330
|

Χωρίς ορθογραφία και συντακτικό

Θοδωρής Γκόνης Θοδωρής Γκόνης 9 Σεπτεμβρίου 2012, 07:27

Χωρίς ορθογραφία και συντακτικό

Θοδωρής Γκόνης Θοδωρής Γκόνης 9 Σεπτεμβρίου 2012, 07:27

Σίγουρα θα έχει συμβεί και σε σας, δεν μπορεί, αλλά μάλλον, θα ήσασταν πιο σεμνοί, πιο διακριτικοί από εμένα, να το διηγηθείτε, να το εκμυστηρευτείτε.

Φεύγοντας  απ’ το τελευταίο μπάνιο του Καλοκαιριού, πιάστηκε, κρεμάστηκε στο μπράτσο μου η Θάλασσα και ήρθε μαζί μου. Προσπάθησα να ψιθυρίσω κάτι, να αντιδράσω, αλλά με κοίταξε με τέτοια αποφασιστικότητα, ήταν τέτοια η λάμψη στο μάτι της, που κόπηκα, δεν μπόρεσα να πω τίποτα. Σε όλη τη διαδρομή έως το σπίτι  τραγουδούσε, γελούσε, χοροπηδούσε, έπαιζε  μαζί μου πηγαινέλα, φούσκωνε, ανέβαινε, άνοιγε, έκλεινε, κατέβαινε, έπεφτε, έσκαγε, έγερνε, λύγιζε, τσάκιζε, άναβε, έσβηνε, στο στήθος μου, γαργαλούσε τις μασχάλες, τις  πατούσες, ρωτούσε, κοιτούσε δεξιά αριστερά, απορούσε φωναχτά με τα πάντα, χαιρετούσε, διάφανο, λευκό πανάκι.

Μπήκε στο σπίτι, άνοιξε όλα τα παράθυρα, τις μπαλκονόπορτες, όρμησαν κύματα, με το σιρόκο, την όστρια, το μαΐστρο,  το ζέφυρο, το γρέγο, το λεβάντε, γέμισε ήλιο, αέρα, ουρανό, χρώματα ν’ αστραποβολούν, ν’ αντηχούν, πράσινες, γαλάζιες ανταύγειες,  νησιά, ακρογιάλια, ακρωτήρια, κόρφοι, καβούρια, αχινοί, αστερίες, ψάρια, ψάρια χρυσόφτερα, ασημωμένα, σαΐτες αργυρές, μούσκλια σγουρά, φυτά αισθαντικά, κρίνα μεγάλα, φιλιά της Αφροδίτης, κήποι ονειροφάνταστοι, αμμουδιές του Παραδείσου, λαγκαδιές, χαράδρες, Όρη του βυθού, οστρακοφόρα, αγκαθόφραχτα, άβυσσοι, κόσμοι μυστικοί, μπρατσέρα κόκκινη, μεταξωτή, έφερε, άνοιξε, έστρωσε παντού, άμμο χρυσή, κλίνη, σεντόνι, ύψωσε μέγα ιστό, κατάρτι, δέθηκα καραβόσκοινο, θύμωσε, λύσσαξε, λύθηκε στο δάκρυ, τραγούδησε, ήπιε νερό αθάνατο, μαύρο κοράλλι, κοχύλι, βότσαλο, πορφύρα, βρήκε την ώρα, ψήλωσε, ανέβηκε, με το γαλάζιο των βουνών, το πράσινο, το ρόδινο, το χρώμα το δικό της, γαλήνεψε.

Μπήκα στα νερά της, ξάπλωσα, άνοιξα στα βαμβάκια, στους κατιφέδες, στα βελούδα, στην αγάπη, στον αφρό, στις δίνες, στους πάγους, τα κατράμια, τις φουρτούνες, τις νύχτες, τη φωτιά, τα χέρια στα κουπιά, έδωσα αυτί, πήρα φιλί, ιστορίες, άκουσα ψιθύρους, βόγκους, μουγκρητά, εκμυστηρεύσεις, προφητείες  φοβερές, ναυάγια, πνιγμένους, σωσμένους, βαπόρια που ξεκίνησαν, δεν έφτασαν ποτέ, την κόρη από την Αμοργό, το δαχτυλίδι, το μαργαριτάρι, τη μέση και το δάχτυλο, έγινα αχιβάδα, άγκυρα, βούτηξα, με την πέτρα, έκοψα άβυσσο, πήρα τα λόγια  στο στόμα, στα δόντια, χωρίς ορθογραφία και συντακτικό, μοναχά μελωδία και ρυθμό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News