Είναι γνωστά αυτά και εκεί στην Αριστερά κάποτε τα μελετούσαν ευλαβικά – μπορεί και να τα αποστήθιζαν: Μοιάζουν σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθούν να μεταλλάξουν το λενινιστικό «Ενα βήμα εμπρός, δύο βήματα πίσω» σε μία ακόμη πιο κυνική και μηχανιστική μέθοδο δημιουργίας ενός καθεστώτος, το οποίο τείνει να μοιάσει πολύ στο προλεταριακό που οραματιζόταν ο αυθαίρετος ερμηνευτής του Μαρξ.

Η προσπάθεια αυτή θεωρητικοποιείται με τόσο επιφανειακά επιχειρήματα, που αρχίζει να προκαλεί γέλιο.

Ο τρόπος με τον οποίο ο Ευκλείδης Τσακαλώτος εκλιπαρούσε την Παρασκευή τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίζουν άρον άρον τις τροπολογίες-γονατογραφήματα για κλείσει η αξιολόγηση, ήταν από αμήχανος έως και εξευτελιστικός.

Ενώ μέχρι πριν από λίγες ημέρες διεκδικούσε ρύθμιση χρέους, ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση, δισεκατομμύρια ξένων επενδύσεων, επί γης ειρήνη και υγεία για όλους, τώρα πολύ απλά λέει ότι κινδυνεύουμε να μην κλείσει καν η αξιολόγηση.

«Είναι κάποιοι που θέλουν να μετατρέψουν την συζήτηση της Πέμπτης (στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου), ώστε αντί να συζητήσουμε για το χρέος να συζητήσουμε για τα προαπαιτούμενα». Δηλαδή, «ψηφίστε γιατί χανόμαστε». Α, και πάντα είναι αυτοί οι «κάποιοι»… Εν συνεχεία, απευθυνόμενος στην ΝΔ, ο υπουργός παραδέχθηκε ότι «αυτά που τραβάγατε εσείς, τώρα τα τραβάμε κι εμείς»: «Δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει αυτή η έκπληξη όταν ξέρουμε ότι εδώ και επτά χρόνια η Ελλάδα είναι σε επιτήρηση και ότι οι συσχετισμοί δυνάμεων ήταν ενάντια σε εσάς και είναι ενάντια σε εμάς».

Το ότι θα προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κατά των Θεσμών, όπως είπε, δεν αξίζει να συζητείται καν…

Υπάρχει όμως και η θεωρητική τεκμηρίωση όλων αυτών. Την οποία παρουσίασε ο Πάνος Σκουρλέτης σε κομματική συγκέντρωση την προηγούμενη εβδομάδα: «Ζούμε σε συνθήκες μιας διαρκούς πολιτικής ήττας. Είμαστε αναγκασμένοι διαρκώς να κάνουμε συμβιβασμούς (βλ. Βλ. Ι. Λένιν). Αλλά ταυτόχρονα να μπορούμε να διακρίνουμε και ποιες είναι οι μικρές έστω δυνατότητες για να σώζουμε ή να κερδίζουμε πράγματα από τη συμφωνία με τους Θεσμούς», είπε ο υπουργός Εσωτερικών στον Πειραιά. Και συνέχισε λέγοντας «μπορεί να έχουμε υποστεί μια πολιτική ήττα, αλλά η μεγαλύτερη πολιτική ήττα είναι όταν υιοθετείς τις προτάσεις του αντιπάλου σου. Και αυτό δεν θα το κάνουμε ποτέ».

Ο Μαρξισμός – Λενινισμός μεταλλάσσεται, εξελίσσεται σε Τσακαλωτισμό – Σκουρλετισμό… Ομως και το ακροατήριο έχει τις ευθύνες του και πρέπει κάποια στιγμή να τις δει.

Είναι περίπου αυτά που χωρίς τέτοιο θεωρητικό βάθος έχει πει επανειλημμένως ο Χρήστος Σπίρτζης και που διαμορφώνουν την κεντρική ιδέα στο νέο, δήθεν, ιδεολόγημα του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο επίκεντρο πάντοτε η «ηθική» διάσταση.

Εν ολίγοις, η αριστερή κυβέρνηση εκβιάζεται και ψηφίζει με βαρυθυμία τα σκληρά μέτρα που της επιβάλλονται, ενώ η ΝΔ έχει ιδεολογική ταύτιση με αυτά, τα ενστερνίζεται και χαίρεται να τσεκουρώνει τον κοσμάκη.

Το είπε άλλωστε ξεκάθαρα ο Πάνος Σκουρλέτης: η μεγάλη διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ με την ΝΔ είναι ότι η αξιωματική αντιπολίτευση «εξακολουθεί να υπεραμύνεται της λογικής των προγραμμάτων λιτότητας».

Η κυβέρνηση απλώς τα ψηφίζει και αμαρτίαν ουκ έχει (νομίζει).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News