Τον είδα το πρωί στο ντουλάπι με τις κούπες του καφέ. Του πρωινού καφέ. Όχι στο άλλο με το καλό σερβίτσιο μα στο ντουλάπι της καθημερινότητάς μου. Ελάχιστα κοντύτερος από την πιο ψηλή κούπα. Μαύρος στο λιγνό κορμί. Με δυο πόδια φούξια και πορτοκαλιά ταυτόχρονα. Χέρια δυσανάλογα μακριά, χρώματος μπλε ηλεκτρίκ με λίγο πράσινο. Φορούσε κοτλέ σαλοπέτα και ριγέ κράνος μοτοσικλετιστή. Από την τσέπη του εξείχε μια φυσαρμόνικα. Τα αυτιά του ήταν τριγωνικά, τα μαλλιά του κόκκινα αχτένιστα και μακριά όμως ασύμμετρα. Τα μάτια του είναι ένα χρώμα που δεν ξέρω. Αντιδράσαμε πολύ κανονικά ο ένας απέναντι στον άλλον. Να, όπως όταν συναντάς έναν άγνωστο στο σαλόνι ενός ιατρείου. Χαμογελάς κάπως άτολμα και ψιθυρίζεις «γεια σας». Αυτό κάναμε και θαρρώ πως δούλεψε.

Λίγο μετά τον είδα να κρυφοκοιτάζει τι γράφω, κρεμασμένος από το φωτιστικό του γραφείου μου. Ο Καλικάντζαρός μου δεν έχει τρόπους. Τον τσάκωσα με την άκρη του ματιού μου να χασμουριέται μπροστά στη βιβλιοθήκη μου. Να τεντώνεται στον διάδρομο φορώντας τα αθλητικά μου. Να προσπαθεί να με αντιγράψει στο τσουλήθρισμα της εσωτερικής σκάλας. Μα είμαι μοναδική σ’ αυτό! Πώς τόλμησε να σκεφτεί ότι μπορεί να το κάνει! Να γκρεμοτσακίζεται και να ξανασηκώνεται σαν να μην τρέχει τίποτα. Να μου κάνει αναπάντητες ενώ βάφω τα νύχια μου. Να με γαργαλάει ενώ μιλώ στο τηλέφωνο κάνοντάς με να χαζογελάω σαν ηλίθιο.

Με υποχρέωσε να ’χω την έγνοια του. Να βλέπω το «Μόνος στο σπίτι» και να σκέφτομαι πως το τέλος μπορεί να είναι άλλο από αυτό που ξέρω. Πριν και πάνω απ’ όλα με έμαθε να δέχομαι, ως πολύ κανονικά, πράγματα ανεξήγητα. Μέσα σ’ αυτά ότι θαλπωρή είναι η αγκαλιά της μαμάς μόνιμα και ανά πάσα στιγμή ή ότι Χριστούγεννα είναι κάθε νύχτα εκεί γύρω στις δώδεκα και κάτι. Διάρκειες που δεν μπορώ να δικαιολογήσω… παρά μόνον ως θαύματα.

Υ.Γ.: Η δοξασία λέει ότι οι καλικάντζαροι έχουν καθένας τους κι από ένα κουσούρι. Ο δικός μου δεν ξέρει τα κάλαντα. Ούτε κι εγώ. Τον μύησα λοιπόν στο Bensonhurst blues επιχειρώντας να του γνωρίσω τη δική μου αλήθεια των Χριστουγέννων. Περισσότερο δε, για να καταλάβει πως έχει πολλή δουλειά ακόμα μαζί μου και άρα δεν πρέπει να βιαστεί να φύγει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News