Σε είδα στο Βόλο, Κωνσταντίνε Μαρκουλάκη, μαζί με τον Αρμένη, τη Μουτούση, τη Σκιάδη και πολλούς άλλους θεατρίνους και τεχνικούς.
Παρκάρατε το τεράστιο φορτηγό με τα σκηνικά και στήσατε το λιβάδι με τις υπέροχες ψευδαισθήσεις, στο πιτς φυτίλι, στο υπαίθριο δημοτικό θέατρο. Μόλις έπεσε ο ήλιος, ξεκούραστοι σα μωρά, παίξατε με κέφι τον υπέροχο Επιθεωρητή του Γκόγκολ. Αμέσως μετά το χειροκρότημα του κοινού, τα σκηνικά άρχισαν να μαζεύονται πυρετωδώς, βγάλατε το make up απ´ τα μούτρα, κάνατε ένα ντους, φάγατε στα γρήγορα ένα πιάτο φαϊ και πέσατε για ύπνο. Ήσασταν πτώματα. Άσε που έπρεπε να ξυπνήσετε πρωί-πρωί. Στο δρόμο ξανά. Λάρισα, Νάουσα, Θεσσαλονίκη – παντού. Σε κάθε μέρος θα ξαναγεννιόσαστε και θα κάνετε τη δουλειά για την οποία προοριστήκατε: διανομή ονείρων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News