Σοκαρισμένη, υποτίθεται, η κοινή γνώμη παρακολουθεί στα κανάλια το επίσημο βίντεο της τουρκικής κυβέρνησης για την 99η επέτειο από την ίδρυση του κράτους. Το βίντεο ξεκινάει από τη διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, με έναν δικέφαλο αετό να αποσυντίθεται. Μεταξύ μας, μάλλον θα έπρεπε να αρχίζει από τον κατακερματισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά, εντάξει, γιορτή έχουν οι άνθρωποι, δεν θα θυμηθούν τα δυσάρεστα. (Δείτε το βίντεο στο τέλος του άρθρου)

Το βασικό πολιτικό μήνυμα των εκδηλώσεων αφορά τον «αιώνα της Τουρκίας», δηλαδή τα επόμενα εκατό χρόνια τα οποία και δεν θα ζήσουν οι περισσότεροι από όσους σήμερα γκρινιάζουν και οργίζονται για την οικονομική ανέχεια και το ανελεύθερο καθεστώς του προέδρου Ερντογάν, ο οποίος εμφανίζεται δίπλα στον Κεμάλ. Αν όχι ισάξιος, πάντως πλησιάζει σε μέγεθος. Και ναι, υπάρχουν και τα γνωστά για τη μεγάλη πατρίδα των τριών ηπείρων και των πολλών κλιμάτων (λίγο τρελό αυτό), με το Αιγαίο να περιγράφεται ως τουρκική επικράτεια. «Το Αιγαίο είναι δικό μας».

Μια και οι Τούρκοι, λοιπόν, μιλάνε για αιώνα, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στις εκτιμήσεις του ΟΗΕ για τη δημογραφική εξέλιξη της Τουρκίας και της Ελλάδας μέχρι το 2100. Οι αριθμοί είναι πολύ άσχημοι. Για μας. Για τους Τούρκους είναι ιδανικοί. Στο τέλος του αιώνα η Ελλάδα, στην καλύτερη περίπτωση, θα έχει πληθυσμό 6.5 εκατομμυρίων. Η Τουρκία θα έχει 86 εκατομμύρια. Πληθυσμιακά, δηλαδή, θα διαθέτει υπερδεκαπλάσια δύναμη. To 2029 εμείς αναμένεται να πέσουμε κάτω από τα 10 εκατομμύρια, ενώ η Τουρκία θα ξεπεράσει τα 90. Σήμερα η Τουρκία διαθέτει επτά φορές περισσότερους ανθρώπους από την Ελλάδα. Από όποια πλευρά και αν το δεις, τα μαθηματικά της δημογραφικής σύγκρισης είναι απελπιστικά εις βάρος της Ελλάδας. Με βάση τα σημερινά γεωπολιτικά δεδομένα και το επίπεδο των διμερών σχέσεων, κάποιος θα μπορούσε να πει ότι το μόνο που χρειάζεται η Τουρκία είναι υπομονή. Στο τέλος του αιώνα το στόμα της θα είναι μεγάλο και εμείς μικρή μπουκιά.

Ασφαλώς τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν στο μέλλον. Οι διμερείς σχέσεις να εξομαλυνθούν, να υπάρξει προσέγγιση στα ενεργειακά και η η πράσινη μετάβαση να καταστήσει άνευ σημασίας τους υδρογονάνθρακες. Πολύ καλό για να βγει αληθινό, έτσι δεν είναι; Αλλωστε τα τελευταία διακόσια χρόνια έχουμε τα θέματα μας με τους Τούρκους, γιατί να μην έχουμε και τα επόμενα εκατό; Και, ξέρετε, η διαφορά των μεγεθών είναι τόσο μεγάλη, ώστε δεν έχει νόημα να συζητήσουμε το θέμα της δημογραφικής τόνωσης σε συνάρτηση με τον Τουρκία.

Και τότε;

Το μέλλον είναι όλο εκπλήξεις, αλλά αν δεν έχουν αλλάξει πολλά, δεν υπάρχει άλλος τρόπος από το να αντιγράψουμε το Ισραήλ. Μία χώρα οπλισμένη σαν αστακός, με εθνικές διακλαδώσεις στα βασικά οικονομικά και πολιτικά κέντρα αποφάσεων του πλανήτη. Εξωστρεφής, με οικονομική ισχύ και πρωτοπόρος στην καινοτομία.

Το δεύτερο σωσίβιο μας βρίσκεται στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Αν η Ελλάδα είναι κομμάτι ενός ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου, πολιτικά και οικονομικά ομογενοποιημένου, αν είναι, δηλαδή, μία πολιτεία από τις Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, η οπτική προς το μέλλον αλλάζει χρώμα.

Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει ή δεν έχει χαραχθεί ακόμα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News