Σε είδα να ονειρεύεσαι κάτω από τους προβολείς της σκηνής, μέσα στο μαύρο σκοτάδι της κρίσης. Δεν σε νοιάζει αν θα πεις το ψωμί ψωμάκι, αν θα 'χεις λεφτά για το νοίκι, αν η μάνα σου σε θεωρεί ονειροπαρμένο. Είσαι 20 χρονών και θέλεις να γίνεις ηθοποιός για να θυμάσαι και να μας θυμίζεις ότι οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι από το υλικό των ονείρων… Άσ' τους να λένε. Μόνο αν κάνεις δουλειά αυτό που σου δίνει ζωή, θα ζήσεις μια ζωή που αξίζει το όνομά της. Σ΄ ευχαριστώ που μου θύμισες ξανά τα βασικά. Σου υπόσχομαι να ‘ρθω να σας δω στις 6 και 7 Ιουλίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και να σας ευχηθώ από κοντά "καλό δρόμο, σύντροφοι ονειροπαρμένοι". :-)

Υ.Γ.: Ελάτε κι εσείς. Τα παιδιά, σας καλούν στο ταξίδι τους, δωρεάν. Γιατί τα ωραιότερα ταξίδια είναι ανεκτίμητα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News