Είστε φυσιογνωμιστές; Μάλλον ναι, οι περισσότεροι. Εγώ είμαι σίγουρα. Παρατηρώ το πρόσωπο, την κίνηση, το βλέμμα, την ομιλία. Για παράδειγμα, παρατηρώ τα μάτια του Πούτιν και αισθάνομαι έτοιμος να γράψω το δοκίμιο του τρόμου.

Για τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ τον πρόεδρο του Γιούρογκρουπ τι γνώμη έχετε; Εγώ πάντως τον «πήγα» από την πρώτη στιγμή της κρίσης, στις αρχές του ’10, όταν η φυσιογνωμία και τα λόγια του έμπαιναν καθημερινά στις οθόνες μας. Θες ότι μου θύμιζε ένα φιλαράκι από το Λύκειο, διάολο σωστό, που μαζί κάναμε του κόσμου τις πλάκες; Θες το τσουλούφι και η πονηρή του ματιά πίσω από τα γυαλιά, που μου δημιουργούσε την αίσθηση ότι μου έκλεινε το μάτι; «Την έχετε δύσκολα φίλε Θανάση αλλά…».

Εκεί που σιγούρεψα την ορθότητα της διαίσθησής μου ήταν όταν τον ρώτησαν δημοσιογράφοι για τον Στρος Καν, την επομένη της σύλληψής του. «Είμαι λυπημένος και θυμωμένος» είπε. «Είναι ένας καλός φίλος μου. Δεν μου άρεσαν οι εικόνες που είδα στην τηλεόραση…». Ανθρώπινη στάση, από έναν συντηρητικό πολιτικό όταν την ίδια ώρα, οι Γάλλοι σύντροφοί του Ντομονίκ, τρίβανε τα σοσιαλιστικά τους χεράκια για την πολιτική του εξόντωση. Άνοιγε βλέπετε ο δρόμος για τις μετριότητές τους.

Άλλη μια φορά, πρόσφατα σχετικά, τον έπιασε η κάμερα να καπνίζει στη ζούλα, σε μια γωνιά, στο περιθώριο μιας ευρωδιάσκεψης, λίγο πιο μακριά από την αποστειρωμένη ευρωσοβαρότητα. Ο Ζαν Κλοντ δεν είναι πολύ του πρωτοκόλλου. Αυτούς που γουστάρει τους περνάει το χέρι στον ώμο και τους μιλάει στο αυτί. Μου αρέσουν αυτά, γιατί είναι πολύ ανθρώπινα. Μέσα στα δύο χρόνια της κρίσης, που φούντωνε σε όλη την ευρωζώνη, ήταν αυτός που πρόσεχα, περισσότερο από κάθε άλλον, τι θα πει.

Πρωθυπουργός στο Μεγάλο Δουκάτο για 16(!) συνεχή χρόνια, σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Ο μακροβιότερος στην Ευρώπη. Αν και 57 ετών, είναι παλιός στο ευρωπαϊκό κουρμπέτι. Τον είπαν «ήρωα του Δουβλίνου» επειδή το 1996 έσωσε την κατάσταση, όταν ο Σιράκ και ο Κολ τα είχαν σπάσει. Φανατικός του ευρώ και της ευρωζώνης, δεν διστάζει να λέει αυτό που πιστεύει. Υποστηρικτής του ευρωομολόγου και κατά του δικαστηρίου για τους «απείθαρχους», είναι ίσως η μόνη σοβαρή «αντιπολιτευτική» φωνή στη Γαλλογερμανική πίεση, αλλά και παράλληλα γνώστης του πόκερ των συμβιβασμών στην ΕΕ. Συχνά πυκνά γίνεται έξω φρενών με τους λεονταρισμούς της Μέρκελ ή τις απειλές των οίκων αξιολόγησης. Πρόσφατα εγκάλεσε τη Γερμανία να μη μιλάει για δημοσιονομική πειθαρχία, γιατί το χρέος της είναι αναλογικά μεγαλύτερο από έντεκα χώρες της ευρωζώνης. Χθες τα έβαλε με τον Κάμερον και τις απειλές του για βέτο.

Ο Γιούνκερ δεν είναι πολιτικός κολοσσός αλλά έχει πείρα, διορατικότητα, τσαγανό. Διαφέρει από πολλούς άλλους. Ξέρει ότι, αυτό το Σαββατοκύριακο, χρειάζονται αποφάσεις, για άμεση δράση. Διαφορετικά, η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει τελείως. Δεν μπορεί και ίσως να μη θέλει, να τα βάλει με τους ευρωδεινόσαυρους. Άλλωστε έχει περιορισμένες δυνατότητες, σαν ηγέτης «μικρής» χώρας αλλά και μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων, για τον ίδιο λόγο. Ας ελπίσουμε ότι θα μπορέσει να συμβάλει σε μια λύση που, κοντά στα άλλα, θα ευνοεί και τη δική μας «μικρή χώρα». Γιατί εμείς μάλλον έχουμε απολέσει το δικαίωμα «δια να ομιλούμε». 

Χρόνια πολλά Ζαν Κλοντ, σήμερα που κλείνεις τα 57 σου!

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News