1025
Παιδιά στους καταυλισμούς. Ετοιμα για το σχολείο... | SOOC

Οι συγχωριανοί μου οι «φασίστες»

Χριστίνα Ταχιάου Χριστίνα Ταχιάου 14 Σεπτεμβρίου 2016, 18:05
Παιδιά στους καταυλισμούς. Ετοιμα για το σχολείο...
|SOOC

Οι συγχωριανοί μου οι «φασίστες»

Χριστίνα Ταχιάου Χριστίνα Ταχιάου 14 Σεπτεμβρίου 2016, 18:05

Η καταγωγή της μητέρας μου είναι από το Μελισσοχώρι, ένα χωριό έξω από τη Θεσσαλονίκη. Αυτό είναι το «χωριό μου». Με τον Καλλικράτη, το Μελισσοχώρι έγινε Δημοτική Κοινότητα του Δήμου Ωραιοκάστρου. Στο Μελισσοχώρι βρίσκεται το 5ο Δημοτικό Σχολείο Ωραιοκάστρου, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του οποίου απείλησε με κατάληψη εάν τολμήσουν τα παιδιά των προσφύγων να κάνουν μάθημα στον ίδιο χώρο.

Δε θα σταθώ τόσο στο ύφος και το περιεχόμενο της «απόφασης της Γενικής Συνέλευσης», τα οποία δε συζητάμε ότι είναι κατακριτέα, όσο στις αντιδράσεις που η απόφαση πυροδότησε. Ξαφνικά, το Ωραιόκαστρο έγινε το συνώνυμο του «αυγού του φιδιού»! Οι κάτοικοι βαφτίστηκαν συλλήβδην φασίστες και η πανέμορφη περιοχή έγινε συνώνυμο «του κακού». Συγχωρήστε με, αλλά απεχθάνομαι τις γενικεύσεις αυτού του είδους. Το γεγονός ότι βρέθηκαν κάποιοι φανατικοί (συγχωρήστε, επίσης, την ηπιότητα των δικών μου χαρακτηρισμών, αλλά δε θέλω να ρίξω λάδι στη φωτιά) να διατυπώσουν μια απάνθρωπη ανοησία που παραπέμπει στις πιο μαύρες στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας και η οποία δεν έχει καμιά απολύτως βάση, δε σημαίνει ότι «στο Ωραιόκαστρο εκκολάπτεται το αυγό του φιδιού», όπως διαβάζω και μένω κάγκελο.

Πρώτα πρώτα, να ρωτήσω εάν όλοι οι γονείς που έχουν παιδιά και μιλούν για τη φασιστική οσμή της εν λόγω «απόφασης», μετέχουν στις διαδικασίες των Συλλόγων Γονέων. Μήπως -λέω, μήπως- εκχωρούν το δικαίωμα της εκπροσώπησής του σε οποιονδήποτε πρόθυμο μετριοπαθή ή ικανό ή ανίκανο ή ακραίο δείξει ενδιαφέρον να την αναλάβει, με αποτέλεσμα να βλέπουμε «αποφάσεις» σαν την εν λόγω;

Παρακολουθώντας εδώ και μήνες τις εξελίξεις και την κατάσταση στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων στη βόρεια Ελλάδα, έχω γνώση για τις ενέργειες του επίσημου κράτους καθώς και για τη συνεργασία με τους τοπικούς φορείς. Χθες μόλις, μιλώντας με κάποιο δήμαρχο, μου έλεγε ότι πληροφορήθηκε από τον Τύπο ότι στην περιοχή του είχαν φτάσει 400 πρόσφυγες οι οποίοι θα έμεναν σε κέντρο που θα γινόταν μέσα στην πόλη. Όταν ζήτησε από τον Γιάννη Μουζάλα περισσότερες πληροφορίες, προκειμένου να φροντίσει για τα ζητήματα που θα προέκυπταν από τη λειτουργία του, ο Υπουργός τον διαβεβαίωσε ότι ο αριθμός δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να αυξηθεί. «Σε λίγες μέρες ήρθαν 4 λεωφορεία με 130 άτομα και κανείς, πάλι, δε βρέθηκε να με ειδοποιήσει καν για την άφιξή τους», είπε.

Τα παιδιά καταφέρνουν και κερδίζουν στιγμές ανεμελιάς στον καταυλισμό του Ελαιώνα
Τα παιδιά καταφέρνουν και κερδίζουν στιγμές ανεμελιάς στον καταυλισμό του Ελαιώνα

Μια συντεταγμένη πολιτεία, ένα κράτος σε λειτουργία –και μάλιστα του Πρώτου, όχι του Τρίτου Κόσμου, οφείλει να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση η οποία εμπλέκει τον ανθρώπινο παράγοντα. Ζούμε στην εποχή κατά την οποία πολύς κόσμος είναι πρόθυμος να πιστέψει ότι «βρήκαν το φάρμακο για τον καρκίνο, είναι πάμφθηνο και μας το κρύβουν». Ή ότι «θέλουν να ξεπαστρέψουν το ελληνικό γένος γιατί το είπε ο Τσώρτσιλ, διαδώστε!». Ή, πάλι, «γιατί μας κρύβουν ότι βρέθηκε αμύθητος πλούτος στην υπόγεια Αθήνα;» Ή, ακόμη, «δείτε το πριν το εξαφανίσουν: γιατί μας έστειλαν 5 εκατομμύρια πρόσφυγες».

Μαζί σου, Υπουργέ μου, και να σε βοηθήσουμε σε ό,τι χρειαστείς. Αλλά φρόντισε, πρώτα, να ξέρεις τι κάνεις, και να το κάνεις φανερά. Διότι ζούμε στην εποχή του «γιατί μας κρύβουν ότι..;»

Σε αυτήν την εποχή, λοιπόν, στην εποχή του «γιατί μας το κρύβουν;», έρχεται το ελληνικό κράτος να λειτουργήσει με μια ανεξήγητη κρυψίνοια και μια εντελώς ελεγχόμενη ροή πληροφοριών σε ό,τι έχει να κάνει με το προσφυγικό. Με την έλευση χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι θα μείνουν για άγνωστο χρονικό διάστημα στην Ελλάδα, παρά τη θέλησή τους. Για τις συνθήκες συσκότισης με τις οποίες λειτουργεί το κράτος σε αυτό το ζήτημα, έχω διαμαρτυρηθεί στους συνεργάτες του κ. Μουζάλα, ενώ το αναφέρω και δημοσίως, στα ρεπορτάζ μου.

Αντί το κράτος να απευθυνθεί ανοιχτά στους πολίτες, ιδίως σε εκείνους των περιοχών στις οποίες ζουν πρόσφυγες, και να τους ενημερώσει για το τι σημαίνει η παρουσία των ανθρώπων αυτών στη γειτονιά τους, αντί να τους προετοιμάσει και να τους εκπαιδεύσει, διατηρεί μια θολή ατμόσφαιρα και δίνει υποσχέσεις τις οποίες δεν τηρεί. Ο κ. Μουζάλας (ασχέτως της αποτελεσματικότητάς του ως Υπουργού) είναι ένας άνθρωπος ο οποίος κερδίζει τη συμπάθεια. Θα μπορούσε ο ίδιος, με τη μετριοπάθεια και την ηπιότητά του, να απευθυνθεί στους πολίτες. Δεν ήταν τόσο δύσκολο, δα: μετρημένες είναι οι περιοχές στις οποίες φιλοξενούνται πρόσφυγες και υπάρχουν αντιδράσεις. Θα τους κέρδιζε, έχει αυτό το χάρισμα. Αρκεί να το έκανε κι αρκεί να ήταν ειλικρινής. Και, φυσικά, αρκεί να μπορούσε να πείσει ότι ξέρει τι κάνει, διότι το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι όλοι πιστεύουμε ότι τόσο ο ίδιος όσο και οι συναρμόδιοι Υπουργοί κινούνται στην τύχη. Και ξέρουμε ότι η λέξη «τύχη» έχει πολλές έννοιες. Ας πούμε, πολύς κόσμος έχει την «τύχη» να «πιάνει την καλή», με το προσφυγικό… Ας ελπίσουμε ότι θα πληροφορηθούμε αρμοδίως σχετικά με τις καταγγελίες του πρώην γενικού γραμματέα του Υπουργείου του, Οδυσσέα Βουδούρη, αναφορικά με το αυξημένο κόστος ανά πρόσφυγα για την Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες.

Παιχνίδι στον καταυλισμό. Ωρα όμως και για μάθημα
Παιχνίδι στον καταυλισμό. Ωρα όμως και για μάθημα

Τέλος, ας δούμε και το Υπουργείο Παιδείας το οποίο, και μπράβο του και χαρήκαμε, ήδη από τον περασμένο Φεβρουάριο είχε αρχίσει την προετοιμασία προκειμένου τα προσφυγόπουλα να κάνουν μαθήματα το Σεπτέμβριο. Σύστησε επιτροπές με πολύ αξιόλογους ακαδημαϊκούς, οι οποίοι προχώρησαν σε μελέτη του προβλήματος και διατύπωση συγκεκριμένων προτάσεων. Σε αυτήν, όπως και στις συσκέψεις που πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, τονιζόταν η ανάγκη προετοιμασίας των τοπικών κοινωνιών, στις περιπτώσεις στις οποίες θα έπρεπε κάποια προσφυγόπουλα να κάνουν μαθήματα στα σχολεία της περιοχής τους. Ταυτόχρονα, πολλοί εκπαιδευτικοί δήλωσαν εθελοντές για την καταμέτρηση των παιδιών, ώστε να ξέρουν τις ανάγκες.

Το αποτέλεσμα; Φτάσαμε στα μέσα Σεπτεμβρίου κι ακόμη συζητάμε. Βεβαίως, ο Υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει: «Στη χώρα μας δεν έχουμε γκέτο. Eχουμε κράτος που αποφασίζει για τους όρους εγκατάστασης, φιλοξενίας, παροχής υγείας στους πρόσφυγες. Δεν τίθεται υπό την κρίση των τοπικών κοινωνιών ή των σχολικών συμβουλίων αν τα παιδιά θα πάνε στο σχολείο το απόγευμα». Μαζί σου, Υπουργέ μου, και να σε βοηθήσουμε σε ό,τι χρειαστείς. Αλλά φρόντισε, πρώτα, να ξέρεις τι κάνεις, και να το κάνεις φανερά. Διότι ζούμε στην εποχή του «γιατί μας κρύβουν ότι..;», από την οποία είναι πολύ φυσικό να ξεπηδούν και τέρατα και φασίστες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...