εξελέγη -υποτίθεται- για να ανανεώσει το κόμμα του και τον πολιτικό του λόγο, μοιάζει να υιοθετεί τον τελευταίο καιρό την πολιτική των πιο ακραίων του κόμματός του, οι οποίοι το 1993 έριξαν την κυβέρνηση του πατέρα του.

Ο κ. Μητσοτάκης έχει πάει πολύ πιο πίσω και από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, η οποία το 2008 πρότεινε τη λύση «σύνθετη ονομασία erga omnes». Σήμερα ο κ. Μητσοτάκης αποφεύγει επιμελώς να πει αν συμφωνεί ακόμα και με τη σύνθετη ονομασία, όταν είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση Καραμανλή (με υπουργούς Εξωτερικών τον Πέτρο Μολυβιάτη και την Ντόρα Μπακογιάννη διαπραγματευόταν ακόμα και το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας-Σκόπια (εδώ).

Αραγε εκείνη η κυβέρνηση ήταν μειωμένης εθνικής ευαισθησίας, αφού δεχόταν τέτοια λύση; Πάντως, κάτι τέτοιο υποστήριζαν πριν από λίγα χρόνια ορισμένα εκ μεταγραφής στελέχη της ΝΔ, τα οποία λοιδορούσαν τον Καραμανλή και την Μπακογιάννη (εδώ).

Αποκλείεται ο κ. Μητσοτάκης να τα πιστεύει αυτά. Απλώς σήμερα χαϊδεύει τα συλλαλητήρια για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους. Κάνει λάθος. Διότι αν ούτε κ. Τσίπρας λύσει το πρόβλημα, θα το βρει μπροστά της η επόμενη κυβέρνηση, ίσως κάποια υπό τον κ. Μητσοτάκη. Και θα προσπαθήσει να το λύσει από χειρότερες θέσεις, όπως έχει δείξει η πείρα όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Τότε θα καταλάβει το λάθος που κάνει σήμερα.

Οι σημερινές υπερπατριωτικές κορώνες του κ. Μητσοτάκη θυμίζουν τη ρητορεία του Αντώνη Σαμαρά στη δεκαετία του ’90. Πάντως, δεν ταιριάζουν σε φιλελεύθερο πολιτικό του 21ου αιώνα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News