Κατά τον Ουμπέρτο Εκο, μπορεί τον Αύγουστο να μην υπάρχουν ειδήσεις (δεν εννοούσε αυτό ακριβώς που εννοούμε αλλά τέλος πάντων) υπάρχουν όμως αγώνες. Με νίκες, ήττες, πρωταθλητές και αναβολικά. Και σόσιαλ μίντια με ρεπερτόριο αλληλοσπαραγμού. Που κορυφώθηκε πέρυσι και ανακυκλώνεται φέτος ύστερα από την συντονισμένη επίθεση (υπό τη μορφή αμφισβήτησης ή υποτίμησης) μέρους του φιλοκυβερνητικού Τύπου σε Ολυμπιονίκες. Καινούργιους και παλαιότερους. Γνωστή και τσεκαρισμένη μέθοδος των ολοκληρωτικών ιδεολογιών που απαξιώνουν και λοιδορούν ότι δεν μπορούν να ελέγξουν και να πατρονάρουν.

Κατ’ αυτήν την άποψη, τι αξία είχε το περυσινό χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Κατερίνας Στεφανίδη αφού το «Κατερινάκι» δεν διαβάζει «Αυγή»; Στη φετινή της νίκη όμως αποτυπώθηκε μια συμπαντική σύμπτωση που συγκίνησε ακόμη και τον Παύλο Πολάκη γιατί τίποτα δεν είναι τυχαίο. Πρώτη η Κατερίνα αλλά δίπλα της στο βάθρο οι αθλήτριες από τη Κούβα και τη Βενεζουέλα. (Δεύτερη ήταν η Αμερικανίδα, αλλά, σιγά, αυτά είναι λεπτομέρειες…) Πληροφορίες ότι, εκείνη τη στιγμή, σε ένα παράλληλο σύμπαν, φταρνίστηκε ο Μπολιβάρ, ελέγχονται ως ανακριβείς.

Επίσης, κατά τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη, ο Πύρρος Δήμας, από τη στιγμή που μίλησε για το bullying έχει δεχτεί από την κυβερνητική παράταξη, δεν είναι ο χρυσός ολυμπιονίκης αλλά ο «βουβός βουλευτής» του ΠΑΣΟΚ. Ούτε καν αυτός που δεν μάσησε με τους τραμπουκισμούς των κασιδιάρηδων μέσα στο Κοινοβούλιο.

Ο "πολιτικός εξόριστος" κ βουβός ως βουλευτής @Pyrros_Dimas, αναμασά κατά του ΣΥΡΙΖΑ, τα επιχειρήματα του "6 μηνών πολιτικού κρατούμενου"…

— Dim. Papadimoulis (@papadimoulis) August 6, 2017

Λιγο το ένα, λίγο το άλλο, δημιουργούν συνειρμούς που συνδέουν, εμμέσως πλην σαφώς, το πώς διαχειριζόμαστε τις νίκες και τις ήττες μας στον αθλητισμό, με τις εθνικές μας ιδεοληψίες. Με την διάχυτη κρυπτοπεποίθηση ότι κάπου, στην Ανδρομέδα ίσως, μία Σύγκλητος «κακών ξένων» συνωμοτεί εναντίον της ελληνικής λεβεντιάς.

Θυμάμαι το καλοκαίρι του 2004. Τότε που ο Κώστας Κεντέρης και η Κατερίνα Θάνου «γλίστρησαν» με τη μοτοσυκλέτα σε λάδια, προκειμένου να αποφύγουν τον έλεγχο για ντόπινγκ. Και αποκλείστηκαν από τους Αγώνες. Και την άλλη μέρα, ένα κοινό σε παραλήρημα, γιουχάριζε μέσα στο στάδιο τους αμερικανούς δρομείς. Γιατί; Διότι αποκλείστηκαν οι δικοί μας. Ναι, ναι ξέρω. Οι πρώτοι ή οι τελευταίοι που ντομπάρονται ήταν οι έλληνες αθλητές; Και έτσι φτάνουμε στο διακύβευμα. Γιατί, οι άλλοι καλύτεροι ήταν; Ταμάμ!

Γιούχα λοιπόν στους αμερικανούς αθλητές. Για την πιθανολογούμενη δική τους ντόπα. Διότι τα δικά μας αναβολικά μυρίζουνε φλισκούνι κι άγια μέντα. Κι εκεί που στάζουν φυτρώνουν κρινάκια της Παναγιάς. Δεν πάει να βρωμάει και να ζέχνει η δική μας αυλή. Εμείς θα γιουχάρουμε την βρώμα στην αυλή των άλλων.

Οσο εύκολα και γρήγορα περάσαμε από τις χλίδες των Ολυμπιακών και του 2004 στα αδειανά ταμεία, τόσο εύκολα και γρήγορα μπορεί να περάσαμε από το «η δική μας ντόπα δεν πιάνεται» στο «τα δικά μας δανεικά πρέπει να είναι αγύριστα». Και έχω την αίσθηση ότι στα γιούχα εκείνης της αυγουστιάτικης βραδιάς κρυβόταν ο σπόρος από τον οποίον φύτρωσε και θέριεψε η συνθηματολογία περί γερμανοτσολιάδων στα χείλη της χειρότερης και της πιο σκοτεινής εκδοχής των «Αγανακτισμένων». Ωστόσο, πληροφορίες ότι πίσω από τον αποκλεισμό Θάνου και Κεντέρη κρύβονταν ο Σόιμπλε, η Μέρκελ και η Λαγκάρντ, κρίνονται επίσης ως ανακριβείς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News