Δεν είναι αυτή η κανονική φορά των πραγμάτων και γι’ αυτό έχουν μπερδευτεί όλοι. Το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών θα έπρεπε να το φέρει στην Βουλή κάποια κεντροαριστερή ή σοσιαλδημοκρατική ή καθαρά αριστερή κυβέρνηση, με την Κεντροδεξιά και τη Δεξιά να γίνονται θρύψαλα πάνω στο ερώτημα «το υποστηρίζουμε ή όχι;». Γίνεται το ανάποδο και έχουν έρθει τα πάνω-κάτω στο πολιτικό μας σκηνικό.

Απούσας κάθε αντιπολίτευσης και ελλείψει κάθε αξιόπιστου πολιτικού αντίλογου, ο Μητσοτάκης είναι πια και κυβέρνηση και αντιπολίτευση, και Δεξιά και Κεντροαριστερά. Οπότε σε αυτόν έπεσε υποχρεωτικά ο κλήρος να διευθετήσει ένα ζήτημα που κανονικά θα ήταν αρμοδιότητα άλλου πολιτικού χώρου. 

Αν κάτι (παριστάνουν ότι) δεν κατανοούν όλοι όσοι τα βάζουν με τον Μητσοτάκη, ο οποίος προσπαθεί να βρει τη χρυσή τομή σε ένα τρομερά δύσκολο θέμα, είναι ότι του κάνουν κριτική για ένα ζήτημα που ούτε κατά διάνοια δεν θα έπρεπε να θεωρείται δικό του. Για κάτι που κανένας δεν θα ανέμενε ότι θα το πάρει ο Μητσοτάκης στην πλάτη του, και μάλιστα στα καλά καθούμενα.

Ποιος θα κατηγορούσε έναν κεντροδεξιό πρωθυπουργό επειδή δεν νομοθετεί για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και για την υιοθεσία των παιδιών τους; Ποιος θα τον κριτίκαρε επειδή δεν ακούμπησε ένα τόσο επικίνδυνο για τον χώρο του ζήτημα, αλλά το αφήνει για κάποιους άλλους στο μέλλον; 

Ποιος δεν θα κατανοούσε τη χρονική μετάθεση ενός τόσο καυτού νομοσχεδίου από κάποιον που λογικά δεν πιέζεται επί του θέματος από κομμάτι της πολιτικής του πελατείας; Θα περίμενε κανείς ότι οι αντίπαλοι πιέζονται, μήπως όμως όλοι πια, φίλοι και εχθροί, στη ΝΔ απευθύνονται και όχι στην ανύπαρκτη αντιπολίτευση; Είναι και αυτό ζήτημα προς διερεύνηση. 

Διαβάζω ότι ο Κασσελάκης κατηγορεί τον Μητσοτάκη για «κουτοπονηριές» και το ΠΑΣΟΚ του προσάπτει «πολιτική δειλία» απέναντι στους δικούς του, που αντιδρούν. Στον Σαμαρά αναφέρονται, και σε καμιά εικοσαριά βουλευτές, συν τον Βορίδη. Και δεν σκέφτονται ούτε στιγμή πως, αν ο Μητσοτάκης δεν είχε πραγματική μεταρρυθμιστική ατζέντα, θα άφηνε το ζήτημα στην άκρη. Σάματις θα είχε κάποια εκλογική απώλεια αν το ξεχνούσε κρυμμένο κάτω από το χαλί; Ισα-ίσα, που τώρα είναι βέβαιο πως θα έχει απώλειες επειδή το νομοθετεί. Παρά ταύτα, το επέλεξε.

Γιατί; Χαζός είναι; Ε, δεν νομίζω να υπάρχει πια κανείς που το λέει, κάποτε το ακούγαμε τρεις φορές την ημέρα, τώρα δεν βλέπω κανέναν να το υποστηρίζει. Αρα; Αρα ο Μητσοτάκης κάνει αυτό που θεωρεί σωστό, αυτό που συνεχίζει να διατηρεί τη χώρα στις ράγες του ευρωπαϊκού θεσμικού οικοδομήματος. Δεν τον απασχολεί το πολιτικό κόστος. ‘Η μάλλον, για να είμαι πιο ακριβοδίκαιος, τον απασχολεί αλλά το θεωρεί διαχειρίσιμο με βάση τη σημερινή πολιτική κυριαρχία του. Αν πάλευε με άλλον συσχετισμό δυνάμεων ίσως να μην το έκανε. Τώρα θεωρεί ότι «τον παίρνει» και το κάνει. Και εν τέλει, μπράβο του. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News