Το concept της απατημένης σαραντάρας με δυο παιδιά, που την κυνηγάει ένας όμορφος νεαρός φαίνεται να δουλεύει. Σε αυτό βοηθάει και η παρουσία της Κάθριν Ζέτα Τζόουνς η οποία είναι εξαιρετική και εντελώς άνετη στο ρόλο της όμορφης προδομένης που πολιορκείται από όλες τις φυλές και τις ειδικότητες στην Μεγάλη Πόλη. Χωρίς να πρόκειται για κάτι πρωτότυπο, το σενάριο σε βάζει σε μια διαδικασία να αγαπήσεις αυτό το φιλμ και να το παρακολουθήσεις με κέφι. Μια καθαρά νεοϋορκέζικη ταινία όπου η πόλη παίζει το ρόλο της όπως στις ταινίες του Γούντυ Αλλεν.

Η Σάντι (Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς) είναι μια σαραντάρα όμορφη, σέξι μητέρα δύο παιδιών. Όταν ανακαλύπτει ότι ο σύζυγός της την απατά, μετακομίζει με τα παιδιά της στη Νέα Υόρκη για να βρει δουλειά και να κάνει μια νέα αρχή. Εκεί, συναντά τον Άραμ Φίνκελσταϊν (Τζάστιν Μπάρθα), ένα ρομαντικό 24χρονο νεαρό που δουλεύει στην καφετέρια κάτω από το σπίτι της και προσπαθεί να ξεπεράσει τον πρόσφατο χωρισμό του. Όταν η Σάντι βρίσκει δουλειά σε έναν αθλητικό τηλεοπτικό σταθμό, του προτείνει να της κρατάει τα παιδιά τις ώρες που θα λείπει. Εκείνος δέχεται και σταδιακά γίνεται μέλος της οικογένειας. Τελικά ερωτεύονται. Οι φίλοι και οι συγγενείς τους αντιδρούν, και τότε θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν ή όχι.

Η ταινία ακολουθεί τη συνταγή των ρομαντικών κομεντί, βρίσκοντας ισορροπία ανάμεσα στη φάρσα και στο νατουραλισμό. Οι χαρακτήρες των πρωταγωνιστών είναι ξεκάθαροι από την αρχή επιτρέποντας στους θεατές να συνδεθούν μαζί τους. Εκτός όμως από τυπική ερωτική ιστορία, το φιλμ παρουσιάζει και τις διαφορετικές φιλοσοφίες ζωής δύο ανθρώπων. Ο Άραμ είναι αισιόδοξος και ρομαντικός, πιστεύει στις μικρές στιγμές της ζωής. Δεν τον ενδιαφέρει να βρει καινούρια δουλειά ή να πάρει προαγωγή, αυτό που τον απασχολεί είναι η καθημερινή επικοινωνία με τους ανθρώπους γύρω του. Η Σάντι από την άλλη ζητάει την κοινωνική καταξίωση και σπαταλιέται γι’ αυτήν. Πρόκειτα δηλαδή για την ιστορία δύο πληγωμένων ανθρώπων που προσπαθούν να συνδεθούν μεταξύ τους, μέσα από μια κωμική σκοπιά. Λίγο ποπ και λίγο αναμενόμενο για τα γούστα μου.

Μία από τις πιο συμπαθείς χαρακτηριστικές σκηνές του φιλμ, είναι αυτή με το μάθημα αυτοάμυνας όπου η Σάντι καταλήγει να χτυπάει με όλη της τη δύναμη τον Άραμ, που κρύβεται πίσω από μία γελοία στολή σούμο. Εκείνη τη στιγμή βγαίνουν στην επιφάνεια όλα όσα αισθάνεται η Σάντι για τον πρώην άντρα της και την πληρώνει αυτός ο άγνωστος νεαρός. Καλό! Παράξενη αλλά ιδιοφυής στην σύλληψή της είναι και η σκηνή όπου αποκαλύπτεται ο άδολος χαρακτήρας του Αραμ ο οποίος ενδιαφέρεται περισσότερο για τους ανθρώπους που τον περιτριγυρίζουν παρά για καριέρες και προαγωγές (έλα τώρα). Η σκηνή ξετυλίγεται στην κερκίδα ενος βίαιου αγώνα μποξ. (Εδώ η σκηνοθεσία σε πολλαπλά επίπεδα χτυπάει κόκκινο).

Σε άλλες εποχές θα βλέπαμε τον Πρωτάρη. Στον κινηματογραφικό μεσαίωνα που ζούμε, βλέπουμε το Rebound. Εντάξει κι εγω θα ήθελα να κάνω παρέα με τον Αριόστο σε κάποιο παλάτι της Ιταλίας αλλά βολεύομαι και με τον φίλο μου τον Αντώνη στο Χαλάντρι και στα Στάρμπακς. Τι να κάνεις. Υπομονή. Ολα περνάνε.

Η ταινία παίζεται τώρα στους κινηματογράφους της Αθήνας. Δείτε το τρέηλερ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News