Πόσα χρόνια έχει το ΚΚΕ να δει διψήφιο αριθμό στις δημοσκοπήσεις; Μπορεί να μη θυμούνται ούτε και οι ίδιοι. Οι σύντροφοι δεν πιστεύουν στα ζώδια, αλλά σίγουρα διακρίνουν την εύνοια της πολιτικής συναστρίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποσυντίθεται, το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να ξεκολλήσει από τη στασιμότητα και τα υπόλοιπα σχήματα στον χώρο της Αριστεράς τσαλαβουτούν στα ίδια και στα ίδια.

Και βέβαια, δεν θα κάναμε αυτή την κουβέντα χωρίς τον Δημήτρη Κουτσούμπα ως κεντρικό πρόσωπο. Στις μέρες του Χαρίλαου Φλωράκη δεν έκαναν αντίστοιχες μετρήσεις, αλλά έχω την αίσθηση ότι ο Κουτσούμπας εύκολα διεκδικεί το ίδιο ποσοστό δημοφιλίας. Ειδικά στις νεότερες γενιές τα πάει εξαιρετικά καλά λόγω της «προώθησης» που απολαμβάνει από το Luben.gr – οι ατάκες του Κουτσούμπα είναι τόσες πολλές και βολικές, ώστε μπορείς να τις συνδέσεις με οποιαδήποτε κατάσταση και να βγάλεις γέλιο. Εχει χιούμορ, φέρνει χορευτικές βόλτες, μιλάει γαλλικά σε συγκεντρωμένους στο Παρίσι.

Ο Κουτσούμπας εξελίχθηκε σε τόσο καλό και εύχρηστο επικοινωνιακό εργαλείο, ώστε η παρουσία του κάνει τον απλό πολιτικό θεατή να παραβλέπει πολλές από τις αναχρονιστικές αγκυλώσεις του ΚΚΕ. Ομως ταυτόχρονα, το κόμμα είναι πλέον και ο μοναδικός πολιτικός φορέας που συνεχίζει να κινείται πάνω στις παραδοσιακές ράγες της Αριστεράς. Εχει παρουσία στους δρόμους και στα εργατικά ζητήματα. Το δε ΠΑΜΕ είναι, ουσιαστικά, ο μοναδικός δυναμικός συνδικαλιστικός φορέας – ο ακτιβισμός του, όσο και αν είναι εξωφρενικός κάποιες φορές, συγκινεί μεγάλο αριθμό εργαζομένων. Σημειώστε ότι το ΠΑΜΕ έχει επεκτείνει το πεδίο της δράσης του και σε άλλους τομείς πέραν των συνδικαλιστικών. Τρέχει για εξώσεις, πλειστηριασμούς, διακοπές ηλεκτροδότησης.

Θεωρητικά, λοιπόν, στις ευρωεκλογές το ΚΚΕ μπορεί να είναι δεύτερο κόμμα, καθώς οι μετρήσεις μάς λένε ότι η βασική δημοσκοπική δεξαμενή του είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Μένει να δούμε αν θα γίνει και κάποιο νεύμα προς μικρομεσαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να επιστρέψουν στη μήτρα της ελληνικής Αριστεράς. Γιατί, όσο αποτελεσματικός και αν είναι, ένας Κουτσούμπας δεν φτάνει. Εδώ, άλλωστε, βρίσκεται και η πρόκληση για τον γενικό γραμματέα. Θα φέρει το κόμμα πιο κοντά στον σύγχρονο κόσμο; Θα βάλει νερό στο κρασί της αναχρονιστικής ιδεολογικής περιχαράκωσης; Με δυο λόγια, μπορεί το ΚΚΕ να μετατραπεί σε σύγχρονο αριστερό κόμμα ή θα παραμείνει ένα ζωντανό μουσειακό έκθεμα; Δύσκολο πρόβλημα. Αν το ΚΚΕ αλλάξει, δεν θα είναι ΚΚΕ. Αλλά αν παραμείνει ΚΚΕ, θα μοιάζει περισσότερο με σέχτα παρά με κόμμα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News