Τον είδα να βουτάει στα παγωμένα νερά στις 6 του Γενάρη για να πιάσει τον σταυρό και λαχτάρησα. Όπως είπε και ο ίδιος είχε κάνει προετοιμασία γι’ αυτό. Ευτυχώς. Στιγμή δεν μου πέρασε απ’ το μυαλό ότι το κάνει για τα μέσα. Για τον κόσμο του το έκανε και μπράβο του. Ίσως για να ξέρουν πως έχουν έναν δυνατό Δήμαρχο. Έπειτα, ο κόσμος δεν τον ψήφισε για διανοούμενο, δεν τον ψήφισε για τις θέσεις του, για την πολιτική του διαδρομή. Δεν του βρήκαν αυτά. Πιστεύω επίσης πως δεν τον ψήφισαν ούτε για την αναγνωρισιμότητά του από την προηγούμενη δουλειά του. Οι άνθρωποι σήμερα έχουν απαιτήσεις από την αυτοδιοίκηση.

Χθες διάβασα πως στην προσπάθειά του να κρατήσει ανοιχτούς τους επαρχιακούς δρόμους του Δήμου του, εγκλωβίστηκε και ο ίδιος στα χιόνια. Το τέλος ήταν καλό. Ε, για να είμαστε και δίκαιοι δεν θα μπορούσε να είναι και κακό. Δύσκολα ήταν, όχι τραγικά.

Πριν από ένα χρόνο διαφώνησα με την πρωτοβουλία του να γκρεμίσει τις προστατευτικές μπάρες στα διόδια Πελασγίας. Δεν άλλαξα γνώμη. Ο τρόπος ήταν λάθος. Η ιστορία όμως δείχνει κάθε τόσο πως ο Δήμαρχος Στυλίδας είναι εκεί για τους δημότες του. Δεν είναι σίγουρα ο ένας και μοναδικός καλός Δήμαρχος, αλλά είναι σίγουρα ένας μέσα στους λίγους.
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News