Υπάρχουν κανόνες συμπεριφοράς στη ζωή. Όχι μόνο για να μην σε χαρακτηρίσουν κακοαναθρεμμένο, αλλά και για να δείξεις, σε αυτόν με τον οποίο έρχεσαι σε επαφή, ότι τον υπολογίζεις. Αν δεν τον υπολογίζεις, δεν τον εκτιμάς , απλώς αποφεύγεις να τον συναντάς. Στις οικονομικές συναλλαγές δεν έχεις απεριόριστα περιθώρια επιλογών. Συναντάς και συναλλάσσεσαι με αυτούς που επιβάλει η δουλειά σου.

Οφείλεις να συμπεριφέρεσαι έτσι, ώστε-τουλάχιστον- να μην υπονομεύεις τα συμφέροντά σου ή τα συμφέροντα τα οποία εκπροσωπείς. Εκτός από το ταλέντο και τα ιδιαίτερα στοιχεία της προσωπικότητας, υπάρχουν και κανόνες. Αν τους παραβείς, μπορεί να υπονομεύσεις τους στόχους σου κάτι το οποίο είναι τουλάχιστον βλακώδες.

Στοιχειώδη πράγματα , όπως το κατάλληλο ντύσιμο, ο χαιρετισμός, η προσήλωση στον συνομιλητή σου, ο τρόπος που στέκεσαι ή κάθεσαι, οι ζυγισμένες χειρονομίες σου και άλλα ακόμη, παίζουν ρόλο. Παίζουν ρόλο όταν εκπροσωπείς ένα μαγαζί, μια επιχείρηση. Παίζουν ακόμη ακόμα μεγαλύτερο ρόλο όταν είσαι πολιτικός και εκπροσωπείς τη χώρα σου.

Δεν προσφωνείς τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών στον ενικό. Δεν ξαπλάρεις στην πολυθρόνα σου, δεν παίζεις με τα δάκτυλά σου ή κοιτάς τα νύχια σου. Δεν κοιτάς το ρολόι σου σε στιλ «αρκετά μας ζάλισες, έχουμε και δουλειές».

Δεν μορφάζεις κοιτώντας τα χαλιά όταν μιλάει ο συνομιλητής σου. Πολύ περισσότερο δεν τα κάνεις όλα αυτά όταν απέναντί σου είναι ο πιο ισχυρός άνθρωπος του πλανήτη και σου κάνει τη χάρη να σε επισκεφτεί για να σε βοηθήσει. Να βοηθήσει τη χώρα σου δηλαδή που έχει πρόβλημα. Εσύ ο ίδιος άλλωστε το λες. Εσύ το επιδίωξες. Αυτά δεν τα γνωρίζει, δεν του τα έχει πει κανείς του Αλέξη Τσίπρα;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News