Γιατί κερδίζουν μέχρι τώρα ο Τσίπρας, ο Καμμένος και οι συν αυτοίς στα βασικά πεδία αντιπαράθεσης (εκλογικό, προπαγάνδα); Για δύο λόγους:
Πρώτον, καταφέρνουν να παραμυθιάζουν μια σημαντική μερίδα ψηφοφόρων με τις γνωστές υποσχέσεις και (όταν αυτές αποδεικνύονται φούμαρα) με την «υπερήφανη» διαπραγμάτευση.
Δεύτερον, παραμυθιάζουν τους πολιτικούς αντιπάλους τους, οι οποίοι εδώ και ενάμιση χρόνο (μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015) περιμένουν πως και πως να γίνουν πρόωρες εκλογές. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κορυφή της ηγεσίας της ΝΔ είχε πιστέψει ότι ο κ. Τσίπρας θα κάνει «ηρωϊκή έξοδο» (εδώ και εδώ). Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα άρχισε να κυκλοφορεί ένα επιπλέον σενάριο, το οποίο εμφάνιζε τον Τσίπρα να σχεδιάζει δημοψήφισμα για επιστροφή στη δραχμή (εδώ).

Και τι θα γίνει, τελικά; Αν κρίνουμε από τη συμφωνία στο Eurogroup, θα γίνει το αναμενόμενο. Το λογικώς αναμενόμενο και όχι αυτό που υπάρχει στα κεφάλια των αντιπάλων του Τσίπρα και στην καλπάζουσα φαντασία μερικών άλλων. Και το αναμενόμενο είναι η συμφωνία κυβέρνησης-δανειστών.
Οτιδήποτε άλλο θα ήταν απόπειρα αυτοκτονίας γι’ αυτήν. Καμιά εκλογική διαδικασία (βουλευτικές εκλογές, δημοψήφισμα) δεν ήταν στην ατζέντα της. Τα περί του αντιθέτου εντέχνως διαδιδόμενα(ή και κατασκευαζόμενα) ήταν για να παραμυθιάζει τους αντιπάλους της. Οι οποίοι και τα έχαψαν.
Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς ότι οι κκ Τσίπρας και Καμμένος θα αποφύγουν οποιαδήποτε πρόωρη εκλογική αναμέτρηση όπως ο διάβολος αποφεύγει το λιβάνι.

Ιδού γιατί:
Διότι τους περιμένει συντριβή, που μπορεί να οδηγήσει τον έναν στο σπίτι του να παίζει με το τρενάκι του (Καμμένος). Και ο άλλος (Τσίπρας) να γίνει αυτό που ξορκίζει όσο τίποτα άλλο: παρένθεση. Γιατί, λοιπόν, να αυτοκτονήσουν πολιτικά κάνοντας εκλογές;
Διότι η συμφωνία τούς εξασφαλίζει άνετη παράταση στην εξουσία σίγουρα έως το δεύτερο εξάμηνο του 2018 (τον Ιούνιο λήγει το τρέχον Μνημόνιο), ίσως και έως το 2019, αν θέλουν. Γιατί να τα σπάσουν με τους δανειστές παραδίδοντας την εξουσία στον Μητσοτάκη, γνωρίζοντας ότι εκείνος θα κάνει αμέσως νέα συμφωνία;
Διότι μπορούν να ελπίζουν ότι κάποιοι όροι της συμφωνίας θα χαλαρώσουν στην πορεία, για παράδειγμα αν στις εκλογές της Γερμανίας (Σεπτέμβριος) νικήσουν οι Σοσιαλδημοκράτες του Σουλτς και σχηματισθεί μια πιο φιλική για την Ελλάδα κυβέρνηση.
Διότι, εντέλει, θα ήταν παράλογο να τα πετάξουν τώρα όλα αυτά και να παραδώσουν τα κλειδιά στον Μητσοτάκη, ενώ μπορούν να τα κρατήσουν άνετα οι ίδιοι για άλλα δύο ή και τρία χρόνια. Μην υποτιμάτε καθόλου τη λογική «μέχρι το 2018 ποιος ζει και ποιος πεθαίνει» (εδώ).

Ο Τσίπρας και ο Καμένος είναι λαϊκιστές, μετρ στα ψέματα και στην εξαπάτηση των ψηφοφόρων, αλλά ανόητοι δεν είναι για να κάνουν τώρα εκλογές και να παραδώσουν έτσι εύκολα στον Μητσοτάκη. Οσο για τους διακινητές του σεναρίου του δραχμοδημοψηφίσματος, μάλλον δεν έχουν καταλάβει ότι ο Τσίπρας δεν είναι δραχμιστής, είναι εξουσιαστής. Ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά ότι όποιος επιχειρήσει αλλαγή νομίσματος θα μπει σε πολύ μεγάλη πολιτική και προσωπική περιπέτεια με όσα τραγικά θα ακολουθήσουν για το 99% των Ελλήνων. Γι’ αυτό και δεν το αποτόλμησε το καλοκαίρι του 2015, όταν ήταν πολιτικά ισχυρός. Τότε κάποιοι, ελάχιστοι, τον προειδοποίησαν για τις συνέπειες και λίγο καιρό μετά έκανε αυτήν εδώ τη δήλωση.

Εν κατακλείδι :αν ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ δεν έχουν αποφασίσει να αυτοκτονήσουν πολιτικά, θα κάνουν αυτό που ήδη διαφαίνεται(συμφωνία με τους δανειστές) και όχι αυτά που φαντάζονταν ή επιθυμούσαν οι αντίπαλοί τους και οι σεναριογράφοι (εκλογές, δημοψήφισμα). Θα κάνουν και κάτι ακόμα, το κάνουν ήδη. Θα ντύσουν τη νέα συμφωνία με άφθονη προπαγάνδα του στιλ «ούτε ένα ευρώ λιτότητα» (εδώ), ενώ και η λιτότητα ζει κι βασιλεύει και έρχεται περισσότερη (μειώσεις συντάξεων, αύξηση φόρων).

Κάπως έτσι ο Τσίπρας θα πορεύεται από «υπερήφανη διαπραγμάτευση» σε αριστερό success story και η αντιπολίτευση θα περιμένει να αποδράσει ηρωϊκώς. Και όλοι μαζί θα σερνόμαστε για δύο ή και τρία χρόνια μέχρι να δούμε ποιο παραμύθι θα χάψει ο (τότε) ψηφοφόρος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News