Μπορεί η Ολγα Γεροβασίλη να σχολιάζει το πρόγραμμα των ιδιωτικών καναλιών και να απευθύνει υποδείξεις για τη σύνθεση του; Ασφαλώς και μπορεί. Αρκεί να βρίσκεται στο εντευκτήριο της Βουλής, στο ιατρείο της στην Αρτα, σε μία ταβέρνα με τους φίλους της. Οχι όμως από το βήμα του εκπροσώπου της κυβέρνησης.

Για όσους δεν έχουν παρακολουθήσει την υπόθεση: με δήλωση της την Παρασκευή, η κυρία Γεροβασίλη, επέπληξε τα ιδιωτικά τηλεοπτικά δίκτυα επειδή δεν αφιέρωσαν χρόνο προβολής στη σύνοδο των ηγετών του Νότου. «Μάλλον δεν αποτελεί σημαντική είδηση για τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, αφού, προφανώς, δεν είναι συμβατή με την εικόνα καταστροφολογίας, που συστηματικά προβάλλουν για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης. Φαίνεται ότι τα ιδιωτικά κανάλια έχουν διαφορετική αντίληψη για το ποιο γεγονός είναι άξιο μετάδοσης και ποιο όχι, και προτίμησαν να παίζουν επαναλήψεις και εκπομπές μαγειρικής».

Η δήλωση αυτή, όπως ήταν αναμενόμενο, προκάλεσε αντιδράσεις που, δεν έκαμψαν το φρόνημα της εκπροσώπου. Το Σάββατο, είπε ότι είναι «δικαίωμα και υποχρέωση της κυβέρνησης» να κάνει αντίστοιχες επισημάνσεις.

Υπάρχει ένα βασικό ερώτημα εκκίνησης. Από πού εκπορεύεται αυτή η στάση; Είναι, δηλαδή, η πολιτική ανεπάρκεια και η παιδεία της Γεροβασίλη ή πρόκειται για μία κεντρική αντίληψη που έχει την έγκριση και την κάλυψη του Πρωθυπουργού; Πιθανότατα είναι και τα δύο. Από τη μία η Γεροβασίλη που δεν διακρίνεται δα και για την ευχέρεια της στις λεπτές αποχρώσεις του πολιτικού λόγου. Περισσότερο ως ηχείο του Μαξίμου λειτουργεί, διαβάζοντας ανακοινώσεις που της υπαγόρευσε κάποιος στο τηλέφωνο. Κοινώς κάποιος άλλος (σας έρχεται στο μυαλό κάποιος με σχετική δεινότητα που να είναι και στην κυβέρνηση;) μπορεί να έλεγε ακριβώς το ίδιο, με πιο κομψό τρόπο. Από την άλλη, είναι εκείνη η αντίληψη της Αριστεράς με τον κώδικα του σταλινισμού στον πυρήνα της. Είτε τον Φίλη ακούσεις, είτε τον Ξυδάκη, καταλαβαίνεις ότι διέπονται από την αντίληψη που επιτρέπει στο κράτος και στους διαχειριστές του να έχουν παντού τον πρώτο λόγο. Αυτό που λέει η Γεροβοασίλη για τα μέσα ενημέρωσης, είναι ακριβώς αυτό που λέει και ο Πολάκης, όταν εγκαλεί τη Δικαιοσύνη για αμφισβήτηση του κυβερνητικού σχεδιασμού.

Ενδεχομένως δε, η δήλωση της εκπροσώπου να περιέχει και ολίγη από κουτοπονηριά: «είναι που βάλαμε χέρι στη διαπλοκή και τώρα μας πολεμούν κρύβοντας τις διεθνείς μας επιτυχίες. Καλά δεν κάνουμε που κλείνουμε μερικούς;»

Σε άλλες εποχές αυτά θα λειτουργούσαν μια χαρά. Θα ζήσουν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα. Ομως αρνούνται να αντιληφθούν πως έχουν αλλάξει τα πράγματα. Ο μπούσουλας τους παραμένει το φοιτητικό αμφιθέατρο, η ίντριγκα, η συνωμοσιολογία και η αντίληψη του κόσμου μέσα από ένα πρίσμα που πλέον βρίσκεται ξεχασμένο σε δύο-τρία μαυσωλεία στον πλανήτη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News