Ανεξαρτήτως συμπαθειών, αντιπαθειών, πολιτικών πιστεύω και των προσωπικών θεωριών μας περί αισθητικής, κομψότητας, ομορφιάς κλπ., αν διαβάσουμε συγκεντρωμένα τα σχόλια που δημοσιεύτηκαν αυτές τις μέρες για τη δούκισσα της Κορνουάλης, τη σύζυγο του Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και τη σύντροφο του Πρωθυπουργού, νομίζω πως έχουμε πολλούς λόγους για να αισθανόμαστε ντροπή. Ξεκινώντας από το αστείο με το όνομα Καμίλα και τις καμήλες της ερήμου (που στην κατάχρησή του σταμάτησε να είναι αστείο και έγινε ευθεία προσβολή) και φτάνοντας σε ορισμένα σχόλια για την εμφάνιση της Μπέτυς Μπαζιάνα, αυτό που κάναμε δεν ήταν κριτική (από την οποία, φυσικά, κανένα δημόσιο πρόσωπο δεν μπορεί να γλιτώσει), αλλά μπούλινγκ, για να χρησιμοποιήσω μια έκφραση που είναι της μόδας.

Οχι απλώς εξαντλήσαμε την αυστηρότητά μας σχολιάζοντας κάθε κίνησή τους, αλλά φοβάμαι πως γίναμε ακόμα και χυδαίοι, κοροϊδεύοντας ρυτίδες, περιττά κιλά, τη φθορά που φέρνει ο χρόνος, τον τρόπο με τον οποίο περπατάει ή στέκεται ένας άνθρωπος που δεν βρίσκεται στην πρώτη νιότη του. Η σύντροφος του κ. Τσίπρα, ως πιο νέα, πιο λυγερόκορμη, πιο ποθητή και πιο… εναλλακτική, άκουσε τα λιγότερα. Τις άλλες δύο κυρίες, τις πιο «εκτεθειμένες», τις «κατασπαράξαμε».

Δεν αναφέρομαι στα σχόλια για το τι φορούσαν και πώς συμπεριφέρθηκαν (που και αυτό μπορεί να κριθεί με τρόπο καυστικό αλλά κόσμιο) αλλά σε εκείνα που αφορούσαν το πώς μεγαλώνουν. Στο δικαίωμα όλων των γυναικών και όλων των ανθρώπων, να γεράσουν, το οποίο εν προκειμένω δεν φάνηκε να τους το αναγνωρίζουμε. Προσπερνώ την ειρωνεία με την οποία αντιμετωπίσαμε τη δούκισσα της Κορνουάλης εξαιτίας του τίτλου της –πάντα νιώθουμε την ανάγκη να απαξιώσουμε τους Ευρωπαίους που φέρουν τίτλο ευγενείας, εμείς οι ανώτεροι πολίτες της ιδανικής Δημοκρατίας! Στέκομαι κυρίως στο ερώτημα που ετέθη πολλάκις μέσα και από τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης: «Τι της βρήκε ο Κάρολος και την πήρε;». Για όνομα του Θεού! Είναι αυτή σοβαρή ερώτηση που περιμένει σοβαρή απάντηση; Ο,τι βρήκαν και σε εμάς ο δικός μας Κάρολος ή η δική μας Καμίλα και μας πήραν. Ποιο είναι το πρόβλημά μας;

Τι της βρήκε ο Κάρολος, και τι του βρήκε του Καρόλου! Και ο διάδοχος του βρετανικού θρόνου λοιδορήθηκε για άλλη μια φορά και για τον τίτλο του αλλά για την εμφάνισή του. Ηταν όμως οι κυρίες, κυρίως η κυρία του, εκείνες που άκουσαν τα περισσότερα. Ελάχιστες οι φωνές που τόλμησαν να υπενθυμίσουν πως δεν επιτρέπεται να μιλάμε έτσι για κανέναν άνθρωπο που δεν μεγαλώνει με τη χάρη που μεγαλώνει η Ζιζέλ Μπύντχεν. Πως δεν είναι όλοι οι πρίγκιπες γοητευτικοί έφιπποι ζεν πρεμιέ, ούτε όλες οι πριγκίπισσες λυγερόκορμες ξανθομαλλούσες δεσποσύνες απλώς για να ικανοποιήσουν το δικό μας στερεότυπο (που και τότε τα μύρια όσα θα τους σέρναμε), αλλά γηράσκουν και εκείνοι, χωρίς να πρέπει να απολογηθούν γι’ αυτό.

Δεν μπορώ να μη σχολιάσω και τη… διακριτική απάθεια με την οποία αντιμετώπισαν τα ανεπίτρεπτα σχόλια, οι μαχητικές κυρίες που πρόσφατα, με αφορμή τη συζήτηση περί σεξουαλικής παρενόχλησης και σεξισμού βγήκαν για να σταυρώσουν όσους τολμήσαμε να αρθρώσουμε μια «διαφορετική» άποψη. Τότε υπερασπίστηκαν με σθένος το δικαίωμα κάθε γυναίκας να έχει έξω τον πισινό της χωρίς αυτό να θεωρείται πρόκληση. Τώρα, θα περίμενα να υπερασπιστούν με το ίδιο σθένος και το δικαίωμα της Καμίλας να κυκλοφορεί με τον πισινό των 70 χρόνων της, χωρίς να αντιμετωπίζεται ως ο κλόουν του φθονερού χωριού μας.

ΥΓ. Η Καμίλα μας ενόχλησε για τις ρυτίδες της και τη «βαριά» κορμοστασιά της, κάτι δικές μας κυρίες που κυκλοφορούσαν στο περιβάλλον της μας ενοχλούν για το «τράβηγμά» τους και με τη ματαιοδοξία τους. Υπάρχει κάτι που να εγκρίνουμε και που να μην πληγώνει την αισθητική μας;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News