Βράδυ Σαββάτου σε ένα από τα πιο όμορφα νησιά του Ιονίου. Το μικρό λιμάνι είναι γεμάτο από πανάκριβα σκάφη και στα μαγαζιά συνωστίζεται κόσμος. Μικροί κάδοι υπάρχουν στην προκυμαία αλλά γύρω τους έχουν μαζευτεί δεκάδες σακούλες με σκουπίδια και μια δυσάρεστη οσμή διαχέεται παντού. Ο κόσμος συνεχίζει να κάνει την βόλτα του, κάνοντας ίσως τις ίδιες σκέψεις αλλά χωρίς να διαμαρτύρεται.

Τι έχει συμβεί; Ο οδηγός του απορριμματοφόρου, προστατευόμενος βουλευτή και πανίσχυρος στην τοπική κοινωνία, πήγε για μπάνιο… σε άλλο κοντινό νησάκι και ξέχασε να επιστρέψει!

Πιο κει, στην κεντρική πλατεία, σουβλατζίδικο, όπου ο ιδιοκτήτης έχει τη φήμη του πιο βρώμικου- κάνει μπαμ από μακριά- συνεχίζει να μην αλλάζει τίποτα από τις μακροχρόνιες συνήθειές του, στην υγιεινή, στο σέρβις και στην καθαριότητα του χώρου. Κανένας υγειονομικός έλεγχος δεν ήρθε ποτέ!

Η επικοινωνία του νησιού με την ξηρά, γίνεται αποκλειστικά από μία και μοναδική ακτοπλοϊκή εταιρεία η οποία δεν διαθέτει τα κατάλληλα πλοία για την εξυπηρέτηση του κοινού. Κάποιοι κάτοικοι προσπαθούν- υπερβολικά φιλόδοξο «όραμα»- να συστήσουν νέα εταιρία για να αγοράσουν καράβι…

Το λιμεναρχείο, αντί να περιπολεί όλη μέρα- γύρω από το νησί γίνεται χαμός από σκάφη, πολλά εκ των οποίων ενοικιάζονται χωρίς άδεια χειριστή- εμφανίζεται μόνο μετά από περιστατικό! Όσες «αστοχίες» έχουν καταλογιστεί, κατά καιρούς στον Λιμενάρχη, του συγχωρούνται γιατί είναι ντόπιος και είναι κρίμα να πάρει μετάθεση…

Πώς γίνεται σ΄ αυτή τη γενναιόδωρη φύση, σ΄ αυτή τη μάνα γη που γεννάει τα πάντα, σ΄ αυτή τη θάλασσα που παράγει όνειρα και πλούτο να μένουν άνθρωποι που συμβιβάζονται με τον άγονο μικρόκοσμό τους

Η υπερβολική ακρίβεια είναι παντού αισθητή, όπως επίσης και οι πολλές δικαιολογίες για να μην πληρώσεις με κάρτα! Βεβαίως, κανείς δεν θα υποδείξει πως θα κοστολογήσει ο εστιάτορας τις τιμές στο μαγαζί του αλλά θα περίμενε και την ανάλογη ποιότητα στις υπηρεσίες και στο φαγητό! Θα μου πεις, λάβε τα μέτρα σου και απόλαυσε τις υπέροχες παραλίες. Βρες τα καλύτερα σημεία και μην ασχολείσαι. Εννοείται ότι αυτό κάνεις. Η γκρίνια σου προκύπτει μετά, όταν σκέφτεσαι πως κάτι ανάλογο συμβαίνει σε ολόκληρη την Ελλάδα.

Το ίδιο «πρωτόγονο» μοτίβο θα βρεις παντού: «φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα κι ιστορία οι παρέες»! Ο δήμαρχος δεν τολμάει να απολύσει τον οδηγό του απορριμματοφόρου που πήγε για μπάνιο και δεν μάζεψε τα σκουπίδια! Για πολλά χρόνια επίσης, ο ένας καλύπτει τον άλλον, στην διευθέτηση των παράνομων χωματερών, ενώ ήταν γνωστές οι προδιαγραφές της ΕΕ.

Ο αστυνόμος, ο λιμενάρχης και ποιος ξέρεις ποιος άλλος, πίνει τσίπουρα με τους μαγαζάτορες και αυτούς που νοικιάζουν τα σκάφη και παραέξω γίνεται χαμός. Η «ομερτά» των εστιατορίων καθορίζει τις τιμές και παύει αυτόματα ο ανταγωνισμός.

Κι άλλα πολλά, που είναι πλέον πασίγνωστα αλλά πολύ λίγη δράση αφιερώνεται για να διορθωθούν. Οπου και να ταξιδέψεις στην Ελλάδα, θα βρεις μια υπέροχη εικόνα να σε ενθουσιάζει και τα κυκλώματα των Ελλήνων να σε θυμώνουν! Κυκλώματα στις πολεοδομικές αυθαιρεσίες, στην καταστροφή του περιβάλλοντος, στην καθαριότητα, στην ασφάλεια και στη λειτουργία της αγοράς.

Λες από μέσα σου, πώς γίνεται σε αυτή τη γενναιόδωρη φύση, σε αυτή τη μάνα γη που γεννάει τα πάντα, σε αυτή τη θάλασσα που παράγει όνειρα και πλούτο να μένουν άνθρωποι που συμβιβάζονται με τον άγονο μικρόκοσμό τους; Να μην συνειδητοποιούν πού γεννήθηκαν, πού βρίσκονται και τι μπορούν να κάνουν για να χτίσουν ένα οικονομικό και πολιτισμικό μέλλον για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Να βλέπουν μόνο το περιστασιακό, το ευκαιριακό και το εύκολο στο αξιακό τους σύστημα, χωρίς αντίληψη για το όφελος της διάρκειας και της ποιότητας στις υποδομές. Δεν είναι μόνο θέμα τουρισμού και οικονομίας. Είναι ζήτημα πολιτισμικό που μας κρατάει δεμένους στη μιζέρια μας. Ίσως είναι θέμα ωριμότητας. Μπορεί κάποια στιγμή να έρθει το πλήρωμα του χρόνου και να το ξεπεράσουμε. Το μυστικό βρίσκεται πάντα στο σπάσιμο των κυκλωμάτων. Από το σημαντικότερο υπουργείο, ως το τελευταίο ψαροχώρι της χώρας…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News