Πόσοι ψήφοι αντιστοιχούν σε 10.000 μονιμοποιήσεις υπαλλήλων; Πολλοί. Με βάρος μεγαλύτερο από αυτό που φαντάζεστε. Η κυβέρνηση ξέρει πολύ καλά τι κάνει όταν πιέζει την Τοπική Αυτοδιοίκηση για μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Στο εκλογικό σώμα της Ελλάδας δέκα χιλιάδες άνθρωποι και οι οικογένειές τους είναι ένα σημαντικό μέγεθος με βαρύτητα που καταγράφεται στην εκλογική ζυγαριά.

Ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, ο υφυπουργός στον Πρωθυπουργό, το δήλωσε ευθέως: «Δεν μπορεί να δουλεύει κανείς με παρατάσεις. Πρέπει να έχει ο κάθε άνθρωπος έναν ορίζοντα, έναν οικογενειακό προγραμματισμό. Δεν γίνεται να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση». Σωστά, πάνω από όλα ο άνθρωπος. Και αν ο δήμαρχος ισχυριστεί ότι δεν χρειάζεται πλέον τους συμβασιούχους, θα του πουν ότι σκοπεύει να δώσει τη δουλειά σε «εργολαβικά συμφέροντα».

Ανοησίες. Η κυβέρνηση συγκροτεί το κοινωνικό ρεύμα που θα πάει στην κάλπη όχι μόνο με σκοπό να ανταποδώσει το ρουσφέτι αλλά, κυρίως, για να υπερασπιστεί τις θέσεις εργασίας με τις διασφαλισμένες απολαβές. Την ώρα που ο πρώην συμβασιούχος θα υπογράφει τη μονιμοποίησή του, θα ακούει τον Βερναρδάκη να του ψιθυρίζει ότι ο Μητσοτάκης θα τον διώξει, θα τον εκπαραθυρώσει μαζί με την καρέκλα. Για αυτό και ο Μητσοτάκης, που φυσικά δεν έχει πονηρό σκοπό, δεν λέει κουβέντα για τις μονιμοποιήσεις. Για τον ίδιο λόγο που δεν είπε λέξη όταν η ΔΕΗ δεν παρέστη ως πολιτική αγωγή στη δίκη για το πάρτι των συνδικαλιστών με τις προηγούμενες διοικήσεις. Είμαστε τώρα για να δυσαρεστούμε υπαλλήλους και συνδικαλιστές; Και να ήταν μόνο ο Μητσοτάκης; Εχετε ακούσει κανέναν από το ευρωπαϊκό «μέτωπο της λογικής» να διαμαρτύρεται;  Δεν πρόκειται. Ποιος θα πάρει τον «Μουτζούρη» του ανάλγητου μπροστά στο «τέλος της αγωνίας χιλιάδων συμβασιούχων»; Κατά τα λοιπά, δηλώνουν μεταρρυθμιστές.

Την ίδια στιγμή, η Ολγα Γεροβασίλη διορίζει 156 «διακεκριμένους αθλητές», στους οποίους περιλαμβάνονται ως και επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Δεν μιλάμε τώρα για Ολυμπιονίκες και ονόματα παγκοσμίου εμβέλειας. Μιλάμε απλώς για καλούς αθλητές. Ουδείς τολμά έστω να αναρωτηθεί τι πάει να κάνει ένας ποδοσφαιριστής σε οικονομικές υπηρεσίες. Και, εν τέλει, είναι ο ποδοσφαιριστής που πάει να καλύψει τη θέση ή η θέση που καλύπτει τον παικταρά;

Θα μου πείτε, κάπως πρέπει να δουλέψει και η κυβέρνηση. Χωρίς δημόσιες προμήθειες και με τα «φιλέτα» στο Υπερταμείο, αν δεν κάνεις και προσλήψεις δεν υπάρχει λόγος να έχεις αυτό το κράτος που μπάζει από παντού και δεν βγάζει πολλά πράγματα. Όταν όμως έρθει η ώρα των εκλογών θα υπάρχουν χέρια για να χειροκροτήσουν και να σηκώσουν τη σημαία. Μετακλητοί, πρώην συμβασιούχοι, «διακεκριμένοι αθλητές» και πάει λέγοντας. Αν ψηφίσεις σωστά, μπορεί να γίνεις ένας σαν και αυτούς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News