Δυό γόνατα κι η θάλασσα: αυτή είναι η εικόνα. Μην κάνετε πως δεν την είδατε, πως δεν πέσατε πάνω της στα προφίλ φίλων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πως δεν υποκύψατε κι εσείς στο μοδάτο κλικ με νοητό πλαίσιο τους μηρούς και θέα το κύμα μέσα από το μπουτιακό διάκενο.

Αν είχαμε να επιλέξουμε την πιο χαρακτηριστική εικόνα των τελευταίων δέκα τουλάχιστον ελληνικών καλοκαιριών, καταγράφοντας λεπτομερώς συνολικές αναρτήσεις και ποσταρίσματα επικρατείας, αφότου οι ηλεκτρονικοί ρούφι μπήκαν για τα καλά στη ζωή μας, σε κάδρο με το μπλε του ουρανού, με το γαλάζιο της θάλασσας και με δυο γόνατα χάσκοντα θα καταλήγαμε. Άντε και λίγη άμμο ας βάλουμε, αν ο φωτογράφος έχει θεματάκια με το καδράρισμα ή θέλει κάτι να κρύψει. Θαρρείς κι ένας πανούργος ορθοπεδικός μαγικά έπεισε μιαν ολόκληρη χώρα να προβεί σε μαζικό γονατογράφημα ή ένας φτασμένος φωτογράφος  να προκήρυξε διαγωνισμό μετ’ επάθλου  για τη νέα μορφή τέχνης, την καλλιτεχνική γονατογραφία.

Γόνατα και μηροί κάθε λογής πλημμύρισαν και φέτος φωτογραφίες και οθόνες. Γυμνασμένοι ή αγύμναστοι, τριχοφυείς ή γυαλοχαρταρισμένοι, μαυρισμένοι ή γαλακτομπούτιοι, θεληματικοί ή διστακτικοί οι μηροί φωτογραφήθηκαν ξανά και ξανά με φόντο θάλασσα κι ουρανό. Όμηρος τους ο κάθε χαζεύων σε βαθμό που να μπορεί με ακρίβεια να αποφανθεί ιατρικώς για μηριαίο οστό, αρθρώσεις, επιγονατίδες, μη σου πω και κνήμη και περόνη.

 Άμεσα επίσης αξιολογήσιμη —διότι τα πειστήρια βρίσκονται  σε κοινή θέα και έλεγχο— είναι η εργασία και η αποτελεσματικότητα των απανταχού αποτριχωτριών, λεηζερατζούδων και λοιπών αποψιλωτριών αλλά και ιδρωτοποιών, λιποκαυστήρων αισθητικών, γυμναστών και personal trainers χειμώνος. Η καραντίνα άφησε πίσω της εκτός των άλλων και κιλά και αγυμνασιά βαρβάτη και η επιγονάτια μάσκα ούτε προσφέρει ούτε επιβλήθηκε ακόμη…

Ο Έλλην (και κυρίως η καλλιγόνατος Ελληνίς, για να είμαστε εντελώς δίκαιοι) δεν ζουν γονατιστοί, καθότι τυγχάνουν της Γερακίνας γιοί (και κόρες), όπως για άλλες εποχές έγραψε ο σπουδαίος Κώστας Βίρβος. Ζουν, απ’ ό,τι δείχνουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κυρίως ανάσκελα κατά το θέρος και η θάλασσα, ο ήλιος, ο ουρανός δημιουργήθηκαν στον πλανήτη αυτόν για να περιβάλλουν την κάτω της λεκάνης τους περιοχή, για ν’ αποτελούν φόντο εμβουτίων, απόδειξη διακοπικής άνεσης και επίδειξη βίου αραχτού. Ποιος να κλίνει γόνυ προς το μείζον βίωμα του ελληνικού καλοκαιριού, την ελαχιστότητα δηλαδή του ανθρώπου μπρος στο μεγαλείο της φύσης; Κι είναι μη σου μείνει συνήθεια το ανάσκελο και για τον χειμώνα, εεε… 

Είμαστε τελικά έθνος μηρολατρικόν και γονατοθεάμον: δώσε μας μύες γαστροκνημιαίους, λαγονοψοΐτες, μηριαίους και δικέφαλους κι άσε μας να χαζεύουμε, να κορδωνόμαστε, να ζούμε τον μοι(η)ραίο μύθο ενός wannabe ελληνικού καλοκαιριού. Μην παρεκκλίνεις. Instagramίσου ρε, τι σου ζητάνε…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News