Μια φορά κι ένα καιρό στη μακρινή Ικαπούλκα ο Αυτοκράτορας ήταν βαριά άρρωστος στο νοσοκομείο με καρκίνο του πνεύμονα και υποβαλλόταν σε εντατική χημειοθεραπεία. Ομως πριν από μία εβδομάδα είχε αρπάξει και ένα ελαφρό κρυολόγημα το οποίο πέρασε σε λίγες μέρες. Περιχαρής ο διευθυντής του νοσοκομείου κάλεσε τους δημοσιογράφους και τους αποκάλυψε τα συνταρακτικά νέα: «Θεραπεύσαμε τον Αυτοκράτορα!» -δήλωση την οποία αναμετέδωσαν εξίσου περιχαρή όλα τα ΜΜΕ.

Μόνο ένας δημοσιογράφος γνωστός για τις παράξενες απόψεις του τόλμησε να ρωτήσει τον διευθυντή κατά την διάρκεια της συνέντευξης: «Οταν λέτε θεραπεύσατε εννοείτε τον καρκίνο του πνεύμονα; Και αν ναι τότε γιατί συνεχίζετε την χημειοθεραπεία;» Κανείς δεν έμαθε τι έγινε με αυτόν τον δημοσιογράφο. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες ψάχνει να τον βρει η Διεθνής Αμνηστία….

Αν η κατάσταση στην Ικαπούλκα σας θυμίζει την κατάσταση στην Ελλάδα, δεν έχετε καθόλου άδικο. Κάθε λίγο και λιγάκι κάποιος κυβερνητικός παράγων θα κάνει δηλώσεις για την βελτίωση της οικονομίας στην Ελλάδα, παραπέμποντας άλλοτε σε κάποια μείωση των εισαγωγών, άλλοτε σε κάποια υπομηδενική ποσοστιαία μείωση της ανεργίας η άλλοτε σε κάποια δήλωση γερμανού υφυπουργού για την «πρόοδο» πού έχει κάνει η Ελλάδα. Και φυσικά όλα τα ΜΜΕ σπεύδουν να αναπαράγουν τα «καλά» νέα. Και αν κάποιος δημοσιογράφος τολμήσει να ρωτήσει: «Αν όλα είναι τόσο ενθαρρυντικά, μπορείτε να μας πείτε πότε θα καταργήσετε τα capital controls;» να είσαστε σίγουρος ότι δεν θα πάρει απαντήσεις.

Ολοι οι οικονομικοί δείκτες στους οποίους περιχαρείς παραπέμπουν οι κυβερνητικοί παράγοντες συνιστούν το «κρυολόγημα». Τα capital controls είναι η χημειοθεραπεία. Oσο αυτά θα διατηρούνται τόσο οποιαδήποτε δήλωση περί «βελτίωσης» της οικονομίας θα πρέπει να πηγαίνει κατ ευθείαν στον κάλαθο των αχρήστων.

Διότι τα capital controls πάνω στο σώμα της Ελλάδας όπως και χημειοθεραπεία στο σώμα του Αυτοκράτορα της Ικαπούλκα έχουν τις ίδιες επιπτώσεις. Την αποσύνθεση του σώματος. Capital controls σημαίνουν κατάργηση του δικαιώματος της ατομικής ιδιοκτησίας και κατάργηση της ελευθερίας των συναλλαγών. Σηματοδοτούν επίσης την κατάργηση του μοναδικού ίσως πλεονεκτήματος πού παρείχε στον έλληνα πολίτη η συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη: την δυνατότητα να επενδύει τις αποταμιεύσεις του όποτε και όπου ήθελε. Capital controls είναι ασύμβατα με την λειτουργία οποιασδήποτε σύγχρονης οικονομίας

Ομως, πάνω απ όλα, όπως η χημειοθεραπεία στην περίπτωση του Αυτοκράτορα, έτσι και τα capital controls στην περίπτωση της Ελλάδας παραπέμπουν στην ύπαρξη μια βαθύτερης και ίσως ανίατης ασθένειας. Στην περίπτωση της χημειοθεραπείας πρόκειται για τον καρκίνο. Στην περίπτωση των capital controls πρόκειται για την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης του έλληνα πολίτη προς τις συστημικές τράπεζες, προς τους έλληνες πολιτικούς και τέλος προς τα αφεντικά των Βρυξελλών.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News