Ακούγεται όλο και συχνότερα. Από αρμόδια και αναρμόδια χείλη. Από απλούς ανθρώπους που δεν έχουν εντρυφήσει στη βαριά πολιτική ανάλυση και από πάνσοφους που παίζουν στα δάχτυλα τις κοινωνικές τάσεις και τα υπόγεια πολιτικά ρεύματα. Ακούγεται ως δικαιολογία, ως δήθεν καλοπροαίρετη παραίνεση ή ως απροκάλυπτη απειλή. Μοιράστε χρήμα, αλλιώς η Ακροδεξιά θα ανοίξει την πόρτα μας και θα στρογγυλοκαθίσει στο σαλόνι μας.

Αυξήθηκε η τιμή του ρεύματος; Ακρίβυναν τα προϊόντα στα ράφια; Πήγε στα ύψη το πετρέλαιο κίνησης; Ανοίξτε τα κρατικά ταμεία και μοιράστε, αλλιώς έρχεται η Μελόνι. Η κυβέρνηση έδωσε fuel pass, επιδότηση στο ηλεκτρικό, επιταγή ακρίβειας; Λίγα έδωσε, ας τα διπλο-τριπλασιάσει, αλλιώς κάποιος εγχώριος Ορμπαν ή μια ντόπια Μελόνι προπονούνται για να ανέβουν τα σκαλιά του Μεγάρου Μαξίμου.

Αυτό το «δώστε», βέβαια, ουδέποτε συνοδεύεται από την ερώτηση «πόθεν;». Περιττό και άνευ σημασίας το «πόθεν», εξάλλου οι πολιτικοί, όταν θέλουν να βρουν, βρίσκουν. Και αν δεν βρουν να «δώσουν», σημαίνει ότι κατά βάθος τα θέλει ο πισινός τους. Ο δικός τους, όχι ο δικός μας. Λες και αν αναδυθεί κάποιος ντόπιος Ορμπαν ή Μελόνι, τα οπίσθια των πολιτικών μας θα υποφέρουν, όχι τα δικά μας.

Βέβαια, ο δικός μας ναζιστο-ακροδεξιός, που οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να φλερτάρει με το καθοριστικό 3%, είναι ένας ψυχοπαθής λεβέντης πίσω από τα σίδερα. Δεν μοιάζει διόλου με τις ρετουσαρισμένες φάτσες που σκαρφαλώνουν στους ευρωπαϊκούς πρωθυπουργικούς θώκους, αυτός αρέσκεται να ρίχνει μπουνιές και να περιφέρεται ημίγυμνος σε ερημικά τοπία, πυροβολώντας ταμπέλες με ένα ημιαυτόματο.

Παρά ταύτα, η παραίνεση-απειλή συνεχίζει να κάνει καριέρα. «Η ενεργειακή και πληθωριστική κρίση θα φέρει την Ακροδεξιά παντού στην Ευρώπη, άρα κι εδώ. Θα ξεσηκωθεί ο κόσμος, θα βγει στους δρόμους, θα τα σπάσει όλα, θα πάει στις κάλπες εξοργισμένος και θα βγάλει τις Μελόνι στον αφρό. Και τότε θα δουν αυτοί που αρνούνται να “δώσουν’’ και να “μοιράσουν’’, πόσα απίδια βάζει ο σάκος».

Ποιος φοβερίζει ποιον, ήθελα να ’ξερα. Ο ζορισμένος από την ακρίβεια ανθρωπάκος απειλεί τον Μητσοτάκη, τον Τσίπρα ή τον Ανδρουλάκη ότι θα αντικατασταθούν από κάποια υστερική Μελόνι; Και αυτός που εκστομίζει την απειλή, δεν φοβερίζει τον εαυτό του αλλά κάποιους άλλους; Να έρθει η Μελόνι, να κάνει τι; Να μειώσει το ρεύμα ή να ρίξει τις τιμές στην αντλία του βενζινάδικου; Επειδή, δηλαδή, ανεβαίνει η τιμή του ψωμιού στους φούρνους, εμείς θα απαντήσουμε κυνηγώντας μετανάστες με φαλτσέτες και λιθοβολώντας ομοφυλόφιλους στις πλατείες; Ωραία λύση.

Από πότε η δημοκρατία, η ελευθερία έκφρασης και πράξεων, η κατοχύρωση της διαφορετικότητας και η ανεκτικότητα ανταλλάσσονται με επιδόματα και επιδοτήσεις; Πόθεν προέκυψε ότι η δημοκρατία είναι συνυφασμένη με την πολυτέλεια και την άνεση της ζωής και μόνο; Και κάθε πτώση του επιπέδου ζωής σημαίνει αυτομάτως τη διολίσθηση στο ακροδεξιό μαστίγιο; Τι είναι αυτό το «ή δώσε μου χρήμα ή θα έρθουν οι ναζιστές;» Εκτός κι αν λέγοντας «θα έρθουν», εννοούμε «θα φέρω».

Νομίζουμε ότι απειλούμε τους απέναντι και τους από πάνω μας, δίχως να αντιλαμβανόμαστε –οι σκοπίμως αφελείς– ότι εκτοξεύουμε τις φοβέρες μπροστά στον καθρέφτη μας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News