Photo:Yannis Kolesidis for The New York Times

«Αυτό το οικογενειακό εστιατόριο που ανοίγει μόνο τις εργάσιμες μέρες και σερβίρει πιάτα που γίνονται με βιολογικά προϊόντα, άνοιξε πέρσι τον Ιούλη και βρίσκεται στο βάθος της στοάς ενός εμπορικού κτιρίου, στο Σύνταγμα. Αλλά ξεχνάς τη στενότητα του χώρου και το ανύπαρκτο ντεκόρ μόλις δοκιμάσεις την πρώτη μπουκιά…» Ετσι αρχίζει η εκτενής αναφορά της New York Times για το Μελίλωτο.

Με μεγάλη χαρά διάβασα αργοπορημένα, μόλις σήμερα, αυτό το κομμάτι, που ήταν μια ευχάριστη ανάσα στις μαύρες και σκοτεινές αναφορές του ξένου Τύπου για τη χώρα μας.

Σπεύδω να σας μεταφέρω μερικές από τις περιγραφές της εφημερίδας, καθώς και μέρη της τηλεφωνικής συνομιλίας που είχα με την Δέσποινα Κουκλινού, συνιδιοκτήτρια του μαγαζιού με τον άντρα της, σεφ Κωνσταντίνο Σιοπίδη –δε βρίσκομαι στην Αθήνα, άρα δεν έχω ακόμη προσωπική γνώμη για τα φαγητά.

Ο 38χρονος σεφ δούλεψε παλιότερα σε κάποια εστιατόρια, αλλά τον ενοχλούσε η κλασική επιμονή των ιδιοκτητών να χρησιμοποιούνται κονσερβαρισμένα και προπαρασκευασμένα ευτελή υλικά. Το είχε μεράκι να φτιάξει ένα μαγαζί όπου θα μαγείρευε με διαλεχτά βιολογικά προϊόντα, ακριβώς όπως θέλει να τρώει και στο σπίτι του. Το Μελίλωτο έχει ένα μόνο τραπέζι, και δουλεύει κυρίως με delivery το μεσημέρι. Πελάτες του είναι αυτοί που εργάζονται γύρω στο Σύνταγμα, ή μένουν στα μεγάλα και μικρά ξενοδοχεία της περιοχής.

Η Δέσποινα Κουκλινού περίμενε –όπως και πολλοί άλλοι– να διοριστεί καθηγήτρια, όταν αποφάσισε με τον άντρα της να κάνουν το μικρό εστιατόριο, σε χώρο του Κέντρου, αλλά χωρίς πρόσοψη, διακοσμήσεις και ακριβό νοίκι. Υποθέτει ότι κάποιοι από τους πιστούς και ικανοποιημένους της πελάτες θα μίλησε στο δημοσιογράφο της Νεοϋορκέζικης εφημερίδας, μια και δεν έχουν κάνει καμιά άλλη διαφήμιση για το μαγαζί.

Ολα τα φαγητά που σερβίρουν μαγειρεύονται μέσα στη μέρα, και τα υλικά που χρησιμοποιούν είναι τα περισσότερα καλλιεργημένα από γνωστούς της οικογένειας: Το λάδι είναι από τον ελαιώνα του νονού της κ. Κουκλινού, στα Κύθηρα, τυριά τους στέλνουν τσοπάνηδες της Αμοργού, που είναι το αγαπημένο νησί του ζευγαριού, μια και εκεί γνωρίστηκαν, ενώ συχνά χρησιμοποιούν ζαρζαβαρικά και ξερά φασόλια από το περιβόλι της γιαγιάς, στη Μακεδονία. Εκτός από τον επαγγγελματία σεφ κ. Σιοπίδη, φαγητά της κατσαρόλας μαγειρεύει και η πεθερά του, που ξεκινάει πολύ νωρίς το πρωί ννα ετοιμάσει μια-δυό κατσαρόλες, ώστε αργότερα να κρατήσει τα παιδιά του ζευγαριού, όταν η δουλειά φουντώνει, το μεσημέρι.

«Προβληματιζόμαστε αν θα πρέπει να αναζητήσουμε ένα μεγαλύτερο χώρο, με περισσότερα τραπέζια,» μου εκμυστηρεύτηκε η κ. Κουκλινού, «αλλά φοβόμαστε πως αν ανοιχτούμε, με νοίκια και περισσότερα έξοδα, δεν καταφέρουμε να κρατήσουμε τα φαγητά μας όπως τα θέλουμε».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News