Είναι πλέον προφανές ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει στο μυαλό του τις εκλογές.

Το επιτελείο του διακινεί ότι επίκειται η διανομή του πλεονάσματος των 800 εκατ. ευρώ και ότι εξετάζεται πώς και σε ποιους θα χορηγηθεί, ενώ την ίδια στιγμή φουντώνει εντέχνως η φημολογία για μία νέα προσπάθεια να περάσει η απλή αναλογική ώστε να ισχύσει από τις αμέσως επόμενες εκλογές και παράλληλα ότι επισπεύδεται η εφαρμογή του μέτρου για διορισμό γενικών γραμματέων στα υπουργεία με τετραετή θητεία. Υποτίθεται ότι έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει θέσει σε ομηρία την επόμενη κυβέρνηση και θα ασκεί εξουσία από τα έδρανα της αντιπολίτευσης.

Υπό μία έννοια, πρόκειται για απέλπιδες προσπάθειες μίας κυβέρνησης που γνωρίζει ότι καταρρέει.

Τα παιχνίδια με τον εκλογικό νόμο είναι γνωστό ότι ξεκινούν όποτε οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου βλέπουν ότι οι ημέρες τους είναι μετρημένες.

Και η απόπειρα δημιουργίας ενός καθεστώτος με επέλαση στην δημόσια διοίκηση είναι όσο αφελής είναι και η αντίληψη εκείνων που δεν αντιλαμβάνονται ότι όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν.

Ο νόμος για τους νέους όρους διορισμού και υπηρεσίας των γενικών γραμματέων στα υπουργεία δεν είναι νέος. Εχει καταρτιστεί από τις αρχές του 2016.

Το ότι επανέρχεται στην επικαιρότητα δείχνει ότι η κυβέρνηση έχει στο μυαλό της την πολιτική δολιοφθορά. Με τρόπο όμως που δείχνει ότι ποτέ της δεν έχει μπορέσει να αντιληφθεί τι σημαίνει η διαχείριση της εξουσίας.

Ακόμη και αν διορίσει γραμματείς τετραετούς θητείας, τι πιστεύει ότι θα έχει καταφέρει;

Το μέτρο μπορεί θεωρητικά να χαρακτηριστεί και σωστό και αν θέλει κάποιος να δει την πραγματικότητα και τα ουσιαστικά προβλήματα της δημόσιας διοίκησης, θα μπορούσε να υπερθεματίσει και να υποστηρίξει κάτι ακόμη πιο ριζοσπαστικό: την επιλογή των γενικών γραμματέων από το σώμα των υπαλλήλων και την επετηρίδα και την απόλυτη αυτονόμησή τους από την πολιτική ηγεσία.

Πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο όμως χωρίς αξιολόγηση, τον δαίμονα αυτόν που ο ΣΥΡΙΖΑ πολεμάει με ό,τι μέσο διαθέτει; Δεν μπορεί.

Οι απόπειρες αυτές κανένα αποτέλεσμα δεν θα έχουν, τουλάχιστον όχι αυτό που οραματίζεται η κυβέρνηση. Ακόμη και αν έχει όλους τους γραμματείς δικούς της σε όλα τα υπουργεία, τι φαντάζεται ότι μπορεί να κάνει αν Πρωθυπουργός είναι ο Μητσοτάκης και υπουργοί οι δικοί του; Αντίσταση και μποϊκοτάζ; Για πόσο και πώς; Σε τελική ανάλυση ακόμη και αυτοί που θα διοριστούν θα θέλουν να παραμείνουν στις θέσεις τους και μάλλον θα ξεχάσουν την επανάσταση και θα τα βρουν με τον επόμενο υπουργό…

Σε κάθε περίπτωση, η προσπάθεια δείχνει την καθεστωτική αντίληψη, αλλά και τον ερασιτεχνισμό και τον τυχοδιωκτισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και εν τέλει αποκαλύπτει ότι αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι μόνο να παραμείνουν στην εξουσία με κάθε τρόπο, αλλά και να υπονομεύσουν τους επόμενους.

Πάνω από όλα όμως, δείχνει ότι η ηττοπάθεια έχει αρχίσει να τους κυριεύει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News