Ο Πολ Μέισον  δεν έκρυψε ποτέ την, σχεδόν οπαδική, συμπάθειά του προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν το λέω για να τον μειώσω. Απέναντι σε αυτά που ζήσαμε τον προηγούμενο χρόνο δεν υπήρχε αρκετός χώρος για ουδέτερους και ψύχραιμους.

Ο Μέισον επιδιώκει να συμπυκνώσει την άποψή του για την επτάμηνη οδυνηρή εμπειρία μας σε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο #Thisisacoup, ομώνυμο δηλαδή με το δημοφιλές hashtag της μακριάς νύχτας 12 προς 13 Ιουλίου. Ο τίτλος δεν έχει επιλεγεί τυχαία. Ο μύθος λέει ότι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ρίχτηκαν σε μια σκληρή διαπραγμάτευση για να πετύχουν έναν έντιμο συμβιβασμό που θα έδινε τέλος στην πολυετή λιτότητα. Όμως, δυστυχώς, έπεσαν θύματα ενός καλοσχεδιασμένου πραξικοπήματος των ευρωπαϊκών ελίτ. Σε αυτή άλλωστε την κεντρική ιδέα στηρίζεται και το παραμύθι της σημερινής νεομνημονιακής διακυβέρνησης. «Παλέψαμε και ηττηθήκαμε, υποχωρήσαμε για να γλυτώσει η χώρα. Εφαρμόζουμε πολιτικές που δεν τις πιστεύουμε».

Μετά από μια ώρα προσήλωσης στην οθόνη ο μη ενήμερος θεατής δύσκολα μπορεί να καταλάβει αν υπήρχαν και ποιες ήταν οι διαπραγματευτικές επιδιώξεις των Τσίπρα/Βαρουφάκη. Στο ντοκιμαντέρ ακούγονται βέβαια οι λέξεις-κλειδιά της επτάμηνης δημαγωγίας. «Τέλος λιτότητας, αξιοπρέπεια, διαγραφή χρέους, τέλος στα μνημόνια, ΟΧΙ, απόγονοι ναζί, μας πηδάνε, τώρα θα τους πηδήξουμε, έντιμη συμφωνία…», αλλά πουθενά ένας στόχος ,κάποιο σαφές σχέδιο. Είναι χαρακτηριστική, από αυτή την άποψη, η μόνιμη, ευγενικά διατυπωμένη, απορία του συμπαθούς Ευκλείδη Τσακαλώτου.

Αν και ντοκιμαντέρ, έχει προσεκτικά επιλεγμένο καστ. Πρωταγωνιστής ο Τσίπρας (λογικό) και σε πρώτους ρόλους Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκης, Τσακαλώτος. Υπάρχουν και τρεις ακόμη πρωταγωνιστές από το «κοινό». Μια δημοσιογράφος της Αυγής, μια ηθοποιός και ένας φουσκωτός μποξέρ, εργαζόμενος στο λιμάνι. Δεν υπάρχει αντιπολίτευση, άλλη άποψη, εφημερίδες, κοινοβούλιο – πλην Τσίπρα αγορεύοντος -, Χρυσή Αυγή, ο μηχανοδηγός Καμμένος. Ούτε καν ο πρωτοκλασάτος, τότε, Λαφαζάνης. Ακόμη και οι οπαδοί του ΝΑΙ εμφανίζονται δειλά, για λίγα δευτερόλεπτα και σχεδόν απαξιωτικά. Η Ελλάδα σε αυτό το φιλμ είναι η χώρα του Τσίπρα και των οπαδών του, που θέλει να τα κάνει γυαλιά-καρφιά με τους Γερμανούς και τους υπόλοιπους στην Ευρώπη, ανεξάρτητα από το κόστος, έτσι για την αξιοπρέπεια, αλλά στο τέλος ηττάται και απογοητεύεται.

Γκρίζα καταθλιπτική ατμόσφαιρα σχεδόν σε όλη τη διάρκεια και μελαγχολική μουσική. Όλα προδιαθέτουν για το μοιραίο τέλος. Ο Μέισον δεν κάνει έρευνα, αλλά μια άκρως μονομερή παράθεση των εμμονών του, αγιογραφώντας τον Τσίπρα και την επιλεγμένη παρέα. Ένας φίλος που το συζητήσαμε μου είπε: «Έλα μωρέ, μη δίνεις σημασία. Οι ιδεοληψίες ενός τυπικού άγγλου τροτσκιστή είναι». Το πιθανότερο, αλλά ίσως και κάτι ακόμη. Σε όλον τον αγγλόφωνο κόσμο ήταν πολλές οι φωνές που είχαν γοητευτεί από την ιδέα μιας κατά μέτωπον σύγκρουσης, των Τσίπρα – Βαρουφάκη και της παρέας τους, με την υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν ήταν μόνον ιδεοληπτικοί αριστεροί ή ακραίοι αντιευρωπαϊστές λαϊκιστές, αλλά και αρκετοί πονηροί τζογαδόροι. Οι παρατηρητικοί είχαν προσέξει ότι τα μεγάλα ειδησεογραφικά δίκτυα γρήγορα αναβάπτισαν τον ΣΥΡΙΖΑ από leftish σε anti-austerity party. Πολλοί εύχονταν να δουν το ελληνικό ολοκαύτωμα είτε για να επωφεληθούν, είτε για να ικανοποιήσουν ιδεοληπτικές φαντασιώσεις και σαθρές οικονομικές θεωρίες.

Ακόμη και αν παραδεχτούμε την ανεπάρκεια της Ευρωζώνης και της ΕΕ γενικότερα να διαχειριστεί την κρίση, ένα είναι σίγουρο. Όσο άτολμοι και αν αποδείχτηκαν στα μεγάλα προβλήματα, ήταν αποφασισμένοι να μην υποκύψουν σε μια παρέα αλλοπρόσαλλων και άσχετων τυχοδιωκτών που απειλούσαν να τους εξευτελίσουν χωρίς σχέδιο και με σχεδόν άσφαιρα πυρά. Άλλωστε δεν ένοιωθαν μόνον οι ελίτ απειλούμενες. Στο τέλος είχε εξοργιστεί και η πλειονότητα, της αρχικά φιλικής, ευρωπαϊκής κοινής γνώμης.

Αυτό που κρύβει ή αδυνατεί να καταλάβει ο Μέισον είναι ότι αυτοί οι οποίοι αγιογραφεί κόστισαν πολύ ακριβά στην Ελλάδα και τους πολίτες της. Τη νέα επιπλέον άγρια λιτότητα του τρίτου μνημονίου που υπέγραψαν, χωρίς καμία ουσιαστική διαπραγμάτευση, θα την πληρώσουν κυρίως αυτοί τους οποίους δείχνει να χορεύουν, να πανηγυρίζουν, να λένε ανοησίες κτυπώντας σάκους του μποξ και διαβάζοντας σπάλες από πασχαλινά αρνιά. Δεν επρόκειτο για κανένα πραξικόπημα. Οι όροι, οι δυνατότητες, οι πιθανές εναλλακτικές και οι επώδυνες λύσεις ήταν γνωστές όλα αυτά τα χρόνια. Αυτοί τους οποίους εκθειάζει το γνώριζαν και κορόιδεψαν ένα μεγάλο τμήμα των πολιτών. Πάνω σε αυτή την εξαπάτηση θεμελίωσαν τις καριέρες τους. Στο τέλος συνθηκολόγησαν και δέχτηκαν να εφαρμόσουν όλα όσα ξόρκιζαν, με έναν και μοναδικό στόχο. Να παραμείνουν στην εξουσία. Αυτό ομολογεί με μισόλογα , σωριασμένος στην πολυθρόνα του και ο φίλος του, Αλέξης Τσίπρας, στις τελευταίες σκηνές. #Thiswasafraud Mr Mason!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News