Μέσα σε 1.262 λέξεις και υπό τον τίτλο «Απέναντί μας η Δεξιά και ως νοοτροπία» ο Νίκος Καρανίκας επιχειρεί να μοιραστεί με το κοινό την νεανική Αριστερή του παρακαταθήκη. Αναφέρεται σε συγγραφείς και ταινίες και περιγράφει το στιλ ζωής των «από εδώ» σε αντίθεση με τους «από εκεί». Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: η πραγματικότητα.
1) Ο Νίκος Καρανίκας διατηρεί για τον εαυτό του το δικαίωμα να κάνει βόλτες στην «ελαφριά» πλευρά της ζωής, εκεί όπου βασιλεύει η Ελένη Μενεγάκη και τα μποτάκια της. Αντίθετα, όταν το κάνουν οι άλλοι είναι «αντιδραστικοί» και κατατάσσονται αμετάκλητα στην ανήθικη δεξιά του σκυλάδικου και του Marie Claire.
2) Υπάρχει μια σκηνή στην ταινία «Ενα Ψάρι Που το Ελεγαν Γουάντα»: ο Οτο, ένας πανηλίθιος δολοφόνος, μόλις τον αποκαλεί η Τζέιμι Λι Κέρτις «πίθηκο», αντιδρά με το επιχείρημα: «Οι πίθηκοι δεν διαβάζουν Καντ». Για να πάρει την απάντηση: «Λάθος. Διαβάζουν. Απλώς δεν τον καταλαβαίνουν».
3) Η ζωή είναι περίεργη τελικά. Διαβάζεις όλα αυτά τα βιβλία, βλέπεις Αγγελόπουλο και Ταρκόφσκι, αυτοπροσδιορίζεσαι ως άνθρωπος με ανησυχίες. Βυθίζεσαι προβληματισμένος στη σκέψη του Ντιντερό, του Μπακούνιν και στους στίχους του Ρίτσου. Συνειδητοποιείς την απόστασή σου από τους «άλλους» τους «ελαφρούς». Και όλα αυτά γιατί; Αφού όταν έρθει η κρίσιμη ώρα να δείξεις τι έμαθες, να δείξεις πόσο «διαφορετικός» έγινες με τα διαβάσματά σου, καταλήγεις να συγκυβερνάς και να υπερασπίζεσαι τον Πάνο Καμμένο, την «σκυλάδικη» αισθητική του, τις παρελάσεις του και την κουστωδία του.
4) «Τι έχετε μαζί του; Οι συνεργάτες μου είναι άνθρωποι του λαού» είχε πει στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας υπερασπιζόμενος τον Καρανίκα. Προφανώς γίνεται να είσαι και παιδί του λαού και θεατής του Ταρκόφσκι. Ανάλογα πώς συμφέρει κάθε φορά.
5) Το μόνο σίγουρο είναι ότι άμα έχεις διαβάσει πραγματικά Ρουσό και Ντιντερό, ξέρεις πλέον ότι ο κόσμος δεν χωρίζεται σε αυτούς που έχουν διαβάσει Ρουσό και Ντιντερό και σε αυτούς που διαβάζουν «4 Τροχούς» και «Μαρί Κλέρ». Μόνο οι πραγματικά τεμπέληδες που αναζητούν μια ευκολία διαχωρίζουν τους ανθρώπους με τον τρόπο που έκαναν και τα lifestyle περιοδικά.
6) Στην απάντησή του στο facebook για το περίφημο λάθος στη φράση «διαβάζαμε Πασκάλ ΚΑΙ Μπρικνέρ»* ο Νίκος Καρανίκας ρίχνει την ευθύνη στην εφημερίδα που φιλοξένησε το άρθρο. Δηλαδή στην «Αυγή». Δηλαδή στον διορθωτή. Προφανώς έτσι κάνει ένας πραγματικά ηθικός αριστερός: ρίχνει αμέσως την ευθύνη στους άλλους. Που βρίσκονται φυσικά πιο κάτω από αυτόν στην κομματική διατροφική αλυσίδα.
7) Πάντως δεν κορόιδευαν μόνο οι Δεξιοί τον Καρανίκα και τους διαβασμένους φίλους του ως «γραφικούς και κουλτουριάρηδες». Το ξέρει ότι το ίδιο ακριβώς (και με τις ίδιες λέξεις) κάνουν και τώρα οι σύντροφοί του και οι συμπολιτευόμενες εφημερίδες. Το κάνουν για όσους σπουδάζουν, για όσους κυνηγούν την αριστεία και για όσους δεν επικοινωνούν με την προστακτική «ψόφα». Και το επιχείρημα είναι πάντα το ίδιο: «Είδαμε κι εσάς τους διαβασμένους…».
8) Σύμφωνα με το κείμενο, η Δεξιά «είναι μια παράταξη που δεν γνώρισε τον Διαφωτισμό». Ενώ οι κοινοποιήσεις σχετικά με τις θεραπείες του καρκίνου μέσω της ινδικής κάνναβης στο facebook που κάνει ο ίδιος είναι κατευθείαν βγαλμένες από τον Ρουσό…
9) Ο Νόμος του Χάους σε νέα εκδοχή: ένας έφηβος που διαβάζει Μπακούνιν πριν από δύο δεκαετίες και έχει καταλήξει ότι η καριέρα είναι χολέρα, κάνει έναν εργαζόμενο με μπλοκάκι που δουλεύει όλη μέρα, να δίνει το 45% των αποδοχών του για να πληρωθεί ο μισθός του πρώτου.
10) Το τελικό επιχείρημα του κειμένου: να στηρίξουμε την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα γιατί εμείς διαβάζαμε Πασκάλ Μπρικνέρ…
ΥΓ. Ναι, είναι πολύ πιθανόν ο διορθωτής της «Αυγής», θεωρώντας ότι ο αρθρογράφος χρησιμοποιεί για λόγους ύφους μόνον επώνυμα να υπέθεσε ότι με το «Πασκάλ» αναφέρεται στον φιλόσοφο, μαθηματικό και θεολόγο Μπλεζ Πασκάλ. Τουλάχιστον αυτή ήταν η θέση της εφημερίδας, μετά τα σπαρταριστά σχόλια που ακολούθησαν.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News