Υπάρχουν καιρικές συνθήκες για τις οποίες το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι μία καλή προσευχή στον Υψιστο, μήπως και σε λυπηθεί ή θυμηθεί ότι έχει αφήσει τη βρύση ανοιχτή. Και αυτές εκδηλώνονται όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό. Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε τώρα τους λόγους γιατί θα ξεκινήσουμε από τους δρόμους της Καλαμάτας και θα βρεθούμε παρέα με τις πολικές αρκούδες.

Υπάρχουν, λοιπόν, καιρικές συνθήκες που δεν σου αφήνουν περιθώρια για πολλά. Το βλέπεις και στις πιο σοβαρές χώρες. Το 2012 το μισό Μανχάταν έμεινε χωρίς ρεύμα και στα παράλια της Νέας Υόρκης μάζευαν τα συντρίμμια τους. Νωρίτερα η Νέα Ορλεάνη είχε καταστραφεί από τυφώνα. Αλλά εκεί λες ότι ο καιρός είναι ούτως ή άλλως πιο άγριος. Να έρθουμε και στην Ευρώπη. Και εκεί βλέπουμε καταστροφές από το νερό ή το χιόνι. Αρκεί, βέβαια, το νερό που θα πέσει από τους ουρανούς να διεκδικεί θέση στο βιβλίο Γκίνες.

Εμείς εδώ γιατί πνιγόμαστε πιο εύκολα; Γίναμε, όντως, τόσο γρήγορα χώρα των τροπικών και μας βασανίζουν οι καιροί; Μας τιμωρεί ο Θεός επειδή στα σχολεία κάνουν μόνο μία προσευχή τη μέρα; Οχι. Εμείς πνιγόμαστε επειδή οι υποδομές μας δεν μπορούν να υποστηρίξουν καιρικά φαινόμενα πέρα από τα αναμενόμενα. Εδώ η all time classic εικόνα μετά τη βροχή δεν είναι το ουράνιο τόξο, αλλά ένας ηλικιωμένος με μία σφουγγαρίστρα που καταγγέλλει ότι δεν υπάρχει κράτος. Φυσικά και δεν υπάρχει κράτος. Μόνο που το ψάχνουμε στη λάθος στιγμή. Το κράτος έπρεπε να είναι στο σημείο όταν ο παππούς με τη σφουγγαρίστρα ήταν στα νιάτα του και αντί να στρίψει την πέτρα την έκανε αυθαίρετο. Το κράτος όφειλε να αποτρέψει το μπάζωμα της ρεματιάς, την οικοδόμηση στην κοίτη του χειμάρρου και τις τσαπατσουλιές στην κατασκευή της αποχέτευσης. Ομως δεν ήταν εκεί. Αλλά ακόμα και όταν ήταν, το έκανε για να μαζέψει κανένα ψιλό από τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων και την ένταξη στο σχέδιο πόλεως.

Στην Καλαμάτα πνίγηκαν άνθρωποι και προκλήθηκαν ζημιές εκατομμυρίων. Ομοίως και στη Βόρεια Ελλάδα. Το κόστος ζημιών και αποζημιώσεων θα είναι σαφώς μεγαλύτερο από τον προϋπολογισμό των αντιπλημμυρικών έργων. Διότι αυτές τις ζημιές θα τις έχεις και στο μέλλον. Αλλά τι να λέμε τώρα; Στα μπαζωμένα ρέματα θα χρειαστούν κατεδαφίσεις και απαλλοτριώσεις. Ποιος θα τις κάνει; Θα βγει μπροστά ο τοπικός βουλευτής, ο παππάς, ο κομματάρχης και θα πουν ότι δεν φτάνει που μας παίρνουν τα σπίτια, πάμε και γκρεμίζουμε τα σπίτια των φτωχών για να έρχονται εδώ οι βροχές από την Ευρώπη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News