Πάλι σχέδια; Διαβάσματα, διανομές, δοκιμές, κοστολόγια, προϋπολογισμοί, πλάνα, αεροπλάνα, έργα, θάλασσες, καράβια, πνιγμοί. Χαλάρωσε λίγο. Ξεκουράσου. Πάρε αναπνοή.  Άσ’ τα πράγματα να γίνουν. Σε παρακαλώ. Πότε θα σοβαρέψεις;
Σου είπα την ιστορία μ’ αυτήν τη σοφή γυναίκα; Όχι;

Ρώτησα λοιπόν αυτήν τη γυναίκα -κι εδώ πρέπει να σου πω ότι η γνώμη της έχει μεγάλη σημασία για εμένα, γιατί εξασκεί το αρχαιότερο επάγγελμα και είναι και δηλωμένη- τη ρώτησα, λοιπόν,  ποιον άντρα θα ήθελε να είχε δίπλα της.
Τον ωραίο; Όχι, απάντησε.
Το φραγκάτο; Όχι, Όχι. 
Τον καλλιεργημένο, τον πνευματώδη; Όχι, όχι προς Θεού.
Τότε ποιον; Τον ανέμελο, απάντησε.
Τ’ ακούς; Τον ανέμελο. Τ’ ακούς; Τ’ ακούω να λες. Γι αυτό συνετίσου, σύνελθε, συγκεντρώσου, μπες στη χαρά. Πάρε το γέλιο, κάν' το  ν’ ανθίσει, τίναξε τη στάχτη,  σαν το «νέο κύμα» έχεις καταντήσει. Δεν σου πηγαίνει!

Που μου κάθεσαι μέρα νύχτα και στραγγίζεις πάνω στα κωλόχαρτα. Θα ξεραθείς, ξύπνα, έλα να βγούμε στις χλωρασιές, στους κάμπους, στα τσαΐρια.
Λοιπόν, θες να περπατήσουμε μαζί;

Δεν θα πάρεις  το κινητό σου. Όπως παλιά, χωρίς σχέδιο. Λίγο λαδάκι μόνο.
Έλα, άσε τις εξυπνάδες. Λίγο λαδάκι για τη μηχανή. Αρκεί. Θες να φορέσουμε το άσπρο πουκάμισο και τα παπούτσια τα παλιά; Γουστάρεις Navigator; Ξέρουν αυτά πού θα μας πάνε. Ανέβα, μην πάρεις χρήματα, όχι, όχι,  άσ’ το πορτοφόλι σου, σαν  πιστόλι το κρατάς… τι πάθαμε; Αλλά ευτυχώς, εκεί δεν περνάει το δικό μας το νόμισμα, το καταφέραμε κι αυτό.

Με τους δικούς σου χωρίς χρήματα δεν τη βγάζεις καθαρή. Το ξέρεις, το έπαθες, το έμαθες. Πού να βρουν το κουράγιο να τραγουδήσουν, εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν, είναι το μότο τους. Φίλοι να σου πετύχουν. Αλλά εσύ δεν έχεις ανάγκη. Έχεις εμένα. Φτάνει να μ’ ακούς.
Το ξέρω εγώ, εσύ το ξέχασες, τα σωστά παπούτσια είναι το θέμα.
Τα έβαλες;
Ανέβα, ξεκινάμε.
Κατέβα, φτάσαμε.
Αρχίζουμε  παιδιά, εσείς τη σέντρα, εμείς την κατηφόρα. Στα τρία κόρνερ πέναλτι, εντάξει; Φύγαμε. Πάρτε μπάλα.

Άσε τους συναισθηματισμούς και τα κλάματα και πιάσε τη θέση σου. Ανοίξου αριστερά. Αριστερά. Έλα, θέλω τη σέντρα δυνατή, φαλτσαριστή να πέφτουνε τα τέρματα βροχή, ας  χάσουμε, το θέμα είναι να μην ξεραθούμε.
Όσο είμαστε ζωντανοί, είμαστε αθάνατοι.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News