«Σε ποια κυβέρνηση νομίζετε ότι είστε υφυπουργός; Αλλο πράγμα η έξοδος από την κρίση και άλλο να χάσουμε την ψυχή μας. Δεν σας το επιτρέπουν τα εκατομμύρια ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ», δήλωσε εξοργισμένος ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος,Χρήστος Παπουτσής, από το βήμα της Βουλής, αναφερόμενος στην αγόρευση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομίας, Φίλιππου Σαχινίδη. «Παρακαλώ άλλη φορά να μην ξεχνάτε αυτό το πλαίσιο», συνέχισε. «Οι αγορές είναι αγορές. Ξέρετε… κανέναν δανειστή να ενδιαφέρεται να διασωθεί αυτός που τον δανείζει; Εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να μας γονατίσουν».

Η παραπάνω πρωτοφανής επίθεση του συγκεκριμένου «κανονικού» πασόκου εναντίον ενός από τα πρόσωπα που έχει κληθεί να κάνει τη δύσκολη δουλειά, να συμβάλλει δηλαδή στην οργάνωση των οικονομικών δομών της χώρας προκειμένου να αποφευχθεί η χρεοκοπία, είναι το άκρον άωτον του πολιτικού κυνισμού.
Τι είδους ψυχή έχει ο κ. Εκπρόσωπος, άραγε, και φοβάται μην τη χάσει επειδή η κυβέρνηση του κόμματός του έχει συρθεί εκ των πραγμάτων σε έναν αγώνα προκειμένου να μην καταρρεύσει η χώρα, προκειμένου δηλαδή να μη χαθεί η κοινωνική συνοχή μιας κοινωνίας σε κρίση, που αν συμβεί μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτα οδυνηρές εξελίξεις.

Τι είδους πολιτική σκέψη υποκινεί τον κ. Εκπρόσωπο, με ποιο τρόπο δηλαδή πιστεύει ότι μπορεί η χώρα να βγει από την κρίση χωρίς να χάσει αυτός την ψυχή του;
Από πότε η μεταφυσική μπορεί να γίνεται, χωρίς επιπτώσεις, τρόπος ανάλυσης της πραγματικότητας από ένα τόσο κορυφαίο πολιτικό στέλεχος όπως ο κ. Εκπρόσωπος;

Τα ερωτήματα θα μπορούσε να είναι πολλά. Η πραγματικότητα είναι περισσότερο ωμή. Ο κ. Εκπρόσωπος, στην πραγματικότητα, πουλάει έναν τσαμπουκά (ανέξοδο;), εξαργυρώνοντας επιταγές φιλολαϊκότητας με φόντο μια πραγματικότητα που, πολιτικά, τη διαμόρφωσε η δήθεν φιλολαϊκότητα του πολιτικού συστήματος, του συστήματος που εξέθρεψε και τον κ. Εκπρόσωπο και, με ελάχιστες εξαιρέσεις, το σύνολο των πολιτικών συναδέλφων του. Δεν ξέρω πόσο τιμάται η ψυχή του κ. Εκπροσώπου, αυτή η ψυχή που φοβάται μην τη χάσει, κοστίζει προφανώς περισσότερο από το δημόσιο χρέος, από τα ελλείμματα, την αναξιοπιστία και τις μαύρες προοπτικές της χώρας.

Έχω την αίσθηση ότι ένα τέτοιο πρόσωπο, ένας τέτοιος ογκόλιθος της πολιτικής παρέμβασης, με τόσο ακριβή ψυχή, οφείλει να διαχωρίσει τη θέση του από αυτούς τους άθλιους που, στο όνομα του σοσιαλισμού, πίνουν το αίμα του λαού με το μπουρί της σόμπας. Θα ανέμενε κανείς την παραίτησή του και τη συστράτευσή του με τους επαναστάτες διαφόρων συνιστωσών του λαϊκού κινήματος. Θα ανέμενε ότι θα ζωστεί τα φυσεκλίκια της αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, την Ευρώπη – και τη λογική.
Προσωπικά θα περίμενα την παραίτηση του κ. Εκπροσώπου. Ή έστω την εκδίωξή του. Διότι όταν η ψυχή του κ. Εκπροσώπου είναι τόσο ακριβή, τα λόγια του δεν μπορεί να είναι τσάμπα. Ούτε η μαγκιά του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News