Εδώ στη Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους όπου βρίσκομαι από την Τρίτη το μεσημεράκι (δεν κοιμηθήκαμε το βράδυ, ήταν η μεγάλη αγρυπνία για τον άγιο Αθανάσιο τον Αθωνίτη, τον κτήτορα της Μονής, γιορτή μεγάλη για το Όρος), περιμένω σε καμιά-δυό ώρες να χτυπήσει ο Εσπερινός της γιορτής –με τον οποίον κλείνει και το «πανηγυρικό τριήμερο».  Αλλά δεν θα σας πω γι’ αυτά, θέλω να τα επεξεργαστώ με ησυχία για να τα «αναμεταδώσω» με λίγο από το βαθύτερο αίσθημα που δημιουργούν και περιέχουν. Αντ’ αυτού μού ήρθε η σκέψη να παίξουμε την αλφαβήτα – να δούμε τι θα βγει. Έτσι, χωρίς λόγο. Μόνο για τη χαρά του παιχνιδιού.

Α : Αγάπη.  Η ισχυρότερη ενέργεια στο σύμπαν.

Β : Βουνό. Τύχη βουνό!

Γ. Γέλιο. Όχι ανέκδοτα και μαλακίες. Το άλλο γέλιο, αυτό που μετά λέμε «γελάσαμε με την ψυχή μας».

Δ : Το Δέλτα του Νείλου. Η πιο εύφορη περιοχή του πλανήτη κι ο ποταμός με το νεράκι του οποίου από σπερματοζωάριο και ωάριο έγινα (που λέει ο λόγος!) «άνθρωπος».

Ε : Ελλάδα. Η καρδιά της Μεσογείου που είναι η μήτρα του πλανήτη. Το κέντρο του κόσμου!

Ζ. : Ζωή. Έχει δυό πόρτες, λέει η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Ανοίγεις τη μια και μπαίνεις, σεργιανάς ένα πρωϊνό και μέχρι να ρθεί το δειλινό από την άλλη βγαίνεις.

Η : Ήλιος. Βγαίνει σταθερά κάθε πρωϊ και είναι ο ζωοδότης μας.  Αν ένα πρωϊ (λέμε τώρα) δεν βγει, την βάψαμε : Θα πει πως ήρθε το τέλος του κόσμου.

Θ : Θάλασσα. Το μεγαλύτερό μου όνειρο είναι να την έχω κολυμπήσει, έστω για λίγο, ακόμα και τη μέρα που θα βγω από την άλλη πόρτα της Ευτυχίας (Παπαγιαννοπούλου).

Ι : Ιωάννα. Το όνομα της μητέρας μου. Όταν το προφέρω λούζομαι από ένα ζεστό εσωτερικό φως δυσπερίγραπτο.

Κ : Καλοσύνη. Παράγωγο της αγάπης αλλά και αυτοδύναμη ενέργεια που ή την έχεις η δεν την έχεις. Και μια σταλιά όμως αν έχεις, ομορφαίνεις πολύ τον κόσμο.

Λ :Λουλούδια. Καθημερινή υπενθύμιση του μεγαλείου να στολίζεσαι με τόση ομορφιά και αρώματα μόνο και μόνο για να συμβάλλεις στην αρμονία του σύμπαντος κόσμου.

Μ : Μύκονος. Συγγνώμη. Το ξέρω ότι σας ξενερώνω αλλά, ναι – Μύκονος!

Ν : Νερό. Είμαστε φτιαγμένοι κυρίως από Η2Ο και το πίνουμε, το ταξιδεύουμε, το κολυμπάμε, ποτίζουμε μ’ αυτό, πλενόμαστε μ’ αυτό, πέφτει απ’ τον ουρανό άμα βρέχει – και όταν λιγοστεύει (ή δεν υπάρχει) στεγνώνουμε και εμείς και πεθαίνουμε από αφυδάτωση. Ισότιμο με τον Ήλιο.

Ξ: Ξύλο. Δάση, έπιπλα, χαρτί, σκιά, καταφύγιο για εκατομμύρια πουλιά, ζώα, ερπετά, έντομα, μικροοργανισμούς, ρετσίνι από τα πεύκα, μαστίχα Χιώτικη, τροχός (και όλη  η άμμος της θάλασσας).

Ο : Ομορφιά. Η λέξη που περιγράφει την αρμονία του σύμπαντος όπως γίνεται αντιληπτή από τον εγκέφαλό μας κάτω από δεδομένες συνθήκες.

Π : Ποίηση. Όχι βέβαια «τα ποιήματα», αλλά αυτή η στάση ζωής που λέει πως «το χάσμα π’ άνοιξε ο σεισμός, ευθύς εγέμισε άνθη».

Ρ : Ροή. Τίποτα δεν μένει ούτε για ένα…νανοδευτερόλεπτο ακίνητο. Όπως το λέει ο Ηράκλειτος – τα πάντα ρεί. Μια άλλη προσέγγιση για την έννοια του  «χρόνου». Η αιωνιότητα δηλαδή αν τη δούμε σαν τον Τίγρη ή τον Ευφράτη.

Σ : Σώμα. Ένα ωάριο και ένα σπερματοζωάριο δημιουργούν το όχημα με το οποίο η ψυχή, ο νους, το μυαλό, οι αισθήσεις, ο σωματικός τρισδιάστατος αντικατοπτρισμός του ανώτερου εαυτού μας, θα πορευτεί, εδώ –σ’ αυτόν τον μαγευτικό πλανήτη.

Τ : Τύχη. Ο απρόσμενος παράγων. Δεν πιάνεται. Δεν μπαίνει σε μικροσκόπιο. Δεν χειρουργείται, δεν προσφέρεται για έρευνα στα εργαστήρια της Επιστήμης. Η άλλη, ασώματος, μάννα μας.

Υ : Υλη. Χωρίζεται σε ενόργανη και ανόργανη. Πχ ο άνθρωπος ζωντανός είναι ύλη ενόργανη. Μόλις πεθάνει, σε λίγο χρόνο, ξαναγίνεται ανόργανη – χώμα.

Φ : Φιλία. Η πιο πολύτιμη από τις σχέσεις των ανθρώπων. Πάρα πολύ σπάνιο είδος ή αυθεντική, αληθινή φιλία. Αλλά, αν σου κάτσει, είναι πια το σπίτι σου. (Μπορείς να έχεις και παραπάνω από ένα σπίτια αν είσαι ΠΟΛΥ τυχερός).

Χ : Χαρά. Αυτό που νοιώθω τώρα. Ένα χαμόγελο φαρδύ πλατύ. Οι ωραίες στιγμές του Έρωτα. Το αίσθημα που νοιώθεις κυρίως όταν μοιράζεσαι κάτι με άλλους ανθρώπους, γνωστούς σου ή και εντελώς άγνωστους.

Ψ : Ψάρια. Ένας ολόκληρος κόσμος μαγευτικά χρωματιστός που σπαρταράει κυριολεκτικά από ζωή και βιασύνη, δυναμισμό και πάθος. Δεν πειράζει που τα τρώμε –δεν τα πειράζει ούτε εκείνα απ’ όσο έχω καταλάβει. Πάρα πολύ νόστιμα και υγιεινά!

Ω : Ωσαννά ο εν τοις Υψίστοις. Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

(Υ.Γ : Χτυπάει η καμπάνα του Εσπερινού).
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News