Μεγαλύτερη περιπλοκή από το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών της 24ης Σεπτεμβρίου δεν θα μπορουσε να υπάρξει. Για την Γερμανία, την Ευρώπη και την Ελλάδα. Το μόνο χειρότερο θα ήταν να έχουν ενισχυθεί ακόμη περισσότερο οι ακροδεξιοί.

Με τον πολιτικό χάρτη της Γερμανίας να θυμίζει πολύ Ελλάδα του 2012 (μεγάλες απώλειες για τα δύο μεγάλα κόμματα, τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη ένα ακροδεξιό κόμμα και δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης μόνο μέσω ενός πολιτικά αλλόκοτου συνασπισμού), η επόμενη ημέρα γίνεται πολύ δύσκολα προβλέψιμη. Και πάντως, οι εξελίξεις από εδώ και στο εξής δεν πρόκειται να είναι έτσι όπως τις ονειρευόταν η ελληνική κυβέρνηση.

Η βασική περιπλοκή σε ό,τι αφορά την Ελλάδα έχει να κάνει με τον χρόνο. Για τον σχηματισμό κυβέρνησης στο Βερολίνο θα απαιτηθούν μερικές, ίσως και πολλές εβδομάδες. Για πολλούς και διάφορους λόγους.

Στις 15 Οκτωβρίου γίνονονται εκλογές στο κρατίδιο της Κάτω Σαξωνίας, όπου σήμερα κυβερνούν οι Σοσιαλδημοκράτες με τους Πράσινους. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν πολιτικοί παράγοντες στην Γερμανία, αυτή αναμέτρηση είναι μία μικρή συνέχεια των ομοσπονδιακών εκλογών και έως την ημέρα διεξαγωγής της, όλα τα κόμματα θα έχουν στραμμένη την προσοχή τους εκεί. Αυτό θα δυσχεράνει τον σχηματισμό ομοσπονδιακής κυβέρνησης, όλοι θα θέλουν να πετύχουν κάτι καλύτερο από το αποτέλεσμα της Κυριακής και θα παραμένουν σε θέσεις μάχης.

Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, ο διαφαινόμενος συνασπισμός «Τζαμάικα» (ο όρος οφείλεται στα χρώματα των κομμάτων που αντιστοιχούν σε εκείνα της σημαίας της Τζαμάικα) μεταξύ Χριστιανοδημοκρατών/Χριστιανοκοινωνιστών, Φιλελευθέρων, Πρασίνων δεν θα είναι μία εύκολη υπόθεση. Οι διαπραγματεύσεις θα είναι σκληρές και ήδη οι Φιλελεύθεροι έχουν εγείρει αξιώσεις για το υπουργείο Οικονομικών.

Στην απίθανη περίπτωση που η Ανγκελα Μέρκελ αποδεχθεί κάτι τέτοιο, οι συζητήσεις που είχαν τα προηγούμενα χρόνια οι έλληνες υπουργοί με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα μοιάζουν με small talk σε παιδικό πάρτι. Ο επικεφαλής του FDP Κρίστιαν Λίντνερ είναι οπαδός της σκληρής γραμμής, το Grexit είναι στην ατζέντα του και αν αυτός βρεθεί σε ένα Eurogroup, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Αλέξης Τσίπρας θα μάθουν πραγματικά τι σημαίνει νεοφιλελεύθερος. Αν ο Σόιμπλε παραμείνει στην θέση του, οι διαθέσεις του θα είναι ακόμη πιο άγριες.

Πέραν αυτών, η συμμετοχή των Φιλελευθέρων σε μία κυβέρνηση, σε συνδυασμό α) με την αναγκαστική στροφή της Μέρκελ και των Βαυαρών Χριστανοκοινωνιστών προς τα δεξιά και β) με την ισχυρή πίεση που θα ασκηθεί από τους ακροδεξιούς, περιπλέκουν τα πράγματα στο προσφυγικό ζήτημα. Η Μέρκελ φαίνεται ότι πλήρωσε την ανεκτική πολιτική της, από την οποία η Ελλάδα βοηθήθηκε. Μία αλλαγή, μπορεί και να δημιουργήσει άλλου τύπου προβλήματα στην χώρα μας.

Με αυτές τις παραμέτρους να δυσχεραίνουν τον γρήγορο σχηματισμό μίας κυβέρνησης στο Βερολίνο και όσο η Γερμανία θα βρίσκεται σε εκκρεμότητα, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει με καταιγιστικούς ρυθμούς να ολοκληρώσει σε διάστημα ενός μήνα και κάτι τα περίπου 100 προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης, αν επιθυμεί να παραμείνει εντός στόχων του προγράμματος.

Αν η ηγετική ομάδα της ελληνικής κυβέρνησης κάνει την επιλογή να παίξει πάλι καθυστέρηση, με το αιτιολογικό «να περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει στην Γερμανία…», οι εξελίξεις δεν θα είναι αυτές που νομίζει.

Το ότι θα δεχθεί πιέσεις είναι σε κάθε περίπτωση δεδομένο. Όμως το τι αποτέλεσμα θα έχουν αυτές οι πιέσεις και πώς θα αντιδράσει η ομάδα Τσίπρα, δεν είναι καθόλου. Ειδικώς αν τα νούμερα (ανάπτυξη, έσοδα) δεν βγαίνουν.

Συνεπώς, μπορεί οι γερμανικές εκλογές της 24ης Σεπτεμβίου να αποδειχθούν κομβικής σημασίας για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News